Θα Τραβηχτούν οι Ππάλες !

Νεύρα, πολλά νεύρα !

Δεν πάνε καλά οι δημοσιογραφίσκοι της δεκάρας με τους οποίους έμπλεξα. Άσε, άσε! Δεν με βλέπω δικηγόρο, δεν με βλέπω δημοσιογράφο, δεν ξέρω σε ποιό φρενοκομείο θα καταλήξω, αλλά πρέπει να βρω λύση. Τέλος πάντων, τα υπαρξιακά μου είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Τώρα έχω νεύρα με το μάστερ για τους εξής λόγους:

Πρώτον! Μας επέστρεψαν πίσω μια εργασία στην οποία πήρα 51% ! Μάλιστα. Πέρασα στο τσακ. Τα σχόλια του 'καθηγητή΄: "Έξυπνα επιχειρήματα, αλλά γραμμένα σε άλλη γλώσσα, πραγματικά έχεις σοβαρά προβλήματα στην έκφραση, σου συστήνω να παρακολουθήσεις το έξτρα μάθημα αγγλικής γλώσσας διότι έχεις πολλά κενά, κοινώς: Δεν σώζεσαι!" Αυτά και άλλα κολακευτικά σχόλια στις δυο παραγράφους που έγραψε προκειμένου να με στολίσει. Μάλιστα. Βαστάτε Τούρκοι τ' άλογα ! Κατ' αρχήν, θεωρώ μαλακισμένε μου καθηγητή πως πέντε χρόνια σπουδών νομικής σε Ρέντινγκ και Λονδίνο ήταν αρκετά για να μάθω την γαμημένη τη γλώσσα σου. Σίγουρα κάνω ακόμη πολλά λάθη, αλλά γι' αυτό και στέλνω τα γραπτά μου σε Άγγλο διορθωτή κάθε φορά πριν στα παραδώσω. Επομένως, επίπληξε αυτόν, ενώ εγώ στο μεταξύ θα αλλάξω διορθωτή. Έχω ραντεβού μαζί του αύριο, καλύτερα οι δυο μας θα περάσουμε!

Και έγραψα ένα άρθρο... μούρλια! Ό,τι πρέπει για το 'Δελφινάριο.' Έπρεπε να γράψουμε για τις σχέσεις Κίνας-Αμερικής σε πολιτικό-οικονομικό επίπεδο. Τις παρομοίασα με αυτές δυο φιναλίστ καλλιστείων. "Είναι αγαπημένες, και οι δυο διεκδικούν τον επόμενο τίτλο τις Μις Υφήλιος αλλά κατά βάθος θέλουν να ξεμαλλιαστούν." Και το ευχαριστώ γι' αυτό το υπέρ του δέοντως ευχάριστο παραλληλισμό ήταν το 51%. Άντε γεια ρε...

Δεύτερον! Την Πέμπτη θα μαζευτούμε με την ομάδα του περιοδικού να συζητήσουμε το concept του περιοδικού που θα εκδώσουμε, καθώς και τον τίτλο του. Σκέφτηκα να προτείνω τον τίτλο 'BigMag' (Big Magazine), διότι πρώτον είναι εύηχος, δεύτερον, παραπέμπει στο άκρως χορταστικό BigMac των McDonald's και αποδίδει την εποχή μας. Μοντέρνα, καταναλωτική, πλαστική, ζωή και αγάπη από nylon. Θα είναι pop περιοδικό ευρείας κατανάλωσης, λαϊκό! Λαϊκό με την έννοια του reader friendly, όχι του χωρκάτικου. Το είπα σε κάποιους συμμαθητές τις προάλλες και με κοίταζαν απαξιωτικά. Ναι. Αυτοί θέλουν να βγάλουμε περιοδικό για καλή υγεία και διατροφή, που θα υπογραμμίζει και θα καυτηριάζει κοινωνικά προβλήματα του πλανήτη και πως αυτά μπορούν να συνδεθούν με το Κάρντιφ. Εν ολίγοις, θέλουν να κάνουμε περιοδικό για να βαριόμαστε να το γράφουμε κι'εμείς οι ίδιοι, πόσω μάλλον να το διαβάζουν άλλοι!

Πού πας ρε καραμήτρο; Εδώ έχουμε πράμα που σαλεύει και αν το εκμεταλλευτούμε θα ξεπουλήσουμε! Παράδειγμα: Έχουμε το πρόσφατο διαζύγιο του Ιταλού συμφοιτητή μας από την Ιρλανδή. Ένα εξώφυλλο να τους κάνουμε, μια φωτογράφιση να κάνουμε της Ιρλανδής α' λα Αλεξανδράτου, αυτό ήταν! Ανάγουμε το γεγονός σε επίπεδο χωρισμού Θεοδωρίδου-Φουστάνου και τρώει η μάνα και του παιδιού δεν δίνει! Έχουμε κι' άλλο ζεύγος...Interracial ! Την Αυστριακή με τον Αφρικάνο. Φωτογραφίστε τους μαζί σε ένα πάρκο του Κάρντιφ, ρωτήστε και την Αυστριακή πως καταφέρνει και τον κρύβει απ' τους αυστηρούς γονείς της τόσους μήνες... Να δείτε για πότε θα πωρωθούμε όλοι με το μάστερ! Βγάζουμε και μια φωτογραφία το ζεύγος πάνω στον καναπέ αγκαλιά (καλά δεν έχουμε καναπέ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας), και ιδού το τεύχος που φυσάει... Τι κάθεστε και μου λέτε τώρα για global warming, Muslim phobia και ρατσισμό...

Τώρα θα μου πείτε, αυτή δεν είναι σοβαρή δημοσιογραφία. Είδαμε και τις βρεττανικές εφημερίδες με τι ασχολούνται. Ακόμη από την Jade από το Big Brother 2 βγάζουν το ψωμί τους! Και βρισκόμαστε αισίως στο Big Brother 8! 60% πωλήσεις κάνει η 'The Sun' και ακολουθούν οι άλλες φυλλάδες καταϊδρωμένες... Το σοβαρό σ' αυτή τη ζωή το φύτεψαν και δεν βλάστησε, που λέμε και στην μαρτυρική νήσο, Κύπρο. Α, πώς το ξέχασα!; Σήμερα μας ανακοίνωσαν και τα καλύτερα. Θα γιορτάσουμε όλο το μάστερ μαζί τον ερχομό του 2007 στις 17 Φεβρουαρίου. Μια χαρά διαβάσατε... Οι Κινέζοι ακόμη τον περιμένουν τον νέο χρόνο. Και ως νέα υπερδύναμη, δεν μπορούμε να τους το αρνηθούμε. Θα οργανωθεί μια φιέστα και όλοι θα μαγειρέψουμε παραδοσιακά φαγητά, ενώ θα χορέψουμε όλοι χορούς και τραγούδια της χώρας μας. Ποιό να τους βάλω να χορέψουν; Το 'ψυχεδέλια' ή τα 'Εκατομμύρια' ;

Αυτά, πάω να ρίξω δυο ζεμπεκιές και να ππππέσω! Η Άννα μόνιμα έχει το αντίδοτο στο νευρικό μου σύστημα... canta, canta!

Πρωκτικό

Ας ξεκινήσουμε την εβδομάδα μας με αισιοδοξία ! Είμαι ο γνωστός σε όλους σας πρωκτός. Το καλλιτεχνικό μου βέβαια, με το οποίο κάνω διεθνή καριέρα, είναι κώλος ! Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές ! Στην φώτο βλέπετε το εξώφυλλο του καινούριου μου δίσκου. Υπέροχο εξώφυλλο ε; Και ποιός δεν θα ήθελε να μου δώσει ένα φιλί στο αριστερό ή δεξί κωλομάγουλο; Παρόλα αυτά, κρατώ χαμηλό προφίλ εξ ου και κατέβασα την φούστα ελάχιστα, μη μας περάσουνε για κανά ξέκωλο...

Ο κώλος αγαπητοί μου, δεν είναι απλά ένα σκεύος ηδονής και ανακούφισης. Δεν είναι απλά το τμήμα εισόδων και εξόδων του ανθρώπινου οργανισμού. Είναι κάτι πολύ περισσότερο και απαραίτητο ! Ο κώλος συναντάται στην καθημερινή ζωή σε πολλές δραστηριότητες και επίπεδα. Επικαλούμαστε το όνομα Του, τόσο συχνά όσο και των υπολοίπων Αγίων!

Ο κώλος:

*Μπορεί να υποδηλώσει αγάπη προς τον κολλητό που έχεις να δεις χρόνια: "Έλα 'δω ρε κωλόπαιδο, μου' λειψες!"

*Μπορεί να υποδηλώσει έχθρα και μίσος: "Μεγάλο κωλόπαιδο ο γκόμενος της Ευπραξίας"

* Υποδηλώνει δισταγμό και φόβο: "Βγήκα ραντεβού με την Ντέπυ, αλλά δεν της έπιασα τον κώλο, κώλωσα" ή "Είχε τόσο σκοτάδι στο δάσος, που δεν τολμούσαμε να προχωρήσουμε, κωλώσαμε!"

* Υποδηλώνει ντροπή και αντίσταση: "Στον χθεσινό αγώνα χάσαμε 5-0, μας πιάσανε και τον κώλο!" ή "Μπορεί να δούλεψα υπερωρίες και να έχασα το ρεπό μου αλλά δεν θα στήσω και κώλο!"

* Εκφράζει διάθεση τεμπελιάς ή αγανάκτησης: "Σε δυο μέρες παραδίδω εργασία και εγώ κατεβάζω mp3´s, κωλοβαράω!" ή "Μα ποιός νομίζει πως είναι η ψωννάρα; Μόνο μ' αυτόν θ'ασχολούμαστε; Στον κώλο του ρεπάνι!"

* Εκφράζει απογοήτευση: "Κωλοζωή! Μόνιμα έρχομαι δεύτερος !" ή "Πώς πήγες γιε μου στο διαγώνισμα; Έγραψες; ...Του κώλου!"

* Στην Ισπανική γλώσσα, μπορεί να υποδηλώσει και μονάδα μέτρησης: "Vivo en el culo del mundo" μετάφραση: "Ζω στον κώλο του κόσμου," δηλαδή αυτό που λέμε εμείς στην ελληνική, "στου διαόλου τη μάνα, πολύ μακριά"

Δράμα απ' τη ζωή βγαλμένο ΙΙ: Δυο γνωστοί μου βρίσκονται σε αεροδρόμιο της Φλόριντα και κατευθύνονται προς τον έλεγχο εισιτηρίων. Θα επέστρεφαν στην Κύπρο μέσω Νέας Υόρκης. Ξαφνικά, εμφανίζεται μπροστά τους μια κυρία δέκα μεγατόνων, απ' αυτές που τρώνε τον άμπακα. Με το δεξί χέρι να κρατά παγωτό φράουλας και στο αριστερό χοιρομέρι. Να τα καταπίνει όλα αμάσητα! "Ρε, φίλε, αμάν τι κώλος!" σχολιάζει ο ένας. Γυρνάει τότε η κυρία και τους απαντά σε άπταιστη ελληνικήν: "Και που να σου χέσει κιόλας!"

Επιστρέφω στο διάβασμα γιατί με το blogging με βλέπω να τελειώνω το κεφάλαιο στου κώλου τα εννιάμερα...

Περιμένοντας τους Βαρβάρους

Ήταν μια βαριεστημένη εβδομάδα... Από τις πολλές! Έπληξα, έκοψα φλέβες. Και φυσικά, αποτελείτε μέρος του προβλήματος...

• Ήρθε νέος συγκάτοικος... Ξεπαστρέψαμε τον Αμερικάνο. Τώρα ήρθε ένας Αιγύπτιος! Δεν έριξα και πυροτεχνήματα απ' τη χαρά μου. Εντάξει, δεν μας βρωμίζει όπως κάνει ο Άμπι, αλλά ΟΚ... Έβλαφτε να μας στείλουν μια δίμετρη Ρωσσίδα; Να μας πλένει, να μας σκεπάζει το βράδι, να μας λέει μια καλημέρα; Αυτός, ο καινούριος, το μόνο που μου είπε ήταν (με προφορά Borat): "I am from Port Sait! You know cypriot cruise boat ´Princessa Victoria´? I watch it every weekend!" Α, λογικά, πρέπει να ξέρει και την γιαγιά μου...

• Υποτίθεται θα πήγαινα Λονδίνο το Σαββατοκύριακο. Μπα... Ακριβό το εισιτήριο. Δεν άξιζε τα λεφτά του. Να πάω να επισκεφτώ μια πόλη που με έκλανε επί 2005 ολόχρονα; Δεν σφάξανε. Έκατσα στο χωριό μου και έπηξα στο ζουμί μου. Βγήκα για καφέδες, άκουσα διάφορα-αδιάφορα. Δεν σχολιάζω!

• Το αισιχτίρ το λέω με το καλημέρα σας τον τελευταίο καιρό. Βαρέθηκα να πηγαίνω γυμναστήριο και να μην προλαβαίνω τίποτε ανοιχτό στην πόλη για να φάω μετά. Βαρέθηκα, και ακόμη η σχολή δεν άνοιξε. Βαρέθηκα που κάνει κρύο. Βαρέθηκα το msn, βαρέθηκα και το παρά πέντε και την Βίσση και όλα!

• Σαββατόβραδο. Υποτίθεται θα έβγαινα με τις Ισπανίδες. Πήγα στην κουζίνα τους, να πιούμε ποτάκια και να κατηφορίσουμε στην πόλη. Συνειδητοποίησα πως γέρασα. Ήταν εκεί ένα γκρουπ φοιτητών erasmus, μέσος όρος ηλικίας 20 χρονών. Ένιωθα πως δεν είχαμε μισό κοινό να συζητήσουμε. Ύστερα προστέθηκαν και κάτι μεγάλοι φίλοι τους, 23αρηδες! Κάπνισαν χόρτο, του σατανά πράγματα. Από κάποιο σημείο και έπειτα ένιωθα πως θα τους έδινα τα σακάκια τους να πάνε στην ευχή του Θεού, θα τους έλεγα να μην τρέχουν στο δρόμο και να με ξυπνήσουν όταν επιστρέψουν. Είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών! Τελικά δεν βγήκα μαζί τους. Κάποια στιγμή που δεν κοίταζαν, έφυγα.

• Πήγα στα Starbucks να διαβάσω το απόγευμα. Έκατσαν πίσω μου 4 πούστηδες (στην κυριολεξία) και χιχιχι-χιχιχι, δεν έσκασαν τα μαλακισμένα. Ο ένας είχε πλατινέ μαλλί. Έλεος. Δεν μπορείς και να τους βρίσεις, θα σε πουν ομοφοβικό, που το Νίτρο το θεωρεί χειρότερο και από το να είσαι γκέι. Οπότε, τηλεφώνησα της Μαρίας, έβρισα αυτήν, και ξέσπασα.

• Οι γκόμενες αυτή την εβδομάδα "θέλουν να βρουν τον εαυτό τους." Να σας τον βρει η Νικολούλη. Εγώ απεργώ! Άσχετο: Ψες αποφάσισα να πιω τσάι δυόσμο. Δεν είχα σουρωτήρι και έπιασα τον τρύφτη! Κάλυψα το φλυτζάνι, έριξα πάνω στον τρύφτη φύλλα δύοσμου και έχυνα το καφτό νερό απ' τον βραστήρα. Δεν είχα φωτογραφική πρόχειρη να δείτε το αποτέλεσμα. Και το νερό της βρύσης καλό είναι...

Δεν θα γίνει ένα σκάνδαλο να δώσει νόημα στην ζωή μου; Τι νόημα έχει η ζωή αν δεν μπορεί να είμαστε μαζιίιιιιιιιιι.... σέρνομαι, κλάνω, ξύνω την κεφαλή μου, μαδάω τρίχες, πετάω τα ρούχα απ'το κρεβάτι στο γραφείο, όπως είμαι χώνομαι στο πάπλωμα και εύχομαι να μη μου έρθει να κατουρήσω διότι βαριέμαι να πάω ως την τουαλέτα! Ερμή ανάδρομε, ουστ!

Χ-ομολόγηση

Μετάνιωσα για το προηγούμενο post. Και θέλω να με πιστέψετε...

Κάθομαι στη γωνιά του δωματίου μου, με κατεβασμένα μούτρα, σαν παιδί που το μαλλώσανε διότι έκλεψε μέλι απ' το ντουλάπι. Ναι, έπαθα σοκ απ΄ αυτά που είδα! Όχι πως δεν ήξερα τι με έμελλε, αλλά όσο να'ναι... Είδα συζύγους να μοιράζονται τις γυναίκες τους, αφεντικά να πηδάνε γραμματείς και φαρισσαίες, μητέρες να λιγουρεύονται 19χρονους, γεροξεκούτηδες να εκσπερματώνουν σε 16χρονα χειλάκια, αγοράκια που πηδιούνται σαν κοριτσάκια ! Δεν τελείωνε η σαπίλα... Από μαύρους που πηδούσανε κινεζούλες, μέχρι λεσβίες και τραβεστί. Μισό λεπτό να αναπνεύσω!

Εγώ αγαπητές μου, θα το εξομολογηθώ το κρίμα μου. Μέχρι τα 17 μου έβλεπα την μικρή γοργόνα που πούλησε την ψυχή της στο διάβολο για να είναι με τον αγαπημένο της και ανατρίχιαζα από την υπέρβαση εαυτού που έκανε. Έβλεπα την Belle που αγάπησε το τέρας και ήλπιζα... Θεωρούσα πως η Εσμεράλδα αγάπησε τον Κουασιμόδο για τον ψυχικό του πλούτο και πως η Τζάσμιν απαρνήθηκε ολάκερο σουλτανάτο για τον φτωχό πλην τίμιο, Αλαντίν. Θεωρούσα πως όλες αυτές οι τσούλες αγάπησαν. Και γι' αυτό όλα αυτά τώρα μου έρχονται σαν κεραυνός εν αιθρία...

Για πολλά χρόνια ονειρεύομουν πως θα βρω μια κοπέλα που θα είναι πανέμορφη και θα κάνουμε μαζί πολλά λεφτά και παιδιά. Θα είχαμε ένα κτήμα στην εξοχή, θα κάναμε έρωτα, σεξ, όπως θέλετε πέστε το, και θα ήμασταν ευτυχισμένοι με τα κουτσούβελα που θα καβαλούσανε τα μικρά τους πόνυ. Θα μας έδειχνε το Rich&Famous στο Ε! Channel και θα είχαμε την αγάπη μας εξώφυλλο στο DownTown. Θα χορεύαμε βαλς, θα φιλιόμασταν και θα πέφτανε οι τίτλοι του τέλους με άφθονο χαρτοπόλεμο και ροδοπέταλα!

Αυτά στα 17! Μετά από κάποια χρόνια μυήθηκα στην γυναικεία πουτανιά και συνειδητοποίησα την ματαιότητα του ονείρου μου, καθώς οι πριγκίπισσες του Ντίσνευ δεν αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα των γυναικών που με περιέβαλλαν. Τις παρεξήγησα. Η μικρή γοργόνα ήταν μεγάλη πουτάνα. Καριόλα πρώτη! Διότι κολλούσε στον πρίγκηπα Έρικ και τον τσίτωνε, ενώ του ήταν πρακτικώς άχρηστη. Μια γοργόνα ούτε να την πηδήξεις μπορείς, ούτε να την φας! Παντελώς άχρηστη...Η Belle, κατά βάθος γούσταρε κτηνοβασία, εξ ου και την έπεσε στο τέρας. Είμαι πλέον σίγουρος πως θα έβαζε χέρι και στο κάστρο και στα πλούτη του. Η Εσμεράλδα μπορεί να σώθηκε από τον Κουασιμόδο αλλά το 'ευχαριστώ' ήταν να μείνουν μόνο φίλοι και να πάει να πηδηχτεί με τον macho-πρίγκηπα, Φοίβο και μάλιστα μπροστά στα μάτια του Κουασιμόδου! Μη μιλήσω για την προκομένη την Ποκαχόντας που πρόδωσε κοτζάμ φυλή για να τον φάει από τον posh Εγγλέζο John Smith. Trendy boy εκ Λονδίνων και όχι χώρκατος ινδιάνος με φτερό, σαν μπεκάτσα.

Επομένως, τζάμπα περίμενα πως η ζωή θα μιμηθεί την τέχνη. Χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή εντρύφησα απόψε στο xtube.com και παρόλο που με μίσησα, εν τούτοις οφείλετε να παραδεχτέιτε πως εσείς με σπρώξατε στο βούρκο της αμαρτίας. Διότι η δική μου η ψυχή γι' άλλα πονούσε, γι' άλλα έκλαιγε... Αν ήσασταν πρίγκιπισσες αλλιώς θα μου φερόσασταν. Και τώρα θα χορεύαμε βαλς και όχι με τους λύκους! Αυτά για να εξηγούμαστε, καθώς αυτά τα posts τα διαβάζουν και 2-3 κοπέλες που εκτιμώ και δεν θέλω να χάσουν πάσα ιδέα. Κατά τα άλλα, σας εύχομαι μια μέρα να δείτε τα δικά σας βίντεο στο xtube.com ! Για εκείνα που ποτέ δεν τελειώσαμε...Και που σε μερικές περιπτώσεις, ούτε καν αρχίσαμε !

Μάννα Εξ Ουρανού

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

SMS: Χρέωση, Δυο Καρδιές το Λεπτό

Αναθεματισμένα κινητά, που έκαναν τον κόσμο δύσκολο! Το να στείλεις πλέον μήνυμα σε γκόμενα και να την ενθουσιάσεις, απαιτεί προεργασία επιπέδου διασκέψεως ΟΗΕ!

Δεν ξέρω ποιό σκοπό εξυπηρετεί το sms. Άγνωσται αι βουλαί του κατασκευαστή του. Σίγουρα δεν το χρησιμοποιείς για να ενημερώσεις την πυροσβεστική πως καίγεται το σπίτι σου. Αλλά σίγουρα, το χρησιμοποιείς για να ενημερώσεις το 'πρόσωπο' πως καίγεται το πουλί σου...Μιλούσα με ένα φίλο χθες και στοχαζόμασταν τα κακώς έχοντα των sms.

"Λύσσα κακιά, να πρέπει κάθε βράδι να της στέλνεις μήνυμα για καληνύχτα! Και κάθε πρωί μια απ' τα ίδια για να δεις πώς ξύπνησε!" Είπε και βάρεσε το χέρι του στο τραπέζι σαν σωστός άντρας. Εγώ επιδοκίμασα καθαρίζοντας τα δόντια μου με οδοντογλυφίδα. Αναρωτήθηκα αν θα κάναμε τα ίδια καραγκιοζιλίκια με τα σταθερά! Τρελλός είσαι; Μου είπε σχεδόν πνιγμένος. Να χτυπήσει το τηλέφωνο στις 12μιση για να πεις της άλλης: "Καληνύχτα μωράκι μου, όνειρα γλυκά!" Θα νομίσει πως κάποιος πέθανε και σπεύδεις να την ειδοποιήσεις! Το άλλο που το πας; Μια μέρα να απουσιάσει το μήνυμα, μπαίνουν ψύλλοι στ' αφτιά της, πως δεν την θέλεις, "Δεν είμαστε όπως παλιά!"

Αλλά και μήνυμα να στείλεις, θα γκρινιάξει αν αυτό δεν χαρακτηρίζεται από δέουσα ποιητική διάθεση. Δεν μπορείς να πεις ένα ξερό: "Καληνύχτα μωρό μου" και να το στέλνεις κάθε βράδυ. Το θέμα είναι να πρωτοτυπείς: "Θα σε δω στα όνειρα μου αγάπη..." ή "Στον ύπνο μου τα κορμιά μας γίνονται ένα και χορεύουν με τα χρώματα του ανέμου." Οφείλεις να διατηρείς την φλόγα άσβεστη! Φωτιά στον Παπανούτσο...

Τα sms επανέφεραν στην επιφάνεια και τα γλωσσικά μας κενά. Διότι, δεν μπορείς να ρίξεις την γκόμενα με μήνυμα του τύπου: "ti kaneis agapi, ola ok? Se skeftomai, cu." Όσο πιο σοβαρή η περίπτωση, τόσο πιο σωστή απαιτείται η διατύπωση και η ορθογραφία: "Τι κανεις αγαπη μου, είσαι καλα; Σε σκεφτομαι..." Γιατί δεν βάζεις τόνους γιε μου; Πώς θα γαμήσεις χωρίς τόνους; Πάμε πάλι: "Τι κάνεις αγάπη μου, είσαι καλά; Σε σκέφτομαι..." Βέβαια, αν είναι να σου βγει το δάχτυλο με τους τόνους, για να γράψεις μισό μήνυμα σε ορθή ελληνική, καλύτερα να σου βγει η παλάμη με μια στα γρήγορα!

Τα sms δημιούργησαν μπουρδουκλώματα και στο φλερτ. Υπάρχουν πλέον άγραφοι κανόνες διαβάθμισης ερωτοτροπισμού! Διότι την πρώτη φορά το μήνυμα θα κλείσει με ένα απλό 'Χ', δηλαδή: φιλί. Την επόμενη φορά θα γράψεις: "φιλιά" και αναλόγως της κάβλας και της τάβλας θα κλιμακωθείς στα "φιλάκια" και στο "μάκια." Ενίοτε και με συμπληρώματα του τύπου: "Παντού" και "στα χειλάκια σου." (Τα πάνω ή τα κάτω;) Καταλαβένετε, αυτές οι κλιμακώσεις τρυπάνε το μυαλό και δημιουργούν εγκε-φαλλικά προβλήματα από το πουθενά.

Δράμα απ' τη ζωή βγαλμένο: Στο 2ο έτος γούσταρα μια κοπέλα και προκειμένου να συντάξω το τέλειο sms, στο οποίο θα έκανα εμφανείς τις προθέσεις μου, θα παρέμενα όμως κύριος και πριγκιπικός, συγκάλεσα συμβούλιο με δυο αγόρια και δυο κορίτσια. Ο ένας ήταν πιο ντόμπρος, ο άλλος πιο ρομαντικός, η μια ήταν πιο 'γκόμενα' και η άλλη πιο... 'μπετατζής.' Φαντάζεστε το αποτέλεσμα. 45 λεπτά συζητούσαμε για το τι ακριβώς έπρεπε να γραφτεί, με ποια σειρά έπρεπε να μπουν οι λέξεις, ποιες θα έπρεπε να γραφτούν σε αυστηρά ελληνική και ποιες σε πιο casual διάθεση. Μέχρι και γαλλικά επιστρατεύσαμε, παρόλο που θεώρησα πως έδωσαν μια πιο φλωρέ απόχρωση. "Γράψε ρε μαλάκα πως την γουστάρεις να τελειώνουμε," έλεγε ο ένας. "Όχι, ας της ρίξει το γάντι απλώς" έλεγε ο άλλος. "Μην της μουτρώσεις που δεν μπορεί να βγείτε απόψε. C-est ne pas grave, γράψε της!" Και που τα έμαθα μωρή τα γαλλικά εγώ μπορείς να μου πεις;

Το στείλαμε το μήνυμα που μας προέκυψε 'σουβλάκι με απ' όλα'. Πέρασε και δεν (τον) ακούμπησε. Η κυρία δεν απάντησε ποτέ... Όχι για να δείτε, τσάμπα κόπος. Ούτε το ποιητικό έργο 5 ηλιθίων δεν εκτιμάνε μερικές...

Εν πάση περιπτώσει, αναρωτιέμαι αν όλες αυτες οι απείρου κάλλους στιγμές θα διαδραματίζονταν ποτέ αν υπήρχαν μόνο σταθερά τηλέφωνα. Δυσκολέψαμε τις ζωές μας με το αζημείωτο σε οικονομικό και ψυχολογικό τομέα. Εν κατακλείδι δεν θα έπρεπε να λέγονται sms, αλλά s&m! Για ευνόητους λόγους...!

Κοσμικά

Ο λαός θέλει κουτσομπολιό! Ποιός είμαι εγώ που θα του το αρνηθεί;

Αυτό μ' αρέσει στα ξένα. Δεν προλαβαίνεις τις (σ)εξελίξεις ! Ένα μήνα έλειψα και ήρθαν τα πάνω, κάτω. Βρέθηκα με τους συμμαθητές μου για ποτό. Έμαθα πως ο Ιταλός χώρισε την Ιρλανδέζα και καταχάρηκα. Όχι πως θα μου κάτσει αυτή τώρα, αλλά καλύτερα μια ελεύθερη συμμαθήτρια παρά μια πιασμένη. Η συγκεκριμένη μου θυμίζει την Geri Halliwel στα νιάτα της και είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει το μάστερ. Εν τω μεταξύ, έκανα faux pas (παλιά μου τέχνη κόσκινο). Διότι με το που την είδα την ρώτησα: "Πού άφησες τον άντρα σου;" Και μου απάντησε: "Δεν είναι άντρας μου πια, εδώ και 20 μέρες!" Και απαντώ σαν βλάκας: "Μα στο msn του ο τύπος έχει ακόμη την φωτογραφία που φιλιέστε!" Ακολούθησε αμήχανη σιωπή ανάμεσα σε 15 άτομα... (Να τους γυρίζει!)

Έμαθα πως τρεις Aφρικάνοι συμμαθητές μου ηλικίας 25-29 είναι παντρεμένοι ! Άψογα ! Μου έκανε φοβερή εντύπωση! Χθες στο μπαρ έφεραν και τις γυναίκες τους! Καπάτσες-κυράτσες Αφρικάνες... Απ' αυτές που βάζεις στοίχημα πως "τους βάζουν ττερπιέ" (*κυπριακός ιδιωματισμός= δηλ. κρατούν βούρδουλα και διοικούν εμμέσως πλην σαφώς, το σπιτικό τους). Γυναίκες που διόλου θυμίζουν την Beyonce...Πώς είναι ο Eddie Murphey στο 'Norbit'; Έτσι και χειρότερα! Χα! Με τους οικογενειάρχες που έμπλεξαν οι συμμαθήτριες δεν έχουν αλλη επιλογή από το να με χρίσουν και επισήμως ως το sex symbol του course, και να να με κάνουν το sex toy τους!

Μετά την μπυραρία βγήκαμε όλοι για ποτό στο Lloyd´s και έπληξα. Χόρεψα για 1000η φορά το 'hips don't lie' (νισάφι πια! Οι Ugly dj´s επιμένουν στο σουξεδάκι αυτό πρωί-μεσημέρι-βράδυ!) και προσποιήθηκα πως ξέδωσα. Έφυγα σαν φαντομάς μες την φασαρία και δεν είπα ούτε ένα γεια. Με ξενέρωσε μια συμμαθήτρια-καλλονή που της ήμουν αόρατος όλη νύχτα. Σήμερα στο skype με ρώτησε τι είχα και έφυγα χωρίς να την καληνυχτίσω. Αργά σε έτσουξε το μουνί σου και σένα!

Kitchen party !

Γιορτάσαμε τα γενέθλια πανέμορφης συγκατοίκου στην κουζίνα της. Το πάρτυ ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Είχα να ζήσω τέτοια γλέντια από τους καιρούς του foundation. Έχει πολύ πλάκα το σκηνικό ώρες-ώρες. Πώς μπορεί μια σταλιά κουζίνα να χωρέσει τόσο κέφι, από ζορμπά μέχρι τσιφτετέλι, είναι απίστευτο! Βοήθησαν και οι ζαμπούκες βέβαια, αλλά θεωρώ το θέαμα των 'εφτά φυλών του Ισραήλ' να λικνίζονται στο "Κι' άλλο" της Κοκκίνου αξεπέραστο!

Τέλος η Κατρίτση για σήμερα...

Μάϊος Παντού

Κάθομαι και βλέπω μια φωτογραφία μας και χαμογελώ σαν 15χρονος. Το κορίτσι-ηλιοτρόπιο ανέτειλε, έδυσε, ξαν'ανέτειλε, ήρθε κοντά μου, μ' έκαψε, με τσουρούφλησε. Το κορίτσι του Μάη μου προκάλεσε καρκίνο του δέρματος και τώρα μ' έχει να επιβιώνω με αντιηλιακά και γιαούρτια... Την λατρεύω!

Τον Μάη θέλω να πάω ταξίδι. Να πάμε Κούβα που με 20 λίρες νοικιάζεις την παρθένα για μια βδομάδα και την ξεμουνιάζεις. Με τι λεφτά θα πάμε δεν το σκέφτηκα πάντως... Αρχίστε να κολυμπάτε. Ή να πετάξουμε από Ιταλία με 45 Ευρά;! Χαχα! Μου λέει και η Αγγελική να πάμε Φινλανδία-Σουηδία που είναι φτηνά. Με 20 λίρες θα καμαρώσω από κοντά τα φιόρδ και τους Βίκινγκς. Τα χρυσά μου!

Τον Μάϊο στέλνουμε Ευρυδίκη στο Ελσίνκι. Με το τραγούδι του Κοργιαλά: "Comme ci, Comme ca." Κάποια τραγούδια γίνονται επιτυχίες πριν καν τα ακούσουμε, αυτό πιστεύω θα συμβεί και με το συγκεκριμένο. Από την άλλη, η Ευρυδίκη θα έπρεπε ως ειδήμον του διαγωνισμού να γνωρίζει πως το τρις εξαμαρτείν... Το 1992 και το 1994 ήρθε 11η με τα τραγούδια του Θεοφάνους. Αφού δεν την θέλει, τι το παλεύει; Δεν βλέπει τι έπαθε η Βίσση την 3η φορά και ο Χριστοφόρου επίσης; Τρίτη και φαρμακερή...

Τον Μάιο το dissertation θα πρέπει να έχει μπει σε μια τροχιά και να αρχίσει σιγά-σιγά η συγγραφή του. Πολύ φοβάμαι πως θα χαντακωθεί και θα αναθεματιστεί, καθώς εγώ ακόμη ζω σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς. Στολισμένος απ' τα Χριστούγεννα βιτρίνα, θα μείνω μέχρι Μάη μήνα!

Πουστρέητ Story

Την ταινία θα την δείτε όλοι διότι δεν μπορείτε να κάνετε κι' αλλιώς. Το "Επικύνδινα σε θέλω" το απαιτεί άλλωστε. Έξυπνη πατέντα αυτή. Μας πετάνε στη μούρη το σουξεδάκι ένα μήνα πριν την προβολή, ώστε να σπεύσουμε να υποβάλουμε τον οβολό μας με κλειστά μάτια. Το άρχισε ο Δάντης με το "24.000 baci" στο 'safe sex,' το απογείωσε η Αδαμοπούλου στη 'Λούφα' και το αποτελείωσαν οι C:Real. (Ειρήνη Δούκα, τα σέβη μου!)

Έχω να δηλώσω τα εξής: Σε μια ταινία η οποία προσπαθεί να προβάλει το ερωτικό αδιέξοδο σε όλες του τις μορφές, εμείς γελάμε σαν Κινέζοι σε αστείες σκηνές όπως όταν ο άντρας σηκώνει στον αέρα τον σύζυγο του και τον αποκαλεί 'αγάπη μου.' Η ταινία σαφώς δεν είναι κωμωδία, αλλά μες την αμηχανία και την κοινωνικό-σεξουαλική μας ανασφάλεια εστιάζουμε στο 'διαφορετικό' για να γελάσουμε.

Τρανή απόδειξη η αντίδραση του κυπριακού, κατά τ' άλλα ευρωπαϊκού κοινού, που στις ελάχιστες ομοφυλοφιλικές σκηνές γιουχάϊζε και επιφωνούσε διάφορα του τύπου: "Κοίτα ρε τους πούστηδες" και "πω, πω! Οι κόρες τους είναι λεσβίες!" Δυνατά και τρανταχτά, ώστε να υπογραμμίσουν την αποστασιοποίηση τους από τους ήρωες. Το έργο προσπαθεί να υποδείξει πως όπως και να το δεις το πράγμα, η κοινωνική απόρριψη, η μοιχεία και η ανειλικρίνεια στις σχέσεις πονάνε. Παρόλα αυτά, ξεκαρδιστήκαμε με το να βλέπουμε τους γονείς να καυγαδίζουν στα καλιαρντά...

Ο Ανανιάδης καλός είναι για την "Μαρία την άσχημη." Να μας κάνει όμως την χάρη. Είχε ένα ύφος, ένα ξύλινο παίξιμο καθ' όλη τη διάρκεια του έργου που καταντούσε εκνευριστικό. Εξέπεμπε μια 'τσιμιτσέλικη' απειρία που θεωρώ πως δεν πρόσθεσε τίποτα στην ταινία. Από την άλλη, η συμπρωταγωνήστρια του δεν έκλεψε την παράσταση με κάτι περισσότερο απ' την τσαχπινιά της. Πολύ όμορφη πάντως!

Τώρα ξαναπαίζουμε στο ipod το "επικύνδινα σε θέλω" και συνεχίζουμε τις ζωές μας...

Στην Προηγούμενη Ζωή...ΙΙ

Κυριακάτικο πρωϊνό στο σπιτικό μας:

Πα-τέρας: (Εντυπωσιασμένος, με ύφος περισπούδαστο διαβάζει εφημερίδα): Έλα, διάβασε εδώ... Είναι κάτι πράματα ανεξήγητα! Αυτή η Ινδή ισχυρίζεται πως στην προηγούμενη της ζωή ζούσε σε ένα γειτονικό χωριό και μπορούσε να θυμηθεί ονόματα και καταστάσεις που είχε ζήσει πριν πεθάνει! Πωωω!
Μητέρα: Ε!
Γιος: (Αναμαλλιασμένος, αγουροξυπνημένος και μύωπας): Α! Δεν σας είπα! Ψες, μπήκα σε ένα site και μου είπε τι ήμουν στην προηγούμενη μου ζωή!
Μητέρα: ΩΩΩΩ! Τι ήσουν γιε μου;
Γιος: Άκου συμπτώσεις...! Ήμουν στην Ουαλλία...
Μητέρα: Εμ, γι' αυτό καλόκατσες εκεί! (Απάντησε γεμάτη περηφάνια και ικανοποίηση)
Γιος: ...Τραγουδιστής, σκηνοθέτης και βάρδος!
Πα-τέρας: Κάμε μου το κι' εμένα!
Μητέρα: Να το κάμεις και της γιαγιάς σου!
Γιαγιά: Τι θα μου κάμει εμένα; (Ενοχλημένη, νομίζοντας πως πρόκειται να υποστεί εξέταση)
Γιος: Πείτε μου ημερομηνίες γεννήσεως... Χμ! Παπά, εσύ ήσουν νεκροθάφτης!
Πα-τέρας: ...
Γιος: Και η γιαγιά έχτιζε εκκλησίες !
Γιαγιά: Είδες; Εν καλό σημάδι τούτο! (Με ύφος γεμάτο δέος!)
Μητέρα: Βάλε και της αδελφής σου !
Γιος: ...Και η αδελφή μου νεκροθάφτης ! Ε, το φίδι, φίδι θα γεννήσει... !
Γιαγιά: Χιχιχιχιχιχι ! (Γελάει πονηρά, με ικανοποίηση αναγνωρισιμότητας του θεάρεστου έργου της, φανερώνοντας δόντια γεμάτα κουραμπιέδες που ξέμειναν απ' τις γιορτές)
Πα-τέρας: ΜΜ! Μαλακίες ! (Γύρισε υπεροπτικά σελίδα στην εφημερίδα και έβγαλε ένα σκατό απ' τη μύτη του)
Γιαγιά: Δηλαδή Χρίστο μου, τι σημαίνει τούτο τωρά...;

Κύπρος της πονεμένης Παναγιάς, θα μου λείψεις!

Στην Προηγούμενη Ζωή...

Έπαθα πλάκα! Βάσει αυτής της ιστοσελίδας, στην προηγούμενη μου ζωή...

Διάγνωση:
Στην προηγούμενη ζωή σου, ήσουν άντρας. Γεννήθηκες στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ουαλία περίπου το 725.Το επάγγελμα σου ήταν δραματουργός, μουσικός, σκηνοθέτης, βάρδος.
Σύντομο ψυχολογικό προφίλ στην προηγούμενη ζωή σου:Πάντα σας άρεσε να ταξιδεύετε και να ερευνάτε. Θα μπορούσατε να είστε ντέτεκτιβ ή κατάσκοπος.
Το δίδαγμα που η τελευταία προηγούμενη ζωή σου φέρνει στην παρούσα ζωή σου:Το δίδαγμα σου είναι να καλλιεργήσεις την αυτοεκτίμηση σου και να αναπτύξεις την ικανότητα να δίνεις ελπίδα στις καρδιές των ανθρώπων. Η φιλοδοξία δεν είναι το παν. Ο αληθινός πλούτος βρίσκεται στην ψυχή.

ΨΑΡΩΣΑ! Αν νομίζετε ότι κοροϊδεύω, δοκιμάστε να βάλετε τα στοιχεία μου...21/12/80! Μας πήρανε χαμπάρι...(Το βάρδος πάντως, με κολάκεψε!)

Ξεschool Years

Φωτό-Μελαγχολίες

Είχα πει πως θα ξορκίσω το παρελθόν μου. Θα ξεχάσω όλα αυτά που χρόνια τώρα στοιχειώνουν τη ζωή μου και μου υπενθυμίζουν την ματαιότητα αυτής. Απέτυχα!

Ανάθεμα την τεχνολογία! Όταν ήμουν μικρός, διάβαζα στα μίκυ μάους για την ανακάλυψη της δήθεν μηχανής του χρόνου και εντυπωσιαζόμουν. Πού να ήξερα πως εννοούσαν τις κάμερες... Αυτές είναι οι πραγματικές μηχανές του χρόνου! Δεν σε αφήνουν να ξεφύγεις. ΟΚ, δεν είναι τόσο κακό να μη θέλεις να ξεφύγεις. Είναι όμως κακό όταν συνειδητοποιείς πως ξέφυγαν όλοι εκτός απ' εσένα...

Τους πεθυμώ! Όλους! Και ειδικά μερικές κορούδες που αποτέλεσαν την ονείρωξη μου για πολλά χρόνια. Τι να κάνεις... Μικρή είναι η Κύπρος, μικρή και η ζωή. Πάλι με χρόνια με καιρούς...Χαίρομαι όμως πραγματικά που με το 95% των θυμάτων εξακολουθώ να έχω καλές, στενές σχέσεις... Να είστε όλοι καλά.

(Το post αυτό διαβάζεται με μαυρόασπρο φόντο και με το "ό,τι αξίζει είναι στιγμές" του Χατζιδάκι για soundtrack!)

ΥΓ: Όσοι ρίξατε στο recycle bin τα χρόνια εκείνα, να σας γυρίζει που σας τα υπενθυμίζω!

Ποιός μου Έκλεψε την Καλομοίρα;

Το ότι στο όνομα της Καλομοίρας κάνω πολλά πράγματα, είναι γνωστό. Σήμερα όμως παρολίγο να κάνω μπαλονάκι. Διάβασα στο Esquire πως η Καλομοίρα τα έχει με ένα Γιώργο...

Τι πάει να πει τα έχει με ένα Γιώργο; Ποιός είναι ο Γιώργος και τι έχει περισσότερο από εμένα δηλαδή; Για να μην τον ανακάλυψαν οι Τατιάνες και οι Λαμπίρηδες πάει να πει πως είναι όντως ένας 'Γιώργος.' Ένας τυχαίος, ένα τίποτα! Έτσι, έτσι! Να πετιέται ο κάθε ανώνυμος να μας κλέβει τα κορίτσια μας. Καλομοίρα, ξύπνα! Σε θέλει για τα λεφτά σου! Μόνο εγώ θα σου δώσω αγάπη και στοργή. Μα, και από την άποψη του marketing να προσεγγίσουμε το θέμα, είναι δυνατόν να ανήκεις σε ένα Γιώργο; Η Καλομοίρα ανήκει στο λαό της και σ' όλους τους πορνόγερους που διαβάζουν esquire και θυμούνται που και που πως το πουλί τους δεν είναι μόνο για κατούρημα. (Συμπεριλαμβανομένου και του γράφων, για να μην παρεξηγούμαστε).

Σπάστηκα! Θυμάμαι εκείνη τη φορά πέρσι που ήρθα στο καμαρίνι σου! Σου είπα πως όταν σε βλέπω και πως όταν σε ακούω νιώθω και πάλι δέκα χρόνων και εσύ με νάζι έκανες ένα μμμ και μου έδωσες αυτόγραφο! Μα τι όμορφη που ήσουν μέσα στο μπουρνουζάκι σου, κουκλάρα μου! Είχαμε και την ξινή τον κομμωτή σου μες το καμαρίνι, δεν μπορούσα να εκφραστώ ελεύθερα. Εσύ δεν ξέρεις την τύφλα σου στα Ελληνικά, εγώ έκανα σαρδάμ! Εκείνη η μέρα θα μείνει ανεξίτιλη στη μνήμη μου....Αχ, Καλομοίρα μου, να σε προσέχει ο Θεός!

Θυμάμαι και την τρίτη φορά που συναντηθήκαμε, σε πτήση προς Αθήνα. Ήσουν με τα μαλακό-famesτοράκια. Έπαιζες με το φορητό σου playstation. Φορούσες ένα φούξια αντιανεμικό μπουφάν και ήσουν σαν γλειφιτζούρι! Λατρεία μου! Σου χαμογέλασα. Μετά, ξανασυναντηθήκαμε στην παραλαβή αποσκεύων στο 'Ελευθέριος Βενιζέλος.' Σε έγδυνα με τα μάτια μου από απέναντι και εσύ με κοίταξες αμήχανα. Σαν αμερικανάκι έβγαλες και μου κούνησες την παλάμη σου χαμογελώντας καλομοιρίστικα. Αχ Καλομοίρα μου!

Πες μου ποιος είναι αυτός ο Γιώργος να πάω να τον σκοτώσω!

Η Εθνική Φθορά Αγκαλιάζει Όλους Μας

Διάβαζα σήμερα πως η κυβέρνηση προωθεί νομοσχέδιο στο οποίο επιβάλλεται η στρατιωτική θητεία και στα μέλη θρησκευτικών ομάδων όπως οι Μαρωνίτες και οι Λατίνοι.

Διαβάστε για να μάθετε, όσοι δεν γνωρίζετε. Η εθνική φρουρά, αρχικά συντάχθηκε ως καθαρά αμυντική θωράκιση των Ελλήνων της Κύπρου. Δεν εκπροσωπούσε όλο το συρφετό που αποκαλούμε σήμερα Κύπρος, μέσα στο οποίο βρίσκεις και την κουτσή Μαρία. Γι' αυτό το λόγο, κάποιες θρησκευτικές ομάδες αποκλείστηκαν, με τις ευλογίες του Πάπα. Οι θρησκευτικές μειονότητες δικαιούνταν να υπηρετήσουν εθελοντικά. Καταλαβαίνετε πως οι εθελοντές σε κάθε εσσό δεν έσπαγαν τα ταμεία...

Μια του κλέφτη, δυο του ψεύτη, τρίτη και φαρμακερή, που λέει και η Καιτούλα η Γαρμπή. Ξύπνησε η επίτροπος διοικήσεως και θα αποδώσει τα του καίσσαρος... Η εθνική φρουρά, μπορεί να δημιουργήθηκε για να προασπίσει τα τομάρια των Ελλήνων αλλά όχι κατ' ανάγκην των Χριστιανών. Βέβαια, Ρωμιοσύνη και Χριστιανισμός πάνε χέρι-χέρι, αλλά νομικώς αυτό δεν στέκει. Διότι το θρήσκευμα πλέον είναι προσωπικό δεδομένο, οπότε δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράγοντας αποκλεισμού από ένα στρατεύμα στο οποίο εντάσσεσαι βάσει της υπηκοότητας σου. Αποκλείεται δηλαδή να βρεις Έλληνα βουδιστή ή μουσουλμάνο; Ειδικά έτσι που έγιναν οι θρησκείες στις μέρες μας, αν αποκλείαμε από το σώμα τους αλλόθρησκους μόνο η Ελένη Λουκά θα υπηρετούσε.

Συν τοις άλλοις, τα τουρκικά στρατεύματα δεν απειλούν μόνο τους Έλληνες της νήσου, αλλά όλους τους κατοίκους. Επομένως, εφόσον ο κίνδυνος προέρχεται απ' την Άγκυρα, στην Εθνική φρουρά θα έπρεπε λογικά να καταταχθούν όλοι όσοι έχουν συμφέροντα στο νησί. Ακόμη και οι Τούρκοι που έχουν περιουσία στις ελεύθερες περιοχές, αν θέλετε τη γνώμη μου. Βέβαια, για λόγους ασφαλείας, οι Τούρκοι της Κύπρου (aka Τουρκοκύπριοι) δεν στρατολογούνται και το βρίσκω λογικό μέχρι ενός σημείου. Αλλά οι υπόλοιποι; Με ποιό σκεπτικό δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα της χώρας στην οποία θέλουν να ζήσουν;

Ακόμη και αν δεκτώ πως η ΕΦ αποτελεί καθαρά λόμπι των Ελλήνων της Κύπρου, εγώ συνεχίζω να απορώ. Τι πάει να πει: "Είμαστε Μαρωνίτες και Λατίνοι και δεν θα υπηρετήσουμε!" Εδώ δεν μεγαλώσατε αγαπητοί μου; Ελληνική παιδεία δεν λάβατε στα σχολεία; Στις παρελάσεις της 1ης Απριλίου και 25ης Μαρτίου δεν κορδωθήκατε να σας δουν οι γκόμενες; Μενεγάκη δεν βλέπετε στην τηλεόραση; Στα κλαμπ δεν χορεύετε ζεϊμπεκιές; Ελληνικά δεν μιλάτε; Τι άλλο θέλετε για να αποδειχθεί η ελληνικότητα σας; Δεν ήξερα πως κατάγεστε από τη Λατινική Αμερική, ούτε είδα καμιά κοπέλα 'λατίνα' να παραπέμπει σε χαρακτηριστικά Σακίρας. Ο κώλος με την κυτταρίτιδα δεν θεωρείται αποδειχτικό στοιχείο...

Επίσης, το ευχαριστήθηκα που ο κ. Ομήρου ετοιμάζεται να εισηγηθεί νομοσχέδιο και για τους 'τρελλούς.' Πολλοί μαζευτήκαμε, το ξέρω, αλλά δεν θα γλιτώνετε εσείς το στρατό επειδή έχετε τάχα μου, ψυχολογικά προβλήματα. Τα ψυχολογικά τα αποκτάς κατόπιν θητείας, αυτό σας το εγγυώμαι εγώ, που 7 χρόνια μετά, βλέπω εφιάλτες πως δεν με απολύουν. Αλλά, τη θητεία ή έστω την κοινωνική προσφορά θα την διεκπαιρεώσετε και θα πείτε κι' ένα τραγούδι. Να μπει μια τάξη διότι παραγνωριστήκαμε.

Μια χαρά θα περάσετε στο στρατό... Δεν θα υπηρετήσετε και στο ΝΑΤΟ, ούτε στον Αμερικανικό στρατό, αλλά μια υποχρέωση την έχετε στον τόπο που σας μεγάλωσε. Και μην ανησυχείτε. Δεν θα πάθετε τίποτε. Σας μιλάει κάποιος που επί 18 χρόνια το σόι του απορούσε πως θα αντεπεξέλθει όταν στρατολογηθεί! Και έγινε και αξιωματικός...(Τρομάρα του!)

Mας Μπήκε για τα Καλά...

Ευχάριστα ξεκίνησε η εβδομάδα μου και κατ' επέκταση το 2007!

Φλέρταρα με εκείνη τη θεσούλα του δημοσίου και τώρα επισήμως ηχούν τα ρέκβιεμ. Γι' άλλη μια φορά, εμείς φλερτάραμε, άλλοι πηδήξανε... Τι τα θες, έχω αποκτηνωθεί πλέον. Με χαστουκίζει η μοίρα και παραμένω άπραγος να χάσκω. Κρίμα, ήταν η μοναδική ευκαιρία να γλιτώσω από τη Σάρα, τη Μάρα και το κακό συναπάντημα με τις οποίες συγκατοικώ εδώ μέσα. Θάνατος, θάνατος, θάνατος! Και δεν με νοιάζει που δεν πήρα την θέση. Αφού τα σκάτωσα στη συνέντευξη, ήταν αναμενόμενο - αν και η επιτροπή ήταν άδικη μαζί μου. Με νοιάζει που ήλπιζα μέχρι τέλους. Γιατί ελπίζουμε; Αφού ξέρουμε πως θα πεθάνουμε...

Πήγα και κουρέφτηκα σήμερα. Δυο τρίχες όλες κι' όλες, αλλά ήθελα να τις περιποιηθώ. Κατά τη διάρκεια της ζωής μου άλλαξα πολλά κουρεία, σήμερα επισκέφτηκα ένα hi-tech κομμωτήριο (κουρείο, hair styling lab, μπαρμπέρικο, όπως θέλετε πέστε το. Έχουν κόλλημα με τους ορισμούς οι κουρείς στις μέρες μας). Δεν μπορώ να πω, χλιδή! Με οθόνες πλάσμα, καρέκλες ηλεκτρικές που κάνουν διάφορα κόλπα. Άστα, ψάρωσα ! Εκεί μου είπαν κουρεύετε η υψιλή κοινωνία της Λευκωσίας. Το ότι η υψιλή κοινωνία της Λευκωσίας κουρεύετε το ξέραμε εξαπανέκαθεν. Χάζεψα όμως από την όλη κουλτούρα του 'εργαστηρίου.' Άλλος κόσμος... Είχε κάτι γκόμενες που έκαναν ανταύγειες και αφέλειες... Συμπεριφέρονταν λες και ο κόσμος δεν έχει άλλα προβλήματα από το αν θα δέσει το χρώμα της ανταύγειας ορθώς. Εκεί μέσα είναι άλλος κόσμος. Όλα περιστρέφονται γύρω από την κουπ, γύρω από την σωστή φράντζα. Ο Θεός να μας ελεήσει... Και εννοείται, το χρήμα φυσάει. Βέβαια, στη ζωή μου κι' εγώ με τρίχες ασχολούμαι, αλλά δεν τα χέζω τα λεφτά...

Αχ! Τι να τα κάνω τα λεφτά άμα δεν σ' έχω εσένα πια! Που λέει και ο ποιητής ! Χάλασε το dvd drive του laptop. Tηλεφώνησα στους μαλάκες που μου το πούλησαν. Μου έδωσαν το τηλέφωνο της αντιπροσωπείας στο Λονδίνο. Στην Κύπρο δεν ισχύει η εγγύηση, μου είπε. Μόνο στο εξωτερικό! Λογικότατο! "Μαλακία εγγύηση δηλαδή!" Της είπα από τηλεφώνου. Στη μούγκα η κυρία στην άλλη γραμμή. Ε, τι να πεις κι εσύ ρε ηλίθια; Μου το έκλεισε.

Σήμερα έχω τις μαύρες μου όπως καταλάβατε. Και εκκρεμεί και μια χιλιάδα λέξεις για μια εργασία. Δεν θέλω να πάω στο Κάρντιφ να συνεχίσω. Δεν θέλω να μείνω στην Κύπρο. Δεν θέλω τίποτε. Και όπως είμαι τώρα, ο πρώτος που θα βρεθεί μπροστά μου έχει πολλά να ακούσει! Μαζώχτε τα γυναικόπαιδα κύριοι... Σας μισώ όλους!

Αγάπη Υπερβολική

Χωρίς πολλά-πολλά, απόψε καταχάρηκα. Πήγαμε έξω με το boyband και εκεί που έκοβα τις φλέβες μου, έπαιξε το 'αγάπη υπερβολική.' Το συγκεκριμένο τραγούδι-θρύλος μετράει ήδη εφτά χρόνια ζωής και όποτε το ακούω συγκινούμαι τα μάλα, καθώς ξεδιπλώνει τις καλύτερες στιγμές μου μπροστά στα μάτια μου.

Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά νιώθω πως βγαίνει φως απ' τις άκρες των δακτύλων μου, πως τα μάτια μου εκπέμπουν laser, πως ξαφνικά εξαφανίζεται το ταβάνι, οι τοίχοι, ο κόσμος... Το πάτωμα αλλάζει χρώματα, αιωρούμαι, στροβιλίζομαι και τραγουδώ μόνος μου! Άννα μου, θερμά συγχαρητήρια, ακόμη μια φορά! Δεν μπορώ να ξεχάσω το 2000-01, όταν στο Ζοο το συγκεκριμένο τραγούδι έπαιζε δις κάθε βράδυ και ο κόσμος από κάτω χτυπιόταν σαν σε συναυλία. Τι καιροί !

Ο μαλάκας ο dj το τίμησε την ώρα που ετοιμαζόμασταν να φύγουμε. Εννοείται πως δεν πτοήθηκα...

Life is Life

Πόση αξία έχει ή ζωή; Και αν μπορείς να την ζυγίσεις, έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια αξία ζωής;

• Έχει την ίδια αξία η ζωή μιας 80χρονης και ενός βρέφους;
• Έχει την ίδια αξία η ζωή ενός κακοποιού και ενός φιλανθρώπου;
• Έχει την ίδια αξία η ζωή ενός ναρκωμανή και ενός που ακολουθεί σωστή διατροφή;
• Έχει την ίδια αξία η ζωή ενός καρκινοπαθούς και ενός αλκοολικού;
• Είχε την ίδια αξία η ζωή ενός ανθρώπου που χάθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα και ενός που αυτοκτόνησε;
• Έχει την ίδια αξία η ζωή ενός δικτάτορα και ενός ευσυνείδητου, αλτρουϊστή πολίτη;
• Έχει την ίδια αξία η ζωή ενός σκλάβου και ενός ελεύθερου ανθρώπου;
• Έχει την ίδια αξία η ζωή κάποιου που τώρα εργάζεται και κάποιου που τώρα bloggάρει για να περάσει η ώρα;

Ας κάτσει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του... Όχι να τρώμε στη μάπα τον κάθε μαλάκα και άμα σκοτωθεί να τον κλαίμε... Ας πρόσεχαν! Η αξία της ζωής μετριέται στην προσφορά και στην ποιότητα της. Αυτά, γιατί κόντεψα να κατασκοτωθώ με κάποιον τις προάλλες επί του θέματος.

Θέλω το 2007 στο Κινητό μου!

Για το 2007 δεν θα κάνω ευχές διότι την μοίρα μας την ξέρουμε, χρόνια τώρα! Είδαμε και πέρσι και πρόπερσυ πόσο εισακουστήκαμε!

Φέτος αποφάσισα ότι δεν θα ευχηθώ τίποτε! Θα κάνω μόνο πράξεις! Τέρμα η μοιρολατρεία, τέρμα η μουρμούρα (καλά, δεν παίρνω και όρκο), τέρμα η κλαψομούνικη αντιμετώπιση των πραγμάτων! Είμαστε κακομοίρηδες! Ε, και; Πόσο πιο μαύρη να γίνει η ζωή μας; Ενώ, λίγο θετικά αν την αντιμετωπίσουμε, το πολύ να γίνει γκρίζα και να πανηγυρίσουμε!

Το 2007 θα τα λέω όλα ωμά και σταράτα ! Γουστάρω την γκόμενα; Θα της το πω! Και ας φάει η μούρη μου χώμα! Μου την σπάει κάποιος; Στα διαγραμμένα! Με συνοπτικές διαδικασίες! Αγαπάω και το δηλώνω ! Μισώ και το καμαρώνω ! Το 2007 θα είναι επιτέλους ψυχεδέλεια! (ψυχή + δήλος = δήλωση ψυχής).

Καλή χρονιά !

Σημείωση: Το βίντεο ντοκουμέντο γυρίστηκε τον Ιαννουάριο του 2005 στο Λονδίνο, κατά τη διάρκεια του μάστερ. Με την ίδια αισιοδοξία αντιμετώπισα και την τότε χρονιά αλλά, ύστερα ήρθαν οι μέλισσες!

Σημέιωση1: Παρατηρώ έκπληκτος πως έχασα τα μισά μου μαλλιά μέσα σε 2 χρόνια, παρόλα αυτά, εξακολουθώ να φορώ τις ίδιες γεροντίστικες πυτζάμες ακόμη και τώρα που σας γράφω. Το βίντεο γυρίστηκε μέσα στα πλαίσια προσυλιτισμού ευρωπαίων λαών στον βισσησμό και τον ελληνικό πολιτισμό – εξ ου και το σπάσιμο του πιάτου. Οι γκόμενες – ο Θεός να τις κάνει- που βλέπετε είναι πολωνικής και μεξικάνικης καταγωγής.