Το αγαπημένο μου αναγνωστικό κοινό ψήφισε με 66% την επιλογή «δεύτερος στην πόλη» παρά το «πρώτος στο χωριό,» στο τελευταίο γκάλοπ που διενέργησα. Ενδιαφέρον. Προφανώς σας φόβισε η λέξη ‘χωριό’ την οποία όλοι αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι, καθότι μας προκαλεί απίστευτη σκοτοδίνη.
Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ πως ψηφίσατε λάθος! Η ετυμηγορία σας βέβαια είναι σεβαστή, αλλά επιβεβαιώνεται αυτό που έλεγε ο Winston Churchill, ότι δηλαδή «η Δημοκρατία δεν είναι το τέλειο πολίτευμα, αλλά είναι τελειότερο από τα υπόλοιπα.»
Πού διαφωνώ!
Οι πόλεις είναι πολύ μικρές για να μας χωρέσουν όλους κυρίες και κύριοι. Πρέπει να το δεχτούμε! Δεν ζούμε σε ιδανικό κόσμο, δεν είμαστε όλοι ίσοι όσο και αν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Η κλίμακα του IQ δεν θα ήταν τόσο ευρεία αν όλοι ήμαστε ίσοι. Ούτε θα υπήρχαν άνθρωποι με ειδικές ικανότητες (δηλ. καθυστερημένοι), ούτε θα απονεμόταν το βραβείο Νόμπελ, εφόσον όλοι θα ήμασταν άξιοι να το διεκδικήσουμε.
Αναπόφευκτα, υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι, υπάρχουν μέτριοι άνθρωποι, υπάρχουν και βλάκες. Δόξα συ ο Θεός, μας έφτιαξε επίτηδες έτσι για να υπάρχει μια αρμονία στον κόσμο αυτό, μια έκπληξη.
Επομένως, κάποιοι πρέπει να ζήσουν και στο χωριό! Δεν υποστηρίζω πως δεν πρέπει να αγωνίζονται να ξεφύγουν από την μιζέρια αυτού, αλλά σίγουρα, δεν μπορούν να ζήσουν όλοι στην πόλη.
Και αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει κυρίες και κύριοι. Δες το αλλιώς! Αν η μοίρα σε προίκισε με τόσο δείκτη νοημοσύνης ώστε να καταλήξεις οδοκαθαριστής, εσύ πρέπει να αγωνίζεσαι ώστε να γίνεις ο καλύτερος οδοκαθαριστής της χώρας σου. Διότι αν δεν ξεβουλώσεις με χάρη τα φρεάτια, η πόλη θα πλημμυρίσει με τις πρώτες βροχές. Ε, τότε δεν πα να είσαι και αρχηγός κόμματος, τι να το κάνεις το «δεύτερος στην πόλη» άμα βουλιάξεις;
Έστω ότι έγινες πουτάνα! Οφείλεις να είσαι η καλύτερη πουτάνα της περιοχής σου. Το χρωστάς στον εαυτό σου! Έτσι ήρθαν τα πράγματα, δεν κατάφερες να γίνεις κάτι κοινωνικά αποδεκτό, αλλά εσύ δεν πρέπει να πτοείσαι. Οφείλεις να παρέχεις τις καλύτερες υπηρεσίες, οπότε όταν με το καλό έρθει η ώρα να σε χρειαστούν (και δόξα συ ο Θεός, θα σε χρειαστούν), να έρθουν μόνο σε σένα!
Τι να το κάνεις αν είσαι πολιτικός, με όνομα στη κοινωνία και στις επόμενες εκλογές χάσεις; Είσαι ένας δεύτερος. Άξιος χλευασμού. Ένας δεύτερος στην πόλη! Και αυτό το μίασμα, μεγαλύτερο σύμπλεγμα κατωτερότητας σου δημιουργεί. Ενώ, αν ήσουν η πρώτη πουτάνα του χωριού, όλο και για κάτι θα υπερηφανευόσουν. Πιάσατε φαντάζομαι το πνεύμα μου.
Κατά τα άλλα να δηλώσω ότι διανύω μέρες γεμάτες μελαγχολία. Κρυώνω, βαριέμαι, δεν χορταίνω ύπνο, ο χρόνος περνά γρήγορα, δεν έχω τίποτε το σπουδαίο να προσδοκώ, γενικά σέρνομαι. Είμαι έτοιμος να πέσω σε χειμερία νάρκη. Και να πεις ότι δεν κάνω τίποτα στον ελεύθερο μου χρόνο; Μόνο καγιάκ δεν άρχισα ακόμη. Τέλος πάντων. Θα ανακάμψω.
Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ πως ψηφίσατε λάθος! Η ετυμηγορία σας βέβαια είναι σεβαστή, αλλά επιβεβαιώνεται αυτό που έλεγε ο Winston Churchill, ότι δηλαδή «η Δημοκρατία δεν είναι το τέλειο πολίτευμα, αλλά είναι τελειότερο από τα υπόλοιπα.»
Πού διαφωνώ!
Οι πόλεις είναι πολύ μικρές για να μας χωρέσουν όλους κυρίες και κύριοι. Πρέπει να το δεχτούμε! Δεν ζούμε σε ιδανικό κόσμο, δεν είμαστε όλοι ίσοι όσο και αν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Η κλίμακα του IQ δεν θα ήταν τόσο ευρεία αν όλοι ήμαστε ίσοι. Ούτε θα υπήρχαν άνθρωποι με ειδικές ικανότητες (δηλ. καθυστερημένοι), ούτε θα απονεμόταν το βραβείο Νόμπελ, εφόσον όλοι θα ήμασταν άξιοι να το διεκδικήσουμε.
Αναπόφευκτα, υπάρχουν έξυπνοι άνθρωποι, υπάρχουν μέτριοι άνθρωποι, υπάρχουν και βλάκες. Δόξα συ ο Θεός, μας έφτιαξε επίτηδες έτσι για να υπάρχει μια αρμονία στον κόσμο αυτό, μια έκπληξη.
Επομένως, κάποιοι πρέπει να ζήσουν και στο χωριό! Δεν υποστηρίζω πως δεν πρέπει να αγωνίζονται να ξεφύγουν από την μιζέρια αυτού, αλλά σίγουρα, δεν μπορούν να ζήσουν όλοι στην πόλη.
Και αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει κυρίες και κύριοι. Δες το αλλιώς! Αν η μοίρα σε προίκισε με τόσο δείκτη νοημοσύνης ώστε να καταλήξεις οδοκαθαριστής, εσύ πρέπει να αγωνίζεσαι ώστε να γίνεις ο καλύτερος οδοκαθαριστής της χώρας σου. Διότι αν δεν ξεβουλώσεις με χάρη τα φρεάτια, η πόλη θα πλημμυρίσει με τις πρώτες βροχές. Ε, τότε δεν πα να είσαι και αρχηγός κόμματος, τι να το κάνεις το «δεύτερος στην πόλη» άμα βουλιάξεις;
Έστω ότι έγινες πουτάνα! Οφείλεις να είσαι η καλύτερη πουτάνα της περιοχής σου. Το χρωστάς στον εαυτό σου! Έτσι ήρθαν τα πράγματα, δεν κατάφερες να γίνεις κάτι κοινωνικά αποδεκτό, αλλά εσύ δεν πρέπει να πτοείσαι. Οφείλεις να παρέχεις τις καλύτερες υπηρεσίες, οπότε όταν με το καλό έρθει η ώρα να σε χρειαστούν (και δόξα συ ο Θεός, θα σε χρειαστούν), να έρθουν μόνο σε σένα!
Τι να το κάνεις αν είσαι πολιτικός, με όνομα στη κοινωνία και στις επόμενες εκλογές χάσεις; Είσαι ένας δεύτερος. Άξιος χλευασμού. Ένας δεύτερος στην πόλη! Και αυτό το μίασμα, μεγαλύτερο σύμπλεγμα κατωτερότητας σου δημιουργεί. Ενώ, αν ήσουν η πρώτη πουτάνα του χωριού, όλο και για κάτι θα υπερηφανευόσουν. Πιάσατε φαντάζομαι το πνεύμα μου.
Κατά τα άλλα να δηλώσω ότι διανύω μέρες γεμάτες μελαγχολία. Κρυώνω, βαριέμαι, δεν χορταίνω ύπνο, ο χρόνος περνά γρήγορα, δεν έχω τίποτε το σπουδαίο να προσδοκώ, γενικά σέρνομαι. Είμαι έτοιμος να πέσω σε χειμερία νάρκη. Και να πεις ότι δεν κάνω τίποτα στον ελεύθερο μου χρόνο; Μόνο καγιάκ δεν άρχισα ακόμη. Τέλος πάντων. Θα ανακάμψω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου