Μνημειώδεις Γάμοι

Διαβάζω από το πρωί στα απανταχού κουτσομπολίστικα πόρταλς ότι έγινε το σώσε στην Ελλάδα με την Χρουσαλά που έκανε το χιλιοστό πάρτι του γάμου της στο Θωρηκτό Αβέρωφ, και βεβήλωσε τον χώρο με τις τριτοκοσμικές περσόνες που προσκάλεσε. Είχαμε ένα debate εδώ στο γραφείο κατά πόσον θα έπρεπε να γίνονται πάρτι στα μνημεία μας και αίφνης κατακεραυνώθηκα από την εφαρμογή της πιο πάνω ιδέας και στα κυπριακά ματωμένα χώματά μας.

Πόσα μνημεία έχουμε στην Κύπρο; Πέντε – έξι; Και πόσα απ’ αυτά κατακλύζονται από τουρίστες; Δυο – τρία; Ξεπεσμός! Γιατί να μην αρχίσουμε να τα παραχωρούμε στα επίδοξα ζευγάρια, να κάνουν εκεί το πάρτι τους και να αναδείξουν τον χώρο; Άλλωστε, ποια ήταν η τελευταία φορά που απόλαυσες το μεγαλείο της Πέτρας του Ρωμιού ή το δέος των Τάφων των Βασιλέων στην Πάφο; Πριν εκατό χρόνια όταν σε πήραν –με το ζόρι- με το σχολείο εκπαιδευτική εκδρομή; Ναι.

Δώστα στους παντρεμένους, να σου πω εγώ αν θα τα επισκέπτεσαι ή όχι σαββατοκύριακο παρά σαββατοκύριακο, με το φακελάκι υπό μάλης. Χώρια που το ζεύγος θα πρέπει να πληρώνει αδρό ενοίκιο για την εξασφάλιση του χώρου και έτσι θα συνδράμει οικονομικά στην συντήρησή του. Μ' ένα σμπάρο δυο τριγόνια, δηλαδή.

Σκέψου γάμο στον Τάφο των Βασιλέων της Πάφου! Μην το γελάς. Είναι μεγάλος ο συμβολισμός που υποβόσκει! Εφόσον ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα -αποδεδειγμένα, ο τάφος είναι ό, τι πρέπει για τον ενταφιασμό του. Βλέπεις το σουρεάλ της υπόθεσης. Πόσο μάλλον, όταν ο τάφος είναι και βασιλικός και αποκαθιστά το image του ζευγαριού, γιατί ως γνωστόν, εμείς δεν είμαστε τίποτις πτωχοί, να κάνουμε δεξίωση όπου κι όπου.

Κοίτα εδώ ένα μίζερο μνημείο... Ενώ αν του βάλεις 2-3 τούλια να ανεμίζουν, στήσεις και τη νύφη σ' ένα βάθρο... Ε; Ε;! Δηλαδή τι; Όταν γύριζε εκεί η Έλενα Πατρόκλου φιλμάκι της Γιουροβίζιον το '91 έδειχνε σεβασμό, ενώ ο γάμος της Γιαννούλας και του Πάμπου θα βεβηλώσει το μνημείο;

Σκέψου γάμο στο Κούριο. Εκεί, η ατάκα: «Πήγαμε σε γάμο - σκέτο θέατρο» έχει κυριολεκτική σημασία. Κατάντησε που κατάντησε ο θεσμός σκέτο σόου, καλό θα ήταν να λάβει χώρα σε ένα ανάλογο χώρο. Οι καλεσμένοι θα βλέπουν το θέατρο της τελετής, ενώ θα εξηγούν και στα παιδιά τους όλα τα στοιχεία της δραματουργίας. Φερ’ ειπείν: «Τραγική Ειρωνία»: Όλοι ξέρουμε πως το ζευγάρι θα χωρίσει σε 4-5 μήνες, αλλά οι ίδιοι το αγνοούν. "Από Μηχανής Θεός": Τα φακελάκια που θα σώσουν το ζευγάρι από σίγουρη πτώχευση με τα έξοδα που θα προκύψουν λόγω του γάμου! "Ποιητική Αδεία": Το φουστάνι της κουμπάρας. Με λίγα λόγια, η τελετή θα συνδυάζει τη διαπαιδαγώγηση με την κοινωνικοποίηση και θα χρειαστείς σοβαρή δικαιολογία για να την χάσεις. Μην σου πω και το άλλο! Το Κούριο ως θέατρο, έχει εξαιρετική ηχητική. Οπότε θα μπορείς να ακούς τι λένε στα διάφορα πηγαδάκια που θα δημιουργούνται γύρω από τους νιόπαντρους και δεν θα χάσεις ρανίδα κουτσομπολιού. Εκεί θέλω να παντρευτώ!

Σκέψου γάμο σε μοναστήρι. Υπάρχουν δυο επιλογές. Είτε το Μοναστήρι του Κύκκου (τι πάει να πει δεν γίνονται γάμοι εκεί; Ο Χριστόφιας πως την πάντρεψε τη δική του;) είτε το μοναστήρι του Αγ. Ηρακλειδίου. Θα σύστηνα το δεύτερο για πολλούς λόγους. Πρώτον γιατί θα σου φτιάξουν οι καλόγριες ζαχαρωτό-κεραστικό και έτσι θα γλιτώσεις το παστίτσιην, και δεύτερον, αφού χάσκουν που χάσκουν όλη μέρα και τις βάρεσε η προσευχή στο δόξα πατρί, θα μπορούσαν να τραγουδήσουν στη δεξίωση κάνα gospel, να κάνουν και κάνα χορευτικό να γίνει η δεξίωση Sister Act no.3.




Μόνο ο Παρθενώνας αρνούμαι να παραχωρηθεί για γάμο, και αυτός επειδή αποτελεί παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Αλλά, στην Κύπρο, δεν έχουμε Παρθενώνα. Οπότε, κάθονται που κάθονται τα μνημεία και σκονίζονται, παραχωρήστε τα μπας και τα γνωρίσουμε και αναγκαστούμε να τα καθαρίσουμε καλύτερα. Έτσι, μπορεί να σταυρώσουμε και κανένα τουρίστα.