Το απόλυτο cult !

Αχ Βρεττανία με τα ωραία σου ! Εκτός απ' την Ελισάβετ, το Big Ben, το London Eye, το παλάτι του Buckingham και τους Μπέκαμ άλλη μια εικόνα παραμένει σταθερή αξία στην Inglaterra. Οι αξιολάτρευτες τσουλίτσες που περιφέρονται στην πλατεία μεθυσμένες έπειτα από αχαλίνωτο pub crawl ! Μόνο που ακούω την φράση pub crawl με την ανάλογη προφορά, μου έρχεται να ξεράσω κι' εγώ τ' άντερα μου, πάνω στην οθόνη μου.

Ό΄,τι και να πω πάντως, στο τέλος I love to hate them! Μπορεί να μην φλέρταρα ποτέ με τέτοια κρέατα, αλλά δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο απ' το να τις βλέπεις με τα σανδάλια στο χέρι μες τα λασπόνερα, να κραυγάζουν Oh-oh, oh-oh και να αντιλαλούν παντού ατάκες του τύπου: "Wicked mate", "Cheers !", "That's so cool" ! Ντυμένες νυφούλες, διαβολάκια, αγγελάκια και ότι άλλο φανταστείτε προσπαθούν να μας μεταβιβάσουν το μήνυμα. Το λάβαμε: "Είμαι άσχημη, χοντρή, άχαρη αγγλίδα και απόψε θέλω να τον φάω επειγόντως !" Oh, I love them !

Στων Αγγέλων τα Μπουζούκια

Επ ' ευκαιρία των πρόσφατων Αρχιεπισκοπικών εκλογών στη Κύπρο, που απέδειξαν γι' άλλη μια φορά πως το καρναβάλι γεννήθηκε εκεί και όχι στο Ρίο της Βραζιλίας, έχω να εισηγηθώ τα εξής για το μέλλον του Κλήρου:

• Οι εκκλησίες μας να μετατραπούν σε πίστες! Μπουζούκια ! Εκεί θα άδουν οι παπάδες σουξεδάκια του συρμού σε βυζαντινά ρεμίξες για τον απλό λαό που εξακολουθεί να θεωρεί πως υπάρχει Θεός. Οι Θεές μόνο στα μπουζούκια υπάρχουν πια, και αυτό πρέπει να το χωνέψουμε αν θέλουμε να πάμε μπροστά!

• Οι παρέες θα κάνουν κράτηση τον σκάμνο τους (ή το stool τους αν μιλάμε για ξωκκλήσι τύπου lounge) από 2-3 μέρες πριν, και θα δικαιούνται ένα δισκοπότηρο με κουμανταρία ανά τέσσερα άτομα. Κομπλέ με αγιασμένο νερό, αυξάνει την τιμή. Αν επιπλέον η παρέα αποφασίσει να πετάξει αντίδωρα στην φίρμα που θα ψάλλει, τότε μιλάμε για πρώτο τραπέζι πίστα.

• Το πρόγραμμα θα αρχίζει με τους διακόνους που θα τραγουδούν σουξέ της εποχής. Όταν θα βγει το πρώτο όνομα επιβάλλεται ανάλογο σόου. Θα χτυπούν οι πιστοί τους σκάμνους, θα κουνιούνται πέρα-δώθε τα καντήλια, θα χτυπήσουν οι καμπάνες, θα ανάψει ο πολυέλαιος με πολύχρωμα φώτα, καπνοί, λέιζερ, πολύ κακό ! Και εγένετο φώς! Η πρώτη φίρμα προσγειώνεται στην πίστα για να τραγουδήσει all time classic hits: Τυπερμάχω, το Χριστός Ανέστη, παραγγελιές και επιτυχίες απ' την προσωπική του δισκογραφία.

• Σε περίπτωση που οι εγχώριες σταρλέτες δεν προσελκύσουν τον αναμενόμενο αριθμό πιστών, μπορούμε να φέρνουμε σταρς απ' την Αθήνα για αρπαχτές. Οι παπαροκάδες είναι μια καλή ιδέα ! Θα μπορούσαν επίσης να γίνουν συμπράξεις του τύπου: Παπαροκάδες feat. Πάτερ Μιχάλη.

• Περιττό να αναφέρω πως θα έχουμε και όλα τα παρελκόμενα της ζώου μπίζνες στο τοπίο. Η εκκλησία θα κοσμείται στο εξωτερικό της με γιγαντό-αφίσα στην οποία θα ποζάρουν τα πρώτα ονόματα, άντε το πολύ-πολύ να αναγράφονται και τα ονόματα των φωνητικών και των supporters. Τα ράσα θα είναι παραγγελία από Jean Paul Gaultier, άντε στην χειρότερη περίπτωση από Ασλάνη. Επιβάλλονται τρεις τουλάχιστον αλλαγές ράσων κατά τη διάρκεια του προγράμματος.

• Σε εξαιρετικές περιπτώσεις οι πιστοί θα δικαιούνται να πάρουν αυτόγραφο από τον αγαπημένο τους παπά στο διάλειμμα, από τα καμαρίνια, πίσω απ' το Ιερό.

• Οι γυναίκες θα δικαιούνται ευκολότερα τραπέζι στον εξώστη για να διατηρηθεί το έθιμο.

Το ξεφτίλησα; Μπα... Έγινε που έγινε η εκκλησία πανηγύρι, ας το ευχαριστηθούμε τουλάχιστον ! Αυτό το έλος, δεν έχει τέλος ! Έφυγα για να ησυχάσω, αλλά η πόλις πάντοτε με κυνηγά...

Οργή Λαού - Φωνή Θεού

Ξέχασα τα ωραία της φοιτητικής ζωής !

Δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα ! Μαζεύτηκαν οι Αμερικάνοι στην εστία, στην κεντρική αυλή και μπεκροπίνανε ως τα ξημερώματα. Ως τις 5 το πρωί ! Χαχαχα-χουχουχου, όλη νύχτα μου πήρανε τα αφτιά ! Είχε και αντίλαλο, νόμιζα πως συμμετείχα στη συζήτηση ! Πέταγαν μπουκάλια, έτρεχαν ο ένας τον άλλο σαν τα παιδάκια, τσίριζαν οι γκόμενες λες και είδε κάποιος το βρακί τους (έμαθαν να φοράνε και βρακάκια τώρα οι Αμερικάνες, τρομάρα τους!)

Κοίταζα, ξανακοίταζα από το παράθυρο δεν έλεγαν να το κουνήσουν για τα βρωμισμένα κρεββάτια τους (οι μισοί κοιμούνται ακόμη χωρίς σεντόνια πάνω στο aphrostrom). Το τηλέφωνο του secutiry δεν το ήξερα να καλέσω ενισχύσεις απ' τον ΟΗΕ, υπέμενα, υπέφερα, ετοίμαζα αστραπές και βροντές ! Δεν με ξέρουν καλά εμένα, τι νομίζουν πως θα έβγαινα στο παράθυρο και θα τους παρακαλούσα 'με το σεις και με το σας' να κάνουν ησυχία για να κλείσω τους οφθαλμούς μου;

Αυτά πια, ούτε ο Ζαμπούνης δεν τα προτείνει σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης ! Ετοιμαζόμουν να βγω στο παράθυρο και να τους βροντοφωνάξω ένα: "Φάουσα να φκάλετε, γαμώ την κκελλέ σας !" Και ας μην έβγαζαν νόημα. Θα μιλούσε η αγνή κυπριακή ψυχή μου ! Χα ! Τέλος πάντων, για όσους εσάς που αγχώνεστε για το που έφτασε αυτή η έκρηξη μου, σας πληροφορώ πως δεν πρόλαβα τελικά να ξετυλίξω τον 'Κάττο' από μέσα μου εφόσον πέρασε ένα υπέροχο Ουαλλέζικο σύννεφο και τους θέρισε ! Μάλιστα ! Ως εκ θαύματος, ένα σύννεφο απ' αυτά τα βρεττανικά που δεν ξέρεις από που ξεφύτρωσαν, πέρασε με ταχύτητα πάνω απ' την εστία, τους έβρεξε όλους καλά-καλά, και διέλυσε τα πηγαδάκια τους.

Τι να το κάνω βέβαια , που είχε ήδη πάει πέντε και έχασα τον ύπνο μου. Αλλά το ευχαριστήθηκα ! Δεν εξεπλάγη όταν ακόμη και μετά απ' αυτή την εκκαθάριση υπήρξαν και κάποια ζώα που συνέχισαν να κάθονται χάμω, στο βρεγμένο πλακώστρωτο και να τυρβάζουν! Σήμερα θα πήγαινα εκδρομή με το union. Δεν ξύπνησα, νιώθω κομμένος , θα κάτσω στα αβγά μου. Καλή εβδομάδα !

Υπάρχει Ελ-πήδα !

Ξέρεις εξ΄αρχής τι θα συναντήσεις στα international parties. Αλλά γουστάρεις ! Μπόλικη Σακίρα, Χουάνες, κάνα-δυο τσιφτετελέ-χιπ-χοπ πακιστανικά σουξέ και μπόλικο cheese. Να χτυπιούνται οι Backstreet Boys 'as long as she loves them' και ο MC Hammer από κοντά! Θα βρεθείς σε μισό-άδεια αίθουσα όπου θα κυριαρχούν οι ερωτήσεις του τύπου: "where are you from", "Where do you live", "What are you studying here", και λοιπές άσκοπες κουβέντες, εφόσον το μόνο που σε ενδιαφέρει κατά βάθος, είναι αν η άλλη έχει γκόμενο ή αν σκοπεύει να τον παρατήσει σύντομα. Αλλιώς, why bother? Οι ευγένειες μας μάραναν. Πόσο πεθύμησα αυτή την κατάσταση, αυτό το 'ψάξιμο'...!

Το Κάρντιφ είναι υπέροχη πόλη! Δεν είναι χωριό σαν τον Reading, αλλά ούτε έχει την ταλαιπωρία του Λονδίνου. Οι ντόπιοι είναι πιο φιλικοί απ' τους Άγγλους. Όλοι πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και δεν σε κοιτάνε σαν να είσαι λεπρός όπως έκαναν οι ugly τόσα χρόνια. Χαίρομαι που βλέπω τον Ουαλλό μεροκαματιάρη να περιποιείται τον σαντουιτσάδικο του και να σου πιάνει την κουβέντα όπως κάνουν στην Ελλάδα οι τοπικοί ταβερνιάρηδες. Μέχρι στιγμής δεν έζησα το μαρτύριο του Ινδού στο Μεντίνα που μπαίνεις μέσα να αγοράσεις κονσέρβες και σου βρωμάει από το στρίψιμο η όλη ιστορία. Το Κάρντιφ, που λέτε, είναι μες το πράσινο. Με το θρυλικό του κάστρο. Εκεί έγινε ο τελικός των 'Παιχνιδιών Χωρίς Σύνορα' το 1994 και η ομάδα του Πόρου κατετάγη 4η ! Χεστήκατε; Ε, μόνο αυτό ήξερα πριν έρθω εδώ. Και μόνο αυτό ξέρω ακόμη. Σήμερα περιπλανιόμουν τριγύρω και τα έβλεπα όλα τρισιδιάστατα να ξετυλίγονται μπροστά μου ! Σε λίγες μέρες θα πάμε και στο μουσείο, και στον μόλο, και στο περίφημο millenium stadium. Όλα θα τα δείτε.

Η αγορά επίσης με άφησε στο φουλ ικανοποιημένο, διαθέτει τα πάντα. Το πανεπιστήμιο πέντε λεπτά περπάτημα απ΄την εστία μου, η οποία θα διαθέτει μέχρι στιγμής πάνω από 30 Έλληνες! Στη σχολή όλα πολύ οργανωμένα, δεν έριξα ούτε μισό σιχτίρι μέχρι στιγμής. Δόξα σοι ο Θεός, αν όλα πάνε μια φορά καλά, θα μιλάμε για την καλύτερη χρονιά μου στην ιστορία των φοιτητικών χρόνων. Ντορέττα μου ξέρεις ! Από Δευτέρας, κάνε τα μαγικά σου !

Στην Αυλή του Παραδείσου

Δεν θέλω να πω πολλά για να μην το ματιάσω. Αλλά να ξέρετε πως εδώ και δυο μέρες ξαναγεννήθηκα ! Ξαφνικά, τον κόσμο όλο τον αγαπώ !

My Eleven Euros Now !

Στα ύψη εκτοξέυθηκε η αναγνωσιμότητα του blog μου με την μικρή Celine ! 43 Επισκέψεις σε μια μέρα, ρεκόρ ! Συγκινητική η προσέλευση σας, ούτε αιμοδότες να ζητούσαμε! Επιβεβαιώνεται λοιπόν, αυτό που έλεγε και μια καθηγήτρια μου στη νομική: "Οι υποθέσεις με βία και σεξ ξετρελλαίνουν το ακροατήριο". Μην ακούσετε για Monnié και αιμομυξία, φωτιά παίρνει η... AGB σας ! Λογικά αυτή τη στιγμή πρέπει να βρίσκομαι στο Κάρντιφ και να πελαγώνω μέσα στα κτίρια του πανεπιστημίου, να βλαστημάω τα enrollment papers και να ξυπνώ με Χριστοπαναγίες. Δεν διαθέτω ίντερνετ στο δωμάτιο ακόμη, οπότε το σημερινό επεισόδιο το βλέπετε μαγνητοσκοπημένο από τη Λευκωσία. Το έγραψα πριν φύγω δηλαδή, σας το λανσάρω σήμερα όμως, μην σας λείψω και πάθετε ότι παθαίνουν οι γονείς μου το καλοκαίρι που δεν δείχνει 'βέρα στο δεξί'.

• Σήμερα θα αναπωλήσουμε τις χάρες της Inga Zurichk. Γερμανίδα, 23 ετών, αστυνομικίνα ! Polizistin όπως λένε στο χωριό της. Διαγωνιζόταν για όλους τους τίτλους! Άλλη μια συμμαθήτρια μου από την σχολή Ισπανικών της Βαρκελώνης. Όταν δεν το έπαιζα πρίγκηπας με την μικρή Celine, επένδυα την αχαλίνωτη γοητεία μου στην γυναικάρα της φωτογραφίας. Αυτή ήταν όνειρο άπιαστο, ο μόνος λόγος που ασχολιόμουν μαζί της, ήταν επειδή 'έπρεπε'. Δεν γίνεται να πέσεις άμαχος. Θα παλέψεις για το όνειρο σου και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει ! Εν πάση περιπτώσει...

• Βγήκαμε λίγες φορές. Ήταν υπέρ αρκετές για να ανακαλύψω την κρυόπλαστη φύση της, αλλά επέμενα. Μια νύχτα βγήκαμε για clubbing. Στα ακριβά της Βαρκελώνης! Αγοράζουμε ποτό και καθόμαστε σε κάτι σκαλάκια συζητώντας. Αφήνει το ποτό της δίπλα της, στο σκαλάκι, και φυσικά εγώ ο αόμματος, το πάτησα ! Τα παίρνει στο κρανίο η μικρή Χάιντι και έυθυς μετατρέπεται σε Στρατηγό Ναζί εν ώρα βασανιστηρίων. Γυρίζει, με κοιτάζει, στην ουσία με σουβλίζει με το βλέμμα της ! Άνετος εγώ: "Συγγνώμη, πες μου τι έπινες να πάω να σου φέρω άλλο!" Ούτε που το συζήτησε: "MY ELEVEN EUROS NOW!" ΄(Έντεκα ευρώπουλα έκανε το ποτό εκεί!) Επανέλαβε: "MY ELEVEN EUROS NOW". Πες μου παιδί μου τι έπινες να πάω να στο αγοράσω πάλι, είπα συγκαταβατικά και ψαρωμένα.

• Γύρισε και μου χαμογέλασε με το ίδιο ύφος που ο λοχαγός μου στο ΚΕΝ αντιμετώπιζε τους αθώους νεοσυλλέκτους! "I am joking" μου είπε, και μου έχωσε και μια φάπα φιλικά στην πλάτη. Ότι και να πείτε έχετε δίκιο αγαπητοί αναγνώστες. Ήταν ίσως ο μόνος τρόπος να την χύσω.Τις επόμενες μέρες δεν είχα μούτρα να εμφανιστώ. Πήγαμε όμως, παραλία ένα απόγευμα μαζί και προκειμένου να παίξω και το τελευταίο μου χαρτί, αποφάσισα να της αγοράσω παγωτό για να την γλυκάνω. (Τι γελάτε, άφραγκος φοιτητής ήμουν, παγωτό να γλείψει και πολύ της πέφτει!) Στα πολλά, μου είπε ένα: "You're cute" και ξόφλησε. (Ετυμολογική ερμηνεία από το Oxford English Dictionary, 'Cute' = Ugly, but adorable) !! Tο μόνο λάφυρο που πήρα απ' την κυρία Inga είναι η φωτογραφία που βλέπετε. Όταν αποκοιμήθηκε πήρα θέση βολής και απαθανάτισα τα όρη και τα λαγκάδια της. Χαλάλι σου η ξεφτίλα μάνα μου ! Germany 12 points, L' Αllemagne douze points !

Monnié από σπίτι !

Είχα μια συζήτηση μ' ένα φίλο προ ολίγου στο msn. Θα ταξιδέψει σύντομα στην Βαρκελώνη και ως ειδήμον του έδινα τα σχετικά tips ! Τι τα 'θελα και τα θυμήθηκα μεσοβραδίς ! Θα μελαγχολήσω, κι' ΄ύστερα εγώ, πως θα συνεχίσω; Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις ! Σας τα διηγιέμαι και κλαίω:

Θέλω να αφιερώσω την αποψινή μου 'έκρηξη' (το πιάσατε το υπονοούμενο...) στην Ελβετίδα Celine Monnié. Με επίθετο που παραπέμπει. Ήταν συμμαθήτρια μου στη σχολή Ισπανικών. Ένας άγγελος, μια 'πουρέκκα' που λέμε στην κυπριακή. Δεκαεφτάχρονο νινί, με μάτια στην αθωότητα βουτηγμένα. Με χειλάκια μονίμως μισάνοιχτα α' λα Παπαρίζου και με ερωτήσεις που σου υπενθύμιζαν το νεαρό της ηλικίας της: "Γιατί θεωρείς πως τα αγόρια και τα κορίτσια δεν μπορούν να κάνουν αληθινή φιλία;" Και πάει λέγοντας...

Με την Celine βγήκαμε δυο-τρεις φορές έξω και πάντα πηγαίναμε περίπατο στο λιμάνι mano a mano. Πίναμε κρασάκι εκεί και τις έλεγα ιστορίες και γελούσε. Για να καταλάβετε το εσάνς της στιγμής, να φαντατείτε λιμανάκι μυρωδάτο από αλμύρα θαλάσσης και φρέσκο ψάρι, με κανταδόρους που έπαιζαν στο ακορντεόν ανδαλουσιανές μελωδίες και σκηνικό που παρέπεμπε στην ταινία του Ντίσνευ 'Lady & the tramp' (την στιγμή που τα κουτάβια τρώνε σπαγγέτι από το ίδιο πιάτο), και όχι λιμανάκι της Πάφου λίγο πριν από τους εορτασμούς του Κατακλυσμού.

Μια φορά της αγόρασα και ένα λουλούδι από πλανόδιο αθίγγανο. Καλός μαλάκας και του λόγου μου. Την είδα που κοκκίνησε. (Μάνα μου!). Κατάλαβε τις προθέσεις μου προφανώς, και έσπευσε να μου υπενθυμίσει πως πίσω στην Βέρνη διαθέτει γκόμενο, κοινώς: 'Κάτω τα κουλά σου'. Γκόμενο στην ηλικία της. "Και τον αγαπώ, και θα έρθει να με επισκεφτεί σύντομα!" (Μετάφραση: Σκάσε απ' το κακό σου που δηλώνω πίστη στον 17χρονο γκόμενο και εσύ ο 24αρης να φας σκατά!). Όταν δε, ετέθη πλαγίως το ζήτημα πως την γουστάρω, γύρισε με ύφος πολλών Καρδιναλίων και μεγάλο τουπέ δηλώνοντας: "Μαζί σου; Μα είσαι μεγάλος ! Σαν τον πατέρα μου!". Που να ήξερε η δεσποινίς Μουνί πως τρελαίνομαι για αιμομυξίες !

Η πουρέκκα μου, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπήρξε κυρία ! Φλέρταρε με μέτρο, έδειχνε να επιδιώκει και να προσδοκεί την παρέα μου. Το τελευταίο μου βράδυ πριν φύγω ήθελε να με δει. Και μου έστειλε και sms γράφοντας: "Είναι μαζεμένες εδώ οι φίλες μου και θα δούμε dvd, θα προτιμούσα όμως να είμαι μαζί σου!" Να μας κάνεις την χάρη καημένη μου. Που τώρα στα τελευταία προτιμάς την παρέα μας ! "Θέλεις να ανταλλάξουμε μαιλ και να τα λέμε;" Με ρώτησε. "Όχι !" Απάντησα κοφτά, ωσάν μοντέρνος Μεταξάς. Με ένα 'ΟΧΙ' ηχηρό, σαν αυτό του δημοψηφίσματος ! Μου είπαν οι φίλοι μου να είμαι σκληρός μαζί της.

Βλέπετε, έπεσα σε Monnié από σπίτι !

Κι' όσο φεύγω, γυρίζω...(Απ'τα σκατά στα κότσιρα, που λένε και στα χωριά)

• Δεν κάθομαι στα αβγά μου λέω εγώ, που στα καλά καθούμενα θα πάω στα κρύα της Αγγλίας. Εντάξει, δεν είναι Αγγλία, είναι Ουαλλία ! Τα ίδια σκατά πάνω-κάτω. Να φύγω να πάω να μείνω σε δωμάτιο 2χ2, και να δούμε με τι μαλάκες γείτονες ! Να πέσω σε φλατ με γείτονες Κινέζους και Πακιστανούς, να δέσω. Ή ακόμη χειρότερα, με Κυπραίους που καρτερούν την Κυριακή να ανάψουν φουκού και να παίξουν 'πιλόττα' ! Ανατρίχιασα.

• Να πάρω δηλαδή αεροπλάνο, κυπριακό, και να πετάξω για πέντε ώρες ως την Αγγλία! Μετά να φορτωθώ δυο μπαούλα-βαλίτσες, υπολογιστή και τσάντα ώμου γεμάτη βιβλία για να πάω στο Κάρντιφ. Τρεις ώρες ταξίδι ! Σύνολο, οχτώ ώρες ! Και όλα αυτά νοουμένου πως θα προσγειωθούμε. Διότι εδώ εξετάζω όλες τις πιθανότητες ! Και τι θα κάνω πάνω στο αεροπλάνο πέντε ώρες, μάνα μου; Δεν με πιάνει ο ύπνος ακόμη και αν 'χαππωθώ'. Ταινίες δεν βλέπω, i-pod δεν διαθέτω. Συνταξιδεύω βέβαια με μια κοπέλα γνωστή μου, αλλά πόση ώρα να της μιλάω; Θα την πρήξω και θα με διαολοστείλει απ' την πολλή την αρνητικότητα.

• Εντάξει... Αυτό ήταν ! Δεν πάω πουθενά ! Άκυρα όλα ! Να τρέχω να παρακαλώ την κάθε ψώρο-τράπεζα να μου ανοίξει λογαριασμό και να ζω 10 μέρες με μετρητά ώσπου να ενεργοποιηθεί ο λογαριασμός; Δεν σφάξανε! Να παρακαλώ την κώλο-Vodaphone να μου δώσει κινητό για ένα χρόνο και να το χρυσοπληρώνω για να στέλνω sms στην κάθε αχάπαρη συμμαθήτρια να δω αν έλυσε το tutorial; Που θα το έλυσε. Πριν από μένα και θα με αγχώνει ! Ναι, καλά ! Τις είδαμε και τις ξένες συμμαθήτριες. Γκόμενες να σου πετύχουν !

• Οι αγγλίδες δεν μας μιλάνε διότι είμαστε τριτοκοσμικοί και μαυριδεροί. Μη σώσουν και μας μιλήσουν οι μαλακισμένες. Που βγαίνουν έξω με μείον 2 ντυμένες με το μίνι το κοντό μέχρι το λαιμό, φοράνε και τις γιρλάντες (στέκες για τους καλαμαράδες) με τις καρδούλες που αναβοσβήνουν και μου θυμίζουν τις spice girls στο βίντεο του wanna be my lover. Επίσης, οι Κυπραίες της Αγγλίας να μας λείπουν. Εγκαθίστανται στο union από τα χαράματα και το μετατρέπουν σε επιτόπιο 'Πραλίνα'. Και δεν διατίθεμαι να κάνω ολόκληρο ταξίδι για να κλικκώσω με Κυπραίες. Τόσες ράτσες θα έχει ρε γαμώ το. Μισή γκόμενα, δεν θα κάτσει; Βέβαια, την μοίρα μας την ξέρουμε, τώρα θα την μάθουμε;

• Είναι κι' άλλα ! Τρέξε στο Sainsbury´s ή στο Tesco να αγοράσεις φρούτα και λαχανικά, να ψήσεις μισό τοστ και να σου βγαίνει άγευστο. Να τρως το μακαρόνι με τη σέσουλα και να λες και ευχαριστώ. Να τρως μια πίτσα χατ τον μήνα και να νομίζεις πως το γλέντησες. Να περιμένεις να ανακοινωθεί πως και πως το greek party να χορέψεις και πάλι τον Ζορμπά και να θυμηθείς τα άγια χώματά σου.

• Είπα 'Ζορμπά' και θυμήθηκα τον αντίστοιχο φούρνο στην Κύπρο. Που να βρεις τον φούρνο στην Αγγλία; Ουαλλία, εντάξει ! Graig's και πολύ μας πέφτει ! Δεν κάθομαι στα αβγά μου; Να κάτσω. Να τα κλωσσήσω. Τι επιλογές έχω; Να δουλέψω σε δικηγορικό γραφείο; Όχι ! Δεν το συζητώ. Να κάθομαι σπίτι σαν χαμάλης; Θα το 'θελα, αλλά αναγνωρίζω πως δεν συνάδει με τα σημερινά ήθη και έθιμα. Οπότε να πάω να δουλέψω αλλού. Πού; Έμαθα πως στα Starbuck's δίνουν 500 λίρες το μήνα για να φτιάχνεις καφέδες ! Εγώ πάω ευχαρίστως να φτιάχνω καφέδες. Τους δικούς μου ποιος θα τους θάψει μετά; Πως θα δικαιολογήσω στο πριγκιπάτο μας πως από δικηγόρος με δυο πτυχία, έγινα 'καφετζιής'; Έχουμε και αυτά τα κόμπλεξ εδώ μέσα.

• Και αντε πες πως έμεινα Κύπρο. Σπίτι με τους γονείς μου; Που όποτε μπω να κατουρήσω και να λουστώ, θυμούνται και οι δυο ταυτόχρονα πως θέλουν να πάνε προς νερού τους; Που κάθομαι να δω τηλεόραση και μόλις πάω να αρπάξω το τηλεκοντρόλ βλέπω τον πατέρα μου να παθαίνει εγκεφαλικό, λες και του κλέψαμε το βασιλικό σκήπτρο; Εντάξει, δεν είναι ανάγκη να κάθομαι σπίτι όλη μέρα.

• Να βγω να πάω που; Φέτος πήγα Zoo Lounge, είδα γνώριμες φάτσες. Το επόμενο Σάββατο πήγα στο ΤΟΥ, είδα τις ίδιες φάτσες. Εναλλάξ τα τρώμε στη μάπα τα lounges στο Cyprus. Αφού είναι θρύλοι ! Πήγα και αλλού. Σε καφετέριες. Διασταυρώνω από το Μόντο στο Καφέ La Mode και τούμπαλιν. Ποικιλία πρώτης τάξεως! Τέλος πάντων, τρεις τρύπες έχει και η Λευκωσία για να βγεις. Να λείπει. Και να βλέπεις παντού τις ίδιες γκόμενες. Παντού τις ίδιες! Τις ξέρεις-δεν τις ξέρεις, ντύνονται το ίδιο, μιλάνε το ίδιο (αν μιλάνε), σε κοιτάζουν αφ' υψηλού παντού το ίδιο. Και έχουν και γκόμενο. Τον Πάμπο απ' τα απέκκιουγιου. Να φύγω ! Να ησυχάσω !

Δεν θα νικήσει ο εφησυχασμός ! Φεύγω ! Το κάνω για το καλό μας ! Φεύγω, το κάνω και για τους δυο μας !

Lifestyle

Κυρία Παναγιώτου, με το μπαρδόν, αλλά έλαχε να πληρώσεις εσύ τη νύφη απόψε ! Εξηγούμαι: Με τι έχασα και πάλι τον ύπνο μου;

Μετροφυλλούσα το "απόλυτο περιοδικό των σταρ" της Κύπρου, το "Exclusive" (Δωρεάν κάθε Σάββατο σαν ένθετο με την 'Σημερινή' - no wonder γιατί το δίνουν δωρεάν). Ανάμεσα στα δεκάδες κλεμμένα κείμενα από τα ελληνικά περιοδικά του Κωστόπουλου, βρήκα και το εξής τραγελαφικό:

"Τι κρύβει μέσα στην τσάντα της η Κρίστυ Παναγιώτου;" Κατ' αρχήν, ποιά είναι η Κρίστυ Παναγιώτου; Είναι προσωπικότητα διεθνούς βεληνεκούς; Είναι βουλευτής; Παίζει στην Επίδαυρο; Παίζει οπουδήποτε τελος πάντων; Τραγουδά στο Μέγαρο; Τραγουδά πουθενά τέλος πάντων; Όχι ! Είναι η ιδιοκτήτρια ενός γυμναστηρίου (Πράγμα που δεν συναντάς καθημερινά!) και στο οποίο "συχνάζουν πολλοί επώνυμοι" (sic)(Λες και στην Κύπρο των celebrities, ξέμεινε άνθρωπος "ανώνυμος", με τα τόσα ψώνια που μαζευτήκαμε εδώ, στο κέντρο της Γης). Το blog δεν έχει διάθεση να χλεύασει την κυρία Παναγιώτου ή την οποιαδήποτε κυρία Παναγιώτου. Με γεια της με χαρά της που μας ξεδιπλώνει την ψυχή της μέσω αυτού του "πριβέ" άρθρου. Το blog εστιάζει και πάλι την θεματολογία του κοινωνιολογικά!

Το ερώτημα είναι, γιατί ενδιαφέρει τον κόσμο να μάθει τι μπορεί να κρύβει μια κοπέλα στην τσάντα της; Τι το περίεργο ή το αξιοθαύμαστο θα κρύβει δηλαδή; Ναρκωτικά; Πορνοπεριοδικά; Ή σεξουαλικά βοηθήματα γιατί ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου έρθει η όρεξη; Έλεος, έλεος, έλεος ! Στα τελευταία δέκα τεύχη του ιδίου περιοδικού οι εξέχουσες προσωπικότητες (Πάντα πρόκειται για άτομα "Που έχουν κάτι να πουν") κουβαλούν αυστηρά μαζί τους τα κάτωθι χρειώδη:

1. Κινητό τηλέφωνο: "Διότι χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω" (Να και η ατάκα βγαλμένη απ' τη ζωή)
2. Lip Gloss: "Για λαμπερά, καλοκαιρινά χείλη" (Χιχι! Ας μην μιλήσω καλύτερα)
3. Γυαλιά ηλίου "Ray ban": "Μου αρέσει το σπορ λουκ, γι' αυτό και τα προτιμώ". (Μετάφραση: Τα φοράνε όλες οι Κυπραίες, έγιναν 'στολή' και εγώ κουλή ή χαζή είμαι για να κόψω πίσω;").
4. Δερμάτινο πορτοφόλι Luis Vitton: "Περιέχει χρήματα, πιστωτικές κάρτες και φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων" (Είπα κι' εγώ, άργησες να μας πασάρεις το Luis Vitton. Τι λες ρε; Περιέχει και λεφτά; Μπράβο!)
5. Ενυδατική κρέμα για χέρια και σώμα, με άρωμα κερασιού και φυστικιού ! Έχει και κουκούτσια ; (Αθάνατη Ζουμπουλία!)

Έξοχα ! Ολοκληρώθηκα ως άνθρωπος και σήμερα. Σας έφτιαξα και το πρωινό σας ε; Δεν ξέρω με τι να πρώτο τσαντιστώ! Με τα περιοδικά που ασχολούνται με τέτοια θέματα, ή με τις γκόμενες που ανήγαγαν σε θησαυρούς τα μασκαραλίκια που κουβαλούν πάνω τους. Και με τα δυο φυσικά !

Κάτι τέτοια διαβάζω, και πορώνομαι όσο πάω πιο πολύ με το νέο μου βιβλίο! "Γυναίκες Δηλητήριο" λέγεται. Να το διαβάσετε ! Ξεδιπλώνει τη ζωή 15 γυναικών που αμαύρωσαν την παγκόσμια ιστορία. Απ' την Έλενα Τσαουσέσκου μέχρι την Αικατερίνη της Ρωσσίας και από την Μεσσαλίνα ως την γκόμενα της διπλανής πόρτας. Τι να κρύβανε στην τσάντα τους αυτές οι κυρίες ήθελα να' ξερα ! Προφανώς, στάχτες και αποκαίδια. Κάτι μου λέει πάντως, πως οι κυρίες του βιβλίου, αν και πραγματικά καθάρματα, σκότωσαν πολύ λιγότερους άντρες παρά η Σάρα και η Μάρα που συναντάς καθημερινά στα καφέ. Βλέπετε φαντάζομαι την αλληγορία... Τώρα θα μου πείτε, είχε η Αικατερίνη της Ρωσσίας ή η Ελένα Τσαουσέσκου τσάντα Luis Vitton και κινητό τηλέφωνο 3G;

Αν είχαν, μπορεί να ήταν και διαφορετική η ιστορίας της ανθρωπότητας !

ΑΝΝΑ*ΒΙΣΣΗ' 06

Όπως σας υποσχέθηκα, πρώτοι εσείς αγαπητοί μου επισκέπτες, λαμβάνετε το report από την ψεσινή συναυλία της Άννας !

Εχώ καλά και κακά νέα !

• Τα κακά πρώτα: Η κ. Βίσση μας έταξε νέο πρόγραμμα το οποίο θα περιλάμβανε νέες χορογραφίες και νέα σειρά τραγουδιών. Επειδή άλλαξε την έναρξη και πρόσθεσε ένα δυο τραγουδάκια-παραφιάδες ανάμεσα στο πρόγραμμα του Βοτανικού, αυτό δεν σημαίνει πως έστησε νέα συναυλία για την τουρνέ της. Μέγα φάουλ δεσποινίς Βίσση, διότι αν το ήξερα πως θα μου σέρβιρες ξαναζεσταμένο φαγητό θα καθόμουν στις κερκίδες, δεν θα ξεποδαριαζόμουν στην αρένα με τον κάθε λαϊκό. Επίσης, τα χορευτικά μια απ' τα ίδια. Μόνο στην έναρξη της συναυλίας (με το ανεκδιήγητο "Κινούμενη ΄Αμμος" - high tech αντιγραφή του 'σεντόνια') τυλίχτηκες ένα πέπλο που όμως πέρασε και δεν ακούμπησε.

• Μας έταξες εκπλήξεις και μας πλάσαρες πλήξεις. Αν θεωρείς πως ένας φαν του βεληνεκούς μου, θα ενθουσιαστεί με την μικρή Μαριάμ την οποία ξέθαψες απ' το ωδείο της αδελφής σου Λίας είσαι γελασμένη. Περιμέναμε πως και πως να ακούσουμε τραγουδάρες αδικημένες στο χρόνο και φάγαμε στη μάπα για πολλοστή φορά την νέα ανακάλυψη της Λίας. Ας φοιτούσε σε άλλο ωδείο και σου' λεγα εγώ για το πόσο θα την προωθούσατε. Εν πάση περιπτώσει ! Φτάσαμε στο σημείο να ξέρουμε και πότε θα βήξεις, και πότε θα κάνεις παύση να πιεις νερό. Άλλαξε και λίγο την σειρά να μας ξαφνιάσεις. Εντάξει, φταίω και εγώ που κοιμάμαι-ξυπνάω και σε παρακολουθώ, αλλά εδώ δεν ήρθες να τραγουδήσεις για τον κάθε τυχαίο. Ήρθες για μένα !

• Οι Going Through έγιναν αρκετά συμπαθείς τελευταίως, αλλά δεν είναι και για χόρταση. Την επόμενη φορά, 3 τραγούδια να πουν και πολλά τους πέφτουν !

Τα καλά:

• Κορυφαίες ερμηνείες στα: "Everything", "Δεν θέλω να ξέρεις" και στο "Γκάζι". Ειδικά το τελευταίο κάθε φορά γίνεται και καλύτερο. Επίσης, χάρηκα που άκουσα ξανά μετά από χρόνια τους "Δαίμονες", το "Υπερβολές" και το "Ένα σου λέω, ένα".
• Η ένταξη των "Sorry" & "Hung Up" της Madonna και του 'Tornero' στο πρόγραμμα εντάσσονται δικαίως στα highlights της βραδιάς.
• Βγάλαμε είδηση: Νέος δίσκος τον Δεκέμβρη ! Ωραία θα περάσουμε και φέτος ! Μάριε, στρώσε τον καναπέ και σου' ρχομαι Αθήνα !
• Οι Going Through μπορεί να μην είναι για πολλά-πολλά, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως πλέον το rap (Rythm And Poetry ρε γύφτο, δεν ήξερες τι σημαίνουν τα αρχικά;) ξεσηκώνει τους ΄μητσιούς' οι οποίοι έκαναν ιδανικό warm up στο στάδιο για την είσοδο της 'απόλυτης'.

Και του χρόνου !

Άννα Βίσση, πες το ξανά, πιο δυνατά... πόσο πολύ, με αγαπαααααας !

ΥΓ: Οι φωτογραφίες δεν είναι ό,τι καλύτερο, αλλά να πείτε και ευχαριστώ.

ΑΝΝΑ-Μνήσεις

Εν αναμονή της μεγάλης συναυλίας αύριο, ανοίγω τον ασκό του Αιόλου, και όποιον πάρει ο Χάρος. Μπορώ να θυμηθώ άπειρες Βισσικές στιγμές, αλλά σας παραθέτω αυτές που μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Αναφορά απ' την συναυλία το Σάββατο το πρωί με φώτος αν θέλει ο Θεός !

• 
  1997 - Η πηγή του κακού: Στα 17 μου, άκουγα μουσική μόνο από soundtracks και musicals. Δεν είχα περάσει ούτε απ' έξω από μπουζουξίδικο. Πήγαμε όμως εκδρομή στην Ελλάδα με το σχολείο και παντού παιάνιζε το 'τραύμα'. Στους δρόμους, στα μαγαζιά, μέσα από γκάμπριο αυτοκίνητα, στην τηλεόραση, παντού ! Γυρνάει ο Χάρης και μου λέει: "Τι τουρκο-τσιφτετέλια έβγαλε αυτή η Βίσση, δεν ντρέπεται καθόλου!" Έγνευσα καταφατικά. Αλλά, ας όψεται ο πρώτος μεγάλος μου έρωτας, η πρώτη ελληνικότατη καψούρα που με κατακεραύνωσε και έδωσε νόημα στον απείρου κάλλους στίχο : "Αν το νήμα της ζωής για τον ένανε κοπεί, θα πεθάνουμε και οι δυό!" That was it. Ένιωσα πως μίλαγε για μένα. Πήρα το cd με κλειστά μάτια και έκτοτε ξεκίνησε μια εποχή που πολλοί βλαστίμησαν και αναθεμάτισαν. Αλλά συνεχίζω απτόητος...

1. 1998 - Παρέλαση 25ης Μαρτίου: Αποφασίζει το υπουργείο παιδείας να στείλει κυπριακή αντιπροσωπεία μαθητών στην Αθήνα για να παρελάσει στην επέτειο της 25ης Μαρτίου. Μας μαζεύει ο διευθυντής σ' ένα διάλειμμα και μας ξηγιέται: "Θα πάμε Αθήνα, και αν είστε σοβαροί, όλο και σε κάποιο κέντρο θα σας πάμε να ξεδώσετε". Ξεκίνησα εκστρατεία. Μέχρι και την τελευταία στιγμή πίεζα όλο το γκρουπ να ψηφίσει να πάμε στο "Γκάζι". Τότε η Βίσση έβγαινε ιπτάμενη με το "Θάνατος είναι η αγάπη" και έκανε πράγματα πρωτόγνωρα για την Αθηναϊκή νύχτα. Μην κοιτάτε τώρα που τα κάνει και η κουτσή Μαρία. Βίσση ψήφισα, απ' την 'Ιερά Οδό' έκλαψα το βράδυ μου. Νταλάρας και Τσαλιγοπούλου ! Αμέτρητα σιχτίρια προς όλο το γκρουπ που τελευταία στιγμή τάχθηκε υπέρ της 'ποιότητας' (ας μην ανοίξω το στόμα μου καλύτερα...).

• 1999 - Συναυλία στην Κύπρο με την Πέψι Κόλα: Μερίμνησα μέσω του τρίτου γραφείου να μην έχω υπηρεσία την Τετάρτη (Κοίτα Κύριε που θυμάμαι και τι μέρα ήταν!) για να πάω να την δω live, πρώτη φορά στα χρονικά ! Φρόντισα κιόλας με τον Ιακωβίδη αν προκύψει χώσιμο τελευταία στιγμή να με αντικαταστήσει. Βγαίνουν οι υπηρεσίες αρχή του μηνός, μια χαρά, όλα ΟΚ. Κοντεύουν οι μέρες και μου ανακοινώνει ο Καραπάνος πως θέλουν έξτρα αξιωματικό για "φρουραρχείο". Ο Δημητριάδης θα πήγαινε στα φυλάκεια, δεν υπήρχαν νέοι δόκιμοι τότε, οπότε... Πήρα τον μαλάκα τον οδηγό και βγήκαμε όλο το απόγευμα περίπολο μες το Πέρα χωριό της Νήσου ! Να κόβω βόλτες άσκοπα και να ξέρω πως έχω σχεδόν μια ώρα να ξεχρεώσω, να τρέξω Λευκωσία, να πλυθώ, να ντυθώ, να συγχρονιστώ με τον Άρη (Το πιο δύσκολο) και να πάμε στη συναυλία νωρίς, ώστε να πάρουμε και καλή θέση ! Ποιός θα μου το δώσει, το αντίδοτο; (Στο τσακ προλάβαμε!)

• 2000 - Fez Club - Reading: Θρυλικές εποχές ! Η Βίσση πίστεψε πως θα κάνει διεθνή καριέρα (κι' εγώ κοιμόμουν απ' το ίδιο πλευρό), και κυκλοφόρησε την 'Κραυγή' και το "Everything I am". Σαν σωστός και τίμιος φαν, ώφειλα να το προωθήσω. Δεν έμεινε φοιτήτρια για φοιτήτρια εράσμους στο Reading που να μην έφυγε με ένα copy από τα best of της Άννας. Όλη η εστία γνώριζε τους κωδικούς: "Choris-to-moro-moy-oy-oy" και "Ap'agapi-ypervoliki-tha-pe-tha-no". Τον Ιούνιο είχε γενέθλια η Βίκα (Ρωσσίδα συμφοιτήτρια, μην ρωτάτε πόσους εξυπηρέτησε...). Βαριόμασταν να βγούμε, διανύαμε και εξεταστική, αλλά τελευταία στιγμή μας πήρε το ποτάμι. Φτάνουμε στο Φεζ κλαμπ, με τους δίσκους εγώ υπο μάλης, στέλνω την εορτάζουσα να τριφτεί λίγο πάνω στον dj (παλιά της τέχνη...). Ξαφνικά, 1000 και βάλε άγγλουρες μυήθηκαν στον βισσησμό. "A special request for tonight, give it up for the birthday girl" και έπαιξε το "Αγάπη Υπερβολική". Εθνικά υπερήφανος εγώ, λες και την επομένη η Βίσση θα ήταν νούμερο ένα στα charts εξ αιτίας μου ! Εκ των υστέρων απορώ: Lame or what? Αλλά το έκανα κι' αυτό !

• 2003 Fever με το crew του Reading: Κλασσικός Κυπραίος γαρ, έκλεισα εισιτήριο να πάω να δω Βίσση- Πάριο στην Αθήνα, να γιορτάσω και τα γενέθλια μου επί τη ευκαιρία. Μάζεψα όσους ήξερα από Αθήνα (ακόμη και άτομα που σήμερα απορώ γιατί τα κάλεσα), και δημιούργησα μια παρέα που μόνο ταιριαστή δεν ήταν, ώστε να συμπληρωθεί το τραπέζι. Για να καταλάβετε, δυο από τους φίλους μου ζήτημα αν πήγαν μια φορά στα μπουζούκια και την Βίσση την ήξεραν εξ' αιτίας μου (ναι, για σένα λέω). Άλλοι δεν τρελλαίνονταν να έρθουν, η Νίκη ήταν εγχειρισμένη και δεν μπορούσε να πιει τίποτα, δυο άλλες γνωστές μου διαφωνούσαν στην επιλογή του ποτού, μη σας τα πολυλογώ, ξέμεινα να πίνω 2 μπουκάλες βότκα μόνος μου. Βγήκε η Βίσση και μου έκανε παρέα. Μου είπε πως: "Δεν έχω τάσεις αυτοκτονίας, αλλά η έλλειψη επικοινωνίας (επικοινωνία το λέμε τώρα), μαζί σου μ' έχει τρελάνει, μου' χει κάνει κακό...και η επόμενη ακριβώς εικόνα που έχω στο μυαλό μου, είναι του γκαρσονιού που μάζεψε τους εμετούς μου μέσα απ' την κανάτα με το lime ! Δεν μπορείτε να πείτε, μπορεί να μην έβλεπα την τύφλα μου, αλλά σημάδεψα δειάνα, προκειμένου να μην κάνω τους καλεσμένους μου ένα με τα εντόσθια μου !

• 2004 - Μάιος, Συναυλία στο Λονδίνο: Στις 4:30 τελείωνα από την τελευταία εξέταση του 3ου έτους. Έγραφα διεθνές δίκαιο και ουσιαστικά έπαιρνα το πτυχίο μου ! Η Βισσάρα προκειμένου να με ανταμοίψει, έστησε συναυλία στο Λονδίνο. Πήρα την Κατερίνα και πήγαμε. Μόνοι μας ! Με τραπέζι. Μας κάθισαν με αγνώστους. Χεστήκαμε. Ξεκινά το πάρτυ. Η Βίσση τραγουδούσε πως "Ο έρωτας μωρό μου είναι ψυχεδέλεια" και εμείς αγνοώντας το πρωτόκολλο του χώρου που απαιτούσε μια άλφα σοβαρότητα, επιδοθήκαμε σε χορευτικά που συναντάς μόνο το πάσχα γύρω απ' τη σούβλα. Και να φανταστείτε βρισκόμασταν σε χώρο που κάποτε τον χρησιμοποιούσε η βασίλισσα της Αγγλίας για χορούς, δεξιώσεις και άλλα τέτοια αγγλικά ξενέρωτα. Αποχαιρέτησα το πτυχίο με τον πιο μεγαλειώδη τρόπο. Τότε γούσταρα και μια γκόμενα στην οποία έσπευδα να τηλεφωνώ σε κάθε καψουροτράγουδο ώστε να της αφιερώνω στίχους ! Ευτυχώς που είχα free minutes !

• Το 2005 πέρασα μια απογοητευτική χρονιά στο Λονδίνο σε πολλούς τομείς. Έτσι, έκλεισα-έκλασα ένα τεράστιο κεφάλαιο της ζωής μου και γύρισα στην Κύπρο. Αναδιάρθρωσα την καθημερινότητα μου και στην ιδεά πως τα καλύτερα μου χρόνια τελείωσαν χτυπήθηκα από άγριες μελαγχολιές. Επιπλέον, συνειδητοποίησα, πως όσα τραύματα και αν αφήσω ανοιχτά, όσες φορες και αν 'παραλύσω' ή αφήσω το 'γκάζι ανοιχτό΄ για γκόμενα, καμία δεν θα συγκινηθεί. Καμία δεν θα το εκτιμήσει. Αποφάσισα, λοιπόν, να επιβάλω εμπάργκο και έτσι απέκλεισα όλο της το ρεπερτόριο από το playlist μου για αρκετό καιρό, σε σημείο που το οικογενειακό περιβάλλον ανησύχησε. Κυκλοφόρησε το Nylon το οποίο κατά τη γνώμη μου αποτελεί μακράν τον καλύτερο της δίσκο, αλλά προσωπικά τον τίμησα περισσότερο για το έθιμο, παρά για την πίστη μου στην Άννα. Έλα όμως που υποτροπίασα. Μην φανταστείτε πως έφτασα στην επιληψία. Μια πώρωση όμως την έπαθα... Εξ αιτίας του "Everything". Ακούω την κορώνα στο φινάλε του τραγουδιού και μου σηκώνεται ! Η τρίχα μου. Χώρια που για άλλη μια φορά θεώρησα πως ο Καρβέλας μου στέλνει μηνύματα κωδικοποιημένα: "In love, with everything I hate, everything I fear, everything on you..."

Thank you Anna !

Τρεις κι' ο πούλος !

Η ώρα είναι τρεις τα ξημερώματα.

Τέτοιες ώρες, είτε πιάνεις το πουλί σου και το ζουλάς, είτε βυθίζεσαι σε σκέψεις. Στην περίπτωση μου, ένα και το αυτό...

Σήμερα μου τηλεφώνησε το παρελθόν. Θέλει λέει να βρεθούμε, σύντομα. Υπό συνθήκες συσκώτισης και ενοχής. Να πάμε βόλτα λέει, σε δρόμους που πια μισώ. Δεν ήθελα και πολύ να το ρίξω στα χασάπικα και στα ζειμπέκικα. Χα !

Θα πάω να συναντήσω το φάντασμα μιας νεράϊδας. Το έχω ξαναδεί το έργο. Απ' τα χαράματα θα προσδοκώ την συνάντηση μας. Θα βάλω τα καλά μου, θα επιστρατεύσω ανεπιτήδευτο, κουλ υφάκι και αν την πείσω να μου φτύσεις ! Νισάφι πια και μ' αυτή τη ζωή ! Τρέχω μόνιμα για τη μόνη αγάπη που αγάπησα και την συναντώ συνεχώς μεταλλαγμένη. Ας προσέχαμε.

Έχυσα και ησύχασα !

Λοιπόν ! Αφήνω τον καβαφικό εαυτό μου κατά μέρος και δηλώνω: Άσκηση τέλος ! Απ' την πολλή την άσκηση φέτος πιάστηκαν και τα χεράκια μου. Τουκου-τουκου όλη μέρα, μεγάλωσαν τα δάχτυλα μου ! Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο προσωπικό του γραφείου που με ανέχτηκε ένα χρόνο. Αλίκη, Ντορέτα και Νίκολα αν διαβάσετε ποτέ αυτό το post σας ευχαριστώ δημόσια για όλα. Διότι έτσι έλεγε και ο διοικητής μου στο στρατό: Επαινούμε δημόσια, ξεχέζουμε in person. Πολλά ειλικρινή ευχαριστώ ξανά ! Τώρα έμεινε να δώσουμε και τις εξετάσεις να γίνουμε δικηγάροι με βούλα, να ολοκληρωθεί το κάρμα-σούτρα μας.

Να θυμηθώ:

• Να κουρευτώ γιατί δεν πάει άλλο
• Να πληρωθώ γιατί δεν πάει άλλο
• Να πάω για καφέ
• Να πάω γυμναστήριο
• Να κάνω τουλάχιστον τα μισά από τα πιο πάνω, αύριο !

Α, είπαμε και'μεις να πανηγυρίσουμε πρόωρα και μας έκαναν με τα κρεμμυδάκια οι Ισπανοί. Έχει καλώς, τουλάχιστον στρεπαστρέψαμε τους Αμερικάνους που ως γνωστόν υποθάλπουν την τουρκική κατοχή, ευθύνονται για τον συνεχή πόλεμο στο Λίβανο, κάνανε οικόπεδα όλο το Ιράκ και το Αφγανιστάν ! Θάνατος στους Αμερικάνους που φέτος κάνανε οικόπεδο και την καρδιά μου (όχι που δεν θα το έριχνα και πάλι απόψε το φαρμάκι μου).

Επόμενος σταθμός: Συναυλία Άννας Βίσση, την Παρασκεύη.

Το Μπλε το βαθύ, το Ελληνικό !

Δεν γράφω άλλο ! Αχ, Ελλάδα, σε πονάω κι' όποιος πει δεν σ' αγαπάω, πες του μόνο, τόσα χρόνια αχ για σένα τι τραβάω !!!

______________________________________

Το πολυαγαπημένο σας blog σήμερα γίνεται stand περιπτέρου και υπενθυμίζει σε μερικούς-μερικούς τους πιο σημαντικούς λόγους για τους οποίους είναι λατρεία να είσαι Έλληνας !

Α, και επειδή με έπιασε το πατριωτικό μου τελευταίως: "Η Κύπρος είναι Ελληνική" και χωνέψτε το.