Δεν θα ξεχάσω τα γέλια που έκανα την πρώτη φορά που μπροστά στα μάτια μου ξετυλίχθηκε το δράμα ενός μικρού, τρυφερού αγοριού, όταν ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Καλός κάφρος και του λόγου μου, με το που άκουσα τον σπαραγμό του: «Ε, ναι λοιπόν, είμαι γκέι» έγειρα πίσω από την πλάτη μιας φίλης, κάλυψα το πρόσωπο μου με το πουλόβερ μου και έσκασα στα γέλια.
Τον είχα υποπτευθεί από καιρό τον...ας τον πούμε για ευνόητους λόγους ‘Πατρίκιο.’ Που λέτε, ο Πατρίκιος ήταν στην παρέα μας στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου. Στο πρώτο τρίμηνο δεν μας έδειξε κανένα ομοφυλοφιλικό σημάδι. Μάλιστα τον γούσταρε μια κοπέλα από τον Αραβικό κόσμο και τον πίεζα πως ήταν καλή ευκαιρία να την πηδήξει. Δεν την γούσταρε και με το δίκιο του. Ήταν τίγκα στην τρίχα η μασχάλη της.
Μετά από κάποιους μήνες παρατήρησα από το παράθυρο μου πως έβγαινε τακτικά μόνος του και επέστρεφε χαράματα. Έβγαινε παρφουμαρισμένος-χτενισμένος και επέστρεφε ιδρωμένος και ξεμαλλιασμένος. Δεν είπα τίποτα. Ύστερα από μήνες, μας αποκάλυψε πως ήθελε να γίνει μοντέλο. «Παιδί μου! Μοντέλο; Και τι κοινό έχεις εσύ μ’ αυτούς;» Του είπα δείχνοντας τού ένα περιοδικό που είχε ανοικτό μπροστά του. Με πυροβόλησε με το βλέμμα του και μου απάντησε έκπληκτος: «Τι θες να μου πεις τώρα, ότι δεν είμαι όμορφος;»
Το επόμενο βήμα ήταν να βάψει τα μαλλιά του α’ λα Έλενα Ακρίτα. Και καλά για πλάκα και πειραματισμό με το styling του. Το τι κοροϊδία έφαγε από τα παιδιά του διαδρόμου δεν περιγράφεται. Μέριλιν Μονρόε τον ανέβαζαν, Φάρα Φόσσετ τον κατέβαζαν. Μια μέρα τον έβαλαν σε μια γωνιά και άρχισαν όλοι να τον χουφτώνουν και να τον πειράζουν. Όταν τον παράτησαν και έφυγαν, τον ρώτησα: «Γιε μου, γιατί προκαλείς τη μοίρα σου; Τι το ήθελες το οξυζενέ; Θα σε πούνε πούστη και με το δίκιο τους!»
Γύρισε και με κοίταξε με βουρκωμένα μάτια. Μου έριξε και ένα «Άσε με ήσυχο κι’ εσύ!» και έτρεξε να κλειδωθεί στο δωμάτιο σαν άλλη Βουγιουκλάκη στην ‘Μαρία της Σιωπής.’ Εντάξει, είσαι πούστης. Και τί έγινε; «Όχι πούστης! Γκέι είμαι!» επέμενε κάθε φορά. «Σιγά γιε μου, και ο πούστης και ο γκέι την ίδια δουλειά κάνουν!» Όχι! Ούτε να το ακούσει. Μου θύμισε μια φίλη που είναι κομμώτρια αλλά συστήνεται ως hair stylist απ’ το κόμπλεξ. Για να της την σπάσουμε την αποκαλούμε μπαρμπέρισσα. Τέλος πάντων.
Με τα πολλά τον πιέσαμε να μας πει που βγαίνει τα βράδια. Τον πιάσαμε με το καλό. «Έμπλεξες με ναρκωτικά;» Ρωτήσαμε τάχα από ενδιαφέρον. Και επιστρέφουμε στην πρώτη παράγραφο της αποκάλυψης. Με δάκρια στα μάτια αποδέχτηκε τον καινούριο (;) του εαυτό. Έκτοτε, ξεσάλωσε. Μια μέρα ξύπνησα να πάω μάθημα. Κλειδώνω την πόρτα μου και ταυτόχρονα είδα να ξεπροβάλλει από το κατώφλι της πόρτας τού ένας δίμετρος Σουηδός μπρατσαράς που έψαχνε την τουαλέτα. Ε, ρε γλέντια στον πίσω κήπο!
Σήμερα, άκουσα ότι εξυπηρετεί παντρεμένους...
Τον είχα υποπτευθεί από καιρό τον...ας τον πούμε για ευνόητους λόγους ‘Πατρίκιο.’ Που λέτε, ο Πατρίκιος ήταν στην παρέα μας στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου. Στο πρώτο τρίμηνο δεν μας έδειξε κανένα ομοφυλοφιλικό σημάδι. Μάλιστα τον γούσταρε μια κοπέλα από τον Αραβικό κόσμο και τον πίεζα πως ήταν καλή ευκαιρία να την πηδήξει. Δεν την γούσταρε και με το δίκιο του. Ήταν τίγκα στην τρίχα η μασχάλη της.
Μετά από κάποιους μήνες παρατήρησα από το παράθυρο μου πως έβγαινε τακτικά μόνος του και επέστρεφε χαράματα. Έβγαινε παρφουμαρισμένος-χτενισμένος και επέστρεφε ιδρωμένος και ξεμαλλιασμένος. Δεν είπα τίποτα. Ύστερα από μήνες, μας αποκάλυψε πως ήθελε να γίνει μοντέλο. «Παιδί μου! Μοντέλο; Και τι κοινό έχεις εσύ μ’ αυτούς;» Του είπα δείχνοντας τού ένα περιοδικό που είχε ανοικτό μπροστά του. Με πυροβόλησε με το βλέμμα του και μου απάντησε έκπληκτος: «Τι θες να μου πεις τώρα, ότι δεν είμαι όμορφος;»
Το επόμενο βήμα ήταν να βάψει τα μαλλιά του α’ λα Έλενα Ακρίτα. Και καλά για πλάκα και πειραματισμό με το styling του. Το τι κοροϊδία έφαγε από τα παιδιά του διαδρόμου δεν περιγράφεται. Μέριλιν Μονρόε τον ανέβαζαν, Φάρα Φόσσετ τον κατέβαζαν. Μια μέρα τον έβαλαν σε μια γωνιά και άρχισαν όλοι να τον χουφτώνουν και να τον πειράζουν. Όταν τον παράτησαν και έφυγαν, τον ρώτησα: «Γιε μου, γιατί προκαλείς τη μοίρα σου; Τι το ήθελες το οξυζενέ; Θα σε πούνε πούστη και με το δίκιο τους!»
Γύρισε και με κοίταξε με βουρκωμένα μάτια. Μου έριξε και ένα «Άσε με ήσυχο κι’ εσύ!» και έτρεξε να κλειδωθεί στο δωμάτιο σαν άλλη Βουγιουκλάκη στην ‘Μαρία της Σιωπής.’ Εντάξει, είσαι πούστης. Και τί έγινε; «Όχι πούστης! Γκέι είμαι!» επέμενε κάθε φορά. «Σιγά γιε μου, και ο πούστης και ο γκέι την ίδια δουλειά κάνουν!» Όχι! Ούτε να το ακούσει. Μου θύμισε μια φίλη που είναι κομμώτρια αλλά συστήνεται ως hair stylist απ’ το κόμπλεξ. Για να της την σπάσουμε την αποκαλούμε μπαρμπέρισσα. Τέλος πάντων.
Με τα πολλά τον πιέσαμε να μας πει που βγαίνει τα βράδια. Τον πιάσαμε με το καλό. «Έμπλεξες με ναρκωτικά;» Ρωτήσαμε τάχα από ενδιαφέρον. Και επιστρέφουμε στην πρώτη παράγραφο της αποκάλυψης. Με δάκρια στα μάτια αποδέχτηκε τον καινούριο (;) του εαυτό. Έκτοτε, ξεσάλωσε. Μια μέρα ξύπνησα να πάω μάθημα. Κλειδώνω την πόρτα μου και ταυτόχρονα είδα να ξεπροβάλλει από το κατώφλι της πόρτας τού ένας δίμετρος Σουηδός μπρατσαράς που έψαχνε την τουαλέτα. Ε, ρε γλέντια στον πίσω κήπο!
Σήμερα, άκουσα ότι εξυπηρετεί παντρεμένους...
2 σχόλια:
Αχ, και είχα περιέργεια να μάθω τι κάνει τελικά ο Πατρίκιος στη ζωή του! Τι εννοείς "εξυπηρετεί παντρεμένους";
Τι δεν κατάλαβες παιδί μου; Παρτούζες με παντρεμένους!
Δημοσίευση σχολίου