Νέοι και Βιοπορισμός ΙΙ - Σουβλάκι στην Πίττα

Γιατρέ μου,

Πέφτω να κοιμηθώ και με ζώνουνε τα φίδια! Όχι, δεν είμαι ο Δημήτρης Κόκοτας. Αλλά, σαν ξαπλώνω, στο σώμα μου απάνω σέρνονται ερπετά. Σαύρες, φίδια! Δεν ξέρω τι θα κάνω με τη ζωή μου. Να την τερματίσω να ησυχάσουμε;

Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα γιατρέ μου, είναι πως αν με ρωτήσεις τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω δεν ξέρω να σου απαντήσω. Όταν ήμουν μικρός, θέλω να πω…μικρότερος, ήθελα να γίνω μπακάλης, μετά ζαχαροπλάστης, έπειτα δημοσιογράφος. Σήμερα, αν και ψιλό-ντρέπομαι που το λέω, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να γυρίζω βίντεο κλιπ.

Θέλω να μου τηλεφωνήσει η Παπαρίζου, η Καλομοίρα έστω, και να μου πει: «Από εδώ και μπρος, αναλαμβάνεις όλα μου τα βίντεος!» Να μου παράσχει και τον κατάλληλο εξοπλισμό και να εκτονωθώ πάνω στις κάμερες σαν σκυλάκι που κάνει την ανάγκη του πάνω στο κορμό δέντρου.

Εντάξει γιε μου! Λέει και η μάνα μου. «Πέσε να κοιμηθείς και ώσπου να ξυπνήσεις θα τηλεφωνήσει η Παπαρίζου να σου αναθέσει την βιντεοκλιπίστικη καριέρα της!» Κοιμάμαι, ξυπνάω. «Τηλεφώνησε κανείς;» Ρωτάω απελπισμένα. «Ναι, τηλεφώνησε η γιαγιά σου. Επέστρεψε από τη Ρουμανία και σου έφερε δώρο ένα κουκουμά από το κάστρο του δράκουλα, να ρίχνεις μέσα τα ψιλά σου!»

Μάλιστα.

Το μόνο που με παρηγορεί, είναι πως σ’ αυτή τη ζωή πολλοί φίλοι μου, απάνω σε κρίσεις ειλικρίνειας, μου εξομολογήθηκαν πως κατά βάθος και αυτοί για ένα…βίντεο κλιπ ζουν. Ενδεικτικά, αναφέρω πως επιστήμονες, αρχιτέκτωνες, νομικοί, πολιτικοί αναλυτές και οικονομολόγοι δήλωσαν πως θα πουλούσαν και την ψυχή τους στο διάβολο προκειμένου να ήταν ηθοποιοί, τραγουδιστές, χορευτές, ιδιοκτήτες καφετέριας, ενώ το όσκαρ πάει σε μια φίλη που παραδέχτηκε με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως θα ήθελε να ήταν παρουσιάστρια σε πρωϊνάδικο! Η τελευταία, το νιώθω, θα πάει μπροστά!

Έτσι είναι! Διάβαζα και σε ένα παλιό τεύχος του Νίτρο πως η μισή Ελλάδα θέλει να γίνει τραγουδίστρια και η άλλη μισή πρόεδρος! Τελικά, με την ουρά στα σκέλια, καταλήγουμε όλοι πίσω από ένα γραφείο να μετράμε μέρες ως τη σύνταξη.

Ποιός φταίει γι’ αυτή τη κατάσταση; Η τηλεόραση μάνα μου! Αυτή κατέστρεψε τον κόσμο. Όταν βλέπεις από μικρό παιδί στην μικρή οθόνη, κόσμο της διπλανής πόρτας που απλά επειδή ήταν ο απλός, επιφανειακός εαυτός του έγινε ποπ είδωλο, είναι να μην θέλεις να επενδύσεις στην εύκολη λύση;

Δεν ξέρω τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω! Πίσω από ένα γραφείο ΔΕΝ κάθομαι πάντως. Έστειλα προ ολίγου και σε ένα φίλο μου μήνυμα, αν συμφωνεί να ανοίξουμε μαζί μια καντίνα, ένα ξενύχτικο, να ψήνουμε λουκάνικα. Και μου απάντησε: «Ναι, βέβαια! Σουβλάκια-Σιεφταλιά: To Boyband!»

Γιατρέ μου, πόσα χρωστάω και τί αμαρτίες πληρώνω;