Μωρά στις Εκπτώσεις

Συζητούσα με μια φίλη πριν από πολλούς μήνες. Τη ρώτησα τη γνώμη της για την έκτρωση. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι απάντησε. Νομίζω την υποστήριξε υπό συγκεκριμμένες προυποθέσεις, δεν έχει όμως σημμασία. Αυτό που πρόσθεσε και μου έκανε εντύπωση ήταν το εξής. Πρέπει στο μέλλον να επιλέγουμε ενδελεχώς τα έμβρυα τα οποία αξίζουν να γεννηθούν, αναλόγως του πόσο μπορούν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα!

«Σε κάποια δεδομένη στιγμή θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τον πλανήτη Γη, επομένως οι νέες γενιές θα πρέπει να είναι σε θέση να μας μεταφέρουν σε νέους πλανήτες και γαλαξίες. Άρα κρατάμε μόνο τα πολλά υποσχόμενα έμβρυα. Εν ανάγκη τα δημιουργούμε κιόλας...»

Παρεμπιπτόντως, η φίλη μου μια χαρά είναι στην υγεία της.

Μπορεί να εξέφρασε ακραία άποψη, αλλά εμένα μ’ άρεσε. Την σκεφτόμουν αναλυτικά στο μυαλό μου, και ως είθισται...την πήγα μακριά τη βαλίτσα!

Έτος: 2020
Μέρος: Καφετέρια κλινικής παραγωγής εμβρύων α’ λα καρτ
Πρωταγωνιστούν: Εγώ και η σύζυγος της οποίας το όνομα γνωρίζω, αλλά δεν αποκαλύπτω. Επίσης, πρωταγωνιστεί το γκαρσόνι-γιατρός.

Γκαρσόνι-Γιατρός: Παρακαλώ!
Χρίστος: Δώστε μας ακόμη πέντε λεπτά παρακαλώ!
Σύζυγος: Όχι, αποφάσισα! Θα πάρουμε ένα γιο!
Χρίστος: Πάλι γιο; Προχτές πήραμε γιο! Φέρτε μας μια κόρη παρακαλώ!
Γκαρσόνια-Γιατρός: (Σημειώνει στο μπλοκάκι του)...Μια κόρη!
Σύζυγος: Πάντα το δικό σου πρέπει να γίνεται!
Χρίστος: Μα αγάπη μου, θα πήξουμε στους γιους; Ομάδα ποδοσφαίρου θα στήσουμε; Να παραγγείλουμε και μια κόρη. Να σου μοιάζει κιόλας, να χαίρομαι! (Εδώ πέφτει γλωσσόφιλο και της πιάνω ελαφρώς το βυζί μπροστά στον γιατρό!)
Γκαρσόνι-Γιατρός: Καλοψημένη;
Σύζυγος: Ναι, καλοψημένη. Να μην είναι μες τα αίματα βέβαια, αλλά όχι και εφταμηνίτικη!
Γκαρσόνι-Γιατρός: Μάλιστα!
Χρίστος: (Διαβάζω από τον κατάλογο) Εδώ που λέτε ότι η επιλογή ματιών ποικίλει αναλόγως εποχής, τι εννοείτε;
Γκαρσόνι-Γιατρός: Μισό λεπτό να ρωτήσω τον μετρ τι μάτια έχουμε σήμερα!
Σύζυγος: Αν δεν έχουν γαλανά μάτια, να σηκωθούμε να φύγουμε!
Χρίστος: Μην κάνεις ιδιοτροπίες μες τον κόσμο, γερό να’ναι και ό,τι να’ναι!
Σύζυγος: Δεν αγοράζω μωρό ό,τι να’ναι! Η κόρη μου θα είναι γαλανομάτα, ξανθιά, με πόδι 1.90μ!
Χρίστος: Αγάπη μου, θα μας περιπαίζουν! Θα νομίζουν ότι την παραγγείλαμε από την Ρουμανία! Ας μας μοιάζει και λίγο!
Σύζυγος: Είπα και ελάλησα! Είναι της μόδας τα ρουμάνικα μωρά. Οι κωστοπουλαίοι που παρήγγειλαν κινεζάκι πέρσι, ακόμη κλαίνε τα λεφτά τους!
Γκαρσόνι-Γιατρός: Τελικά έχουμε αβγά μάτια, μάτια κουζίνας, μαύρα μάτια τσακίρικα, μάτια που κλαίνε, μάτια αλλήθωρα, της Παναγιάς τα μάτια!

Χρίστος: Γαλανά μάτια έχεις κύριε μου, οξά περιπαίζεις μας;

Γκαρσόνι-Γιατρός: Μα φυσικά! Γαλανά μάτια! Να βάλω και ξανθά μαλλιά; Ταιριάζουν!
Σύζυγος: Ναι, και 1.90 πόδι και...
Χρίστος: (την διακόπτω)...Και αν έχετε, βάλτε της και καστανές, πεταχτές ρώγες!
Σύζυγος: Εσύ θα τις γλείφεις γιε μου;
Χρίστος: Όχι, αλλά μια φορά θα κάνω κόρη! Μόνο εσύ θα αποφασίζεις;!
Γκαρσόνι-Γιατρός: ...Καστανές, πεταχτές, ρώγες! Πολύ ωραία. Ελιές να βάλουμε; Ελίτσες;

Σύζυγος: Βάλτε της μια κρεατοελιά στον κώλο!

Χρίστος: ...Και αν την πονάει, της την βγάζουμε, δεν είναι θέμα.

Γκαρσόνια-Γιατρός: Έξοχα! Σήμερα η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού είναι και το σγουρό μαλλί!
Σύζυγος: (Ξυνίζει και στρέφεται προς εμένα) Δεν θέλω...Θα έχει και υγρασία, θα μας βγει ζουλού!
Χρίστος: Όχι, ευχαριστούμε. Όσον αφορά τον εγκέφαλο της...Τι λειτουργικό θα μας βάλετε;
Γκαρσόνι-Γιατρός: Στις ξανθιές συνήθως δεν βάζουμε λειτουργικό! Είναι ακριβές οι ξανθιές οι τρίχες και οι πελάτες μας συνήθως σταματάνε εκεί.
Χρίστος: Όχι, να της βάλετε σας παρακαλώ. Να της κατεβάσετε και τα ελληνικά fonts να συνεννοούμαστε, μην την τρέχω στον ‘Γερμανό’ για μετατροπή ακόμη δεν την είδαμε...

Αισθήματα ικανοποίησης και τεκνοποίησης κατέλαβαν το ζεύγος. Περνά η ώρα, παραλαμβάνουν την νέα τους κόρη μες στο nylon τυλιγμένη. Πάνε σπίτι να την επεξεργαστούν!

Χρίστος: Αχ αγάπη μου, και εγώ ήθελα να στην βάλω κάτω από το δέντρο για να σου κάνω έκπληξη. Εσύ δεν ήθελες, ανυπομονείς!
Σύζυγος: Βγάλτην από το nylon, είναι χωριάτικο να μας βλέπει ο κόσμος να την κυκλοφορούμε έτσι!
Χρίστος: Πολύ θα τό’θελαν οι χωριάτες να είχαν έτσι κόρη!
Σύζυγος: Άναψες την;
Χρίστος: Τώρα, τώρα! Μα... της μιλώ και δεν αντιδρά.
Σύζυγος: Αγάπη μου, πες «μάμμα!»
Χρίστος: Πόση εγγύηση μας έδωσαν;
Σύζυγος: (με αγνοεί) Αγάπη μου, πες «μάμμα!»
Χρίστος: Μανάτζιν τζι’αθκιάτζιν! Φέρ’ μου την απόδειξη να τους τηλεφωνήσω! (πετάω με δύναμη το μωρό στο κρεββάτι)

Σύζυγος: Εννά την σπάσεις γιε μου!
Χρίστος: Hello? Μόλις αγοράσαμε την κόρη μας από εσάς... Ναι, ναι, ξέρετε, ούτε μιλά, ούτε λαόννεται, για να σας το πω στη γλώσσα σας! Ναι κύριε μου, την βάλαμε στον φορτιστή της. Τίποτε, τίποτε! Έρχομαι τώρα εκεί. Τύλιξ’το μωρό και πάμε!
Σύζυγος: Θα μας δώσουν άλλη;
Χρίστος: Ναι.
Σύζυγος: Δώς μου τα κλειδιά, θα πάω εγώ. Εσύ κάτσε γράψε το dissertation σου. Αρκετές μαλακίες έγραψες απόψε.

...