Ας περάσουμε σε καλλιτεχνικά θέματα!
Το 1996 οι Κύπριοι μοτοσυκλετιστές έκαναν μια πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στην τουρκική κατοχή στο Παραλίμνι. Έγινε ένας ψιλό-πανικός και ο Σολωμός Σολωμού σκαρφάλωσε στον ιστό προκειμένου να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Καθώς σκαρφάλωνε, Τούρκος στρατιώτης τον πυροβόλησε στο λαιμό και τον σκότωσε. Ο Νότης Σφακιανάκης συγκινήθηκε από το συμβάν και με δικά του έξοδα ζήτησε να αναρτηθεί ένα μνημείο στη μνήμη του ‘τρελλού’ Σολωμού.
Και τον λέμε τρελλό επειδή πολλοί συγχωριανοί τού ισχυρίζοταν στις κάμερες πως ο Σολωμού γενικά μια γυαλάδα στο μάτι την είχε. Υπάρχει βέβαια και η αλληγορική έννοια του χαρακτηρισμού, αλλά την αναλύουμε πιο κάτω.
Έντεκα χρόνια μετά, το μνημείο φτιάχτηκε αλλά δεν στήθηκε, ούτε εγκαινιάστηκε από κανέναν. Η κυβέρνηση Σημίτη παρακάλεσε την κυπριακή δημοκρατία να ‘κάτσει τη μάππα χαμέ,’ κοινώς να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να σταματήσουν τις διαμαρτυρίες εναντίον των τουρκικών στρατευμάτων και της κατοχής. Υπακούσαμε δουλοπρεπώς.
Έτσι είναι κυρίες και κύριοι. Μην δουν άνθρωπο να αγωνίζεται για τα ιδανικά του, τον βαφτίζουν αμέσως τρελό και ξεμπερδεύουν. Τον κατατάσσουν στους ‘πειραγμένους’ επομένως η παγκόσμια γνώμη δεν διαταράσσεται από τις ενέργειες αυτών.
Η ιστορία βέβαια, μας έχει δείξει πως ηρωϊσμός και τρέλα είναι ταυτόσημες έννοιες. Ενθυμούμαι στο λύκειο ένα κείμενο που είχαμε διδαχθεί, με τα απομνημονεύματα του Κωλοκοτρόνη, με τίτλο «ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς.» Ουδείς πίστευε πως ο κλεφτοπόλεμος θα έφερνε την ελληνική επανάσταση του 1821 σε αίσιο τέλος. Αλλά αν δεν ‘πελλάνεις’ δεν αποδίδεις σε αυτή τη ζωή.
Ποιός ήρωας είχε σώας τας φρένας;
- Ο Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ;
- Οι 300 του Λεωνίδα απέναντι στους χιλιάδες Πέρσες;
- Ο Braveheart Wallace απέναντι σ’ ολόκληρο τον αγγλικό στρατό;
Ποιός; Ποιός; Ποιός μωρό μου ποιός;
Αυτά τα μηνύματα έστειλαν οι ‘πειραγμένοι’ σε εμάς τους πολιτισμένους που πίνουμε καφέδες ανενόχλητοι. Μπαίνουν από το ένα, βγαίνουν από το άλλο!
Επανάσταση τώρα κυρίες και κύριοι! Γνωρίζω πως επαναλαμβάνομαι σε ενοχλητικό βαθμό, αλλά δεν το χωνεύω! Ας Στήψουμε επιτέλους στη χούφτα μας το χάρτινο δοχείο από τα starbucks και ας πάμε απέναντι...να τους ψήσουμε έναν ‘ελληνικό (και ας είναι και της παρηγοριάς εδώ που τα λέμε...).’
Το 1996 οι Κύπριοι μοτοσυκλετιστές έκαναν μια πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στην τουρκική κατοχή στο Παραλίμνι. Έγινε ένας ψιλό-πανικός και ο Σολωμός Σολωμού σκαρφάλωσε στον ιστό προκειμένου να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Καθώς σκαρφάλωνε, Τούρκος στρατιώτης τον πυροβόλησε στο λαιμό και τον σκότωσε. Ο Νότης Σφακιανάκης συγκινήθηκε από το συμβάν και με δικά του έξοδα ζήτησε να αναρτηθεί ένα μνημείο στη μνήμη του ‘τρελλού’ Σολωμού.
Και τον λέμε τρελλό επειδή πολλοί συγχωριανοί τού ισχυρίζοταν στις κάμερες πως ο Σολωμού γενικά μια γυαλάδα στο μάτι την είχε. Υπάρχει βέβαια και η αλληγορική έννοια του χαρακτηρισμού, αλλά την αναλύουμε πιο κάτω.
Έντεκα χρόνια μετά, το μνημείο φτιάχτηκε αλλά δεν στήθηκε, ούτε εγκαινιάστηκε από κανέναν. Η κυβέρνηση Σημίτη παρακάλεσε την κυπριακή δημοκρατία να ‘κάτσει τη μάππα χαμέ,’ κοινώς να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να σταματήσουν τις διαμαρτυρίες εναντίον των τουρκικών στρατευμάτων και της κατοχής. Υπακούσαμε δουλοπρεπώς.
Έτσι είναι κυρίες και κύριοι. Μην δουν άνθρωπο να αγωνίζεται για τα ιδανικά του, τον βαφτίζουν αμέσως τρελό και ξεμπερδεύουν. Τον κατατάσσουν στους ‘πειραγμένους’ επομένως η παγκόσμια γνώμη δεν διαταράσσεται από τις ενέργειες αυτών.
Η ιστορία βέβαια, μας έχει δείξει πως ηρωϊσμός και τρέλα είναι ταυτόσημες έννοιες. Ενθυμούμαι στο λύκειο ένα κείμενο που είχαμε διδαχθεί, με τα απομνημονεύματα του Κωλοκοτρόνη, με τίτλο «ο κόσμος μας έλεγε τρελλούς.» Ουδείς πίστευε πως ο κλεφτοπόλεμος θα έφερνε την ελληνική επανάσταση του 1821 σε αίσιο τέλος. Αλλά αν δεν ‘πελλάνεις’ δεν αποδίδεις σε αυτή τη ζωή.
Ποιός ήρωας είχε σώας τας φρένας;
- Ο Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ;
- Οι 300 του Λεωνίδα απέναντι στους χιλιάδες Πέρσες;
- Ο Braveheart Wallace απέναντι σ’ ολόκληρο τον αγγλικό στρατό;
Ποιός; Ποιός; Ποιός μωρό μου ποιός;
Αυτά τα μηνύματα έστειλαν οι ‘πειραγμένοι’ σε εμάς τους πολιτισμένους που πίνουμε καφέδες ανενόχλητοι. Μπαίνουν από το ένα, βγαίνουν από το άλλο!
Επανάσταση τώρα κυρίες και κύριοι! Γνωρίζω πως επαναλαμβάνομαι σε ενοχλητικό βαθμό, αλλά δεν το χωνεύω! Ας Στήψουμε επιτέλους στη χούφτα μας το χάρτινο δοχείο από τα starbucks και ας πάμε απέναντι...να τους ψήσουμε έναν ‘ελληνικό (και ας είναι και της παρηγοριάς εδώ που τα λέμε...).’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου