May The Force Be With Me

Δεν φαντάζεσαι πόσο στεναχωριέμαι που όλον αυτόν τον χαμό που γίνεται σήμερα με τα Star Wars εγώ δεν μπορώ να τον εκτιμήσω, ούτε να τον ενστερνιστώ.

Παρόλο που έχω πάθος με οτιδήποτε στιγμάτισε τη δεκαετία του ’80 και παθιάζομαι με οτιδήποτε χαρακτήρισε την παιδική μου ηλικία, αυτή η σειρά ταινιών δεν αποτελεί κομμάτι της ποπ κουλτούρας μου. Παθιάζομαι με τις Γιουροβίζιον, έχω σχεδόν απομνημονεύσει τις κάρτες βαθμολογίας όλων των διαγωνισμών που παρακολούθησα εν ζωή, παθιάζομαι με τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα και τα αναβιώνω ακόμα και στις διακοπές μου υποχρεώνοντας τους φίλους μου να συμμετάσχουν σε αυτοσχέδιες ιδέες. Έχω συγκινηθεί με την επιστροφή των Muppets στην τηλεόραση και τα παρακολουθώ φανατικά, έχω συμπληρώσει ολόκληρη συλλογή από Στρουμφάκια τιμής ένεκεν, μη θυμηθώ τα βαρέλια που είχα με δεκάδες X-Men heroes και το Skull Castle... Γενικά είμαι ένα κινητό μπαούλο από αναμνήσεις του ’80, μα παρόλα αυτά, τα Star Wars ουδέποτε τα πήρα σοβαρά. Τι λέω; Ούτε καν τα είδα.

Το μόνο που θυμάμαι από τις συγκεκριμένες ταινίες είναι ότι υπήρχε ένα χρυσό ρομπότ που στη δεκαετία του 80 έπαιξε και σε μια διαφήμιση απορρυπαντικού, αν δεν κάνω λάθος. Τίποτε άλλο. Το folder του εγκεφάλου μου δεν περιέχει τίποτε άλλο σχετικό. 

Όσες φορές επισκέφτηκα τη Ντίσνεϊλαντ, είτε στο Παρίσι, είτε στην Αμερική τα τίμησα και με το παραπάνω. Ένας εκ των κουμπάρων μου έχει ψύχωση μαζί τους και ολόκληρη βιτρίνα στο σπίτι του γεμάτη από μινιατούρες – παιχνίδια. Εγώ τίποτε. Κανένας επηρεασμός. Γιατί; 

Μία φίλη μου έφερε σήμερα μία τσάντα με τα DVD όλης της σειράς μπας και περιμαζέψω τα ασσυμάζευτα και πεθάνω με ολίγη αξιοπρέπεια. Μου εξήγησε ότι πρέπει να τα δω ετεροχρονισμένα, από το IV προς το VI και ακολούθως από το I στο III, όπως ακριβώς δηλαδή είχαν προβληθεί και στο σινεμά, και προσευχόμαστε όλοι ότι θα με απορροφήσουν και θα αντιληφθώ τουλάχιστον προς τι τόσος χαμός. Διότι δεν γίνεται, μπορεί να μην τρελαίνομαι για ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αλλά για να προκαλείται όλο αυτό το παγκόσμιο ντελίριο, κάτι καλό συμβαίνει ή μάλλον συνέβη.

Αυτό που φοβάμαι, όμως, είναι μην τυχόν και το βαρεθώ. Γιατί γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι αν κάτι δεν σε παραπέμπει στην παιδική ηλικία και τις αναμνήσεις της, αν κάτι δεν σε μαγνήτισε το σωστό καιρό, δεν μπορεί να αναπληρωθεί αναδρομικά. Τέλος πάντων, θα το δοκιμάσουμε και may the force be with me, ή όπως εμένα μου ταιριάζει καλύτερα, «ο Θεός να με ελεήσει».