Καλώς ή κακώς την Αϊτή δεν την είδαμε από την ρεαλιστική της μεριά. Η εταιρεία που οργανώνει την κρουαζιέρα, η Royal Caribbean, έχει αγοράσει μια ολόκληρη χερσόνησο της χώρας, την έχει μαντρώσει, και οργάνωσε τις παραλίες έτσι ώστε να εξυπηρετούν τις ανάγκες των πελατών της. Οι ντόπιοι δεν έχουν πρόσβαση εκεί.
Πεντακάθαρες αμμουδιές χωρίς αποτσίγαρα, με συγκροτήματα να παίζουν ζωντανά ρέγκε, δεκάδες επιλογές για σπορτ, από κανό μέχρι zip lines που καταλήγουν στον ωκεανό, ό,τι μα ό,τι θέλεις. Εννοείται ότι έχει και εστιατόρια και μπαρ, στα οποία τρως τα πιο δροσερά φρούτα και ποτά που έχεις δοκιμάσει ποτέ. Έφαγα κάτι γλυκά καρπούζια και κάτι παραδείσια πεπόνια σήμερα, πραγματικά θεόσταλτα!
Ξύπνησα το πρωί και είδα αυτό να με περιμένει. Το νησί του Lost!
Η Αϊτή εξ όσων είδα είναι υπέροχη, καταπράσινη, με βλάστηση παντού, με υπέροχα ψηλά εξωτικά δέντρα που δημιουργούν σκιά και δεν χρειάζεσαι ομπρέλλα. Εκατό φορές ομορφότερη από τα νησιά της Μεσογείου, όνομα και μη χωριό, που όσο να πεις, μια απερήμωση έχουν αρχίσει να την περνούν. Επίσης, είναι όλα αγνά, ανέγγιχτα και παρθένα, ούτε ίχνος βλαχο-αισθητικής αρχιτεκτονικής ή και «προόδου», κάτι που την καθιστά ακόμα πιο συμπαθητική.
Είναι λίγο άβολο, ομολογώ, που η χώρα στην ολότητά της φυτοζωεί κι εμείς ζήσαμε ζωή χαρισάμενη αποκομμένοι από την πραγματικότητα, αλλά μια φορά πάω μήνα του μέλιτος, θα αυτομαστιγωθώ μετά να εξιλεωθώ.
Χθες βράδυ πήγαμε στο comedy show του πλοίου. Βγήκε ένας Αμερικάνος κι άρχισε να πατά τον κάλλο σε όλες τις μειονότητες του πλοίου. Δεν άφησε ούτε γκέι, ούτε εβραίο, ούτε μαύρο, ούτε κανέναν σε χλωρό κλαρί. Όταν αναφέρθηκε στην Αϊτή μας είπε: «Είναι σαν το Τζουράσικ Παρκ εκεί που θα σας πάμε, σαν παράδεισος, αλλά μην ανησυχείτε, αν δουλέψουν τα ηλεκτροφόρα καλώδια θα περάσετε άψογα...»
Μου έκανε φοβερή εντύπωςη το πόσο ξεράθηκαν στα γέλια άπαντες με τέτοιου είδους κάφρικο χιούμορ. Όπως σας είπα, είπε κι άλλα τα οποία ακόμα κι εγώ βρήκα ολίγον τι πιο πιπεράτα από όσο πρέπει, αλλά από την άλλη, δες πόσο κουλ μπορεί να είναι ένα κοινό. Εμ, δεν έχουν Καπουτζίδη στην Αμερική να τους μάθει να φέρονται... Για τα μέτρα και σταθμά μας, Λούης Πατσαλίδης και πολλύς μας πέφτει.
Αύριο παίρνω αγκαζέ τον Μπιθικώτση και ρίχνω άγκυρα εις την Τζαμάικα.
1 σχόλιο:
Τα σχόλια για το σταντ απ κόμεντι τα καταλαβαίνω. Είχα διαβάσει σχόλια για κάποιο σόου στο λας βέγκας και ο μισός κόσμος ένιωσε όπως κι εσύ, και ο υπόλοιπος έλεγε απλά μην πάτε αν δεν είστε σε διάθεση γιατί θα νιώσετε άβολα. Οι Κυπραίοι το απέφυγαν-και καλά έκαμαν αν θες τη γνώμη μου γιατί δεν κάμνουμεν εμείς για έτσι χιούμορ. Όπως το λες στο τέλος, σόου και αβλαβές και πολύ μας είναι. :(
Δημοσίευση σχολίου