Πως τα μαγνητίζω όλα πάνω μου, είναι απίστευτο! Καλημέρα σας! Δεν πρόλαβα να μπω στο σπίτι, ήρθα να σας δώσω αναφορά για τα παρατράγουδα του αεροπλάνου! Όπως θα καταλάβατε, τα αεροπλάνα των κυπριακών αερογραμμών είναι μεγάλη έμπνευση για μένα, εφόσον εκεί μέσα συσσωρεύονται κάθε καρυδιάς-καρύδια! Έχω ζήσει ΤΑ άπειρα πάνω στα αεροπλάνα, μόνο η πτήση του Ήλιου μου ξέφυγε.
Ψες λοιπόν, κατά την προσγείωση, μια γυναίκα άνοιξε το κινητό της και άρχισε να λέει σε κάποιον ότι φαίνεται από το παράθυρο η Λάρνακα και όπου να’ ναι προσγειωνόμαστε. Ο αεροσυνοδός την εντόπισε από μακριά. Στήθηκε από πάνω της, αρπάζοντας το κινητό απ’ τα χέρια της. Της είπε κάτι που δυστυχώς δεν άκουσα και προσδέθηκε για την προσγείωση.
Η κυρία, δεν πτοήθηκε. Δεν ήταν Κύπρια. Ήταν κάτι μεταξύ Ινδής-Πακιστανής που διαμένει στο Λονδίνο. Ξέρετε, απ’ αυτές που το μόνο τους χαρακτηριστικό είναι η αίσθηση της βρώμας που αποπνέουν και δεν μπορείς να προσδιορίσεις ακριβώς το ‘πόθεν αίσχες’ τους. Που λέτε, σηκώθηκε απ’ τη θέση της η μαλάκω, άρχισε να φωνάζει, να χειρονομεί και κατευθύνθηκε προς το πίσω μέρος του αεροπλάνου κραυγάζοντας προς τον αεροσυνοδό. Ο αεροσυνοδός ήταν κύριος και δεν έχασε την ψυχραιμία του, ούτε της έδωσε σημασία.
Η κυρία κατάφερε να παραμείνει όρθια ακόμη και κατά τη διάρκεια της προσγείωσης, αλαλάζοντας! Αίφνης, ένας Κύπριος επιβάτης κάτι της είπε και άρχισε να βρίζει και αυτόν. Ο πιλότος από το πιλοτήριο καλούσε τους επιβάτες να κάτσουν κάτω ώσπου να παρκάρει και να ηρεμήσουν. Γραμμένο τον είχαν! Ο Κύπριος επιβάτης επιτέθηκε στην Αγγλίδα και ο γιος αυτής (ένας τσιάκκος διασταύρωση Peter Andre και Κωνσταντίνου Χριστοφόρου, έσπευσε να υπερασπιστεί τη μάνα του!)
Οι αεροσυνοδοί κατάφεραν να τους απομακρύνουν. Άνοιξαν την πίσω πόρτα, και ο Κύπριος επιβάτης βγήκε χωρίς πολλά-πολλά. Η δρακούνα τον ακολούθησε και έπαιξαν ξύλο και ελαφρές γρατζουνιές πάνω στη σκάλα. Το ίδιο και μέσα στο λεωφορείο που θα μας έπαιρνε στον χώρο αποσκευών. Ήρθε η αστυνομία του αεροδρομίου και περιμάζωξε την Αγγλίδα η οποία άρχισε να κλωτσά το λεωφορείο και να αρνείται να συνεργαστεί.
Σηκωτή την κουβάλησαν οι αστυνόμοι. Την πέρασαν από μπροστά μου. Κοίταζα ενθουσιασμένος το τοπίο, έσταζαν τα σάλια μου. Δεν είχα φωτογραφική γαμώ το! «Πουτάνα!» της είπα. Δεν με άκουσε! Έτρεξα, μπήκα στο χώρο επιβατών. Η βαλίτσα μου κλασσικά βγήκε τελευταία. Κύπρος! It is nice to be back!
ΥΓ: Θα διερωτάστε ποια ήταν η αντίδραση των υπολοίπων επιβατών στη θέα αυτού του τσίρκου! Κι’ όμως κύριε μου. Έκαναν ότι δεν έβλεπαν και ουδείς ενεπλάκει στον καυγά. Θα μου πεις, μετά από 4 ώρες ταξίδι, ποιος έχει όρεξη για καυγάδες. Σωστά, αλλά απορώ ώρες-ώρες…
Ψες λοιπόν, κατά την προσγείωση, μια γυναίκα άνοιξε το κινητό της και άρχισε να λέει σε κάποιον ότι φαίνεται από το παράθυρο η Λάρνακα και όπου να’ ναι προσγειωνόμαστε. Ο αεροσυνοδός την εντόπισε από μακριά. Στήθηκε από πάνω της, αρπάζοντας το κινητό απ’ τα χέρια της. Της είπε κάτι που δυστυχώς δεν άκουσα και προσδέθηκε για την προσγείωση.
Η κυρία, δεν πτοήθηκε. Δεν ήταν Κύπρια. Ήταν κάτι μεταξύ Ινδής-Πακιστανής που διαμένει στο Λονδίνο. Ξέρετε, απ’ αυτές που το μόνο τους χαρακτηριστικό είναι η αίσθηση της βρώμας που αποπνέουν και δεν μπορείς να προσδιορίσεις ακριβώς το ‘πόθεν αίσχες’ τους. Που λέτε, σηκώθηκε απ’ τη θέση της η μαλάκω, άρχισε να φωνάζει, να χειρονομεί και κατευθύνθηκε προς το πίσω μέρος του αεροπλάνου κραυγάζοντας προς τον αεροσυνοδό. Ο αεροσυνοδός ήταν κύριος και δεν έχασε την ψυχραιμία του, ούτε της έδωσε σημασία.
Η κυρία κατάφερε να παραμείνει όρθια ακόμη και κατά τη διάρκεια της προσγείωσης, αλαλάζοντας! Αίφνης, ένας Κύπριος επιβάτης κάτι της είπε και άρχισε να βρίζει και αυτόν. Ο πιλότος από το πιλοτήριο καλούσε τους επιβάτες να κάτσουν κάτω ώσπου να παρκάρει και να ηρεμήσουν. Γραμμένο τον είχαν! Ο Κύπριος επιβάτης επιτέθηκε στην Αγγλίδα και ο γιος αυτής (ένας τσιάκκος διασταύρωση Peter Andre και Κωνσταντίνου Χριστοφόρου, έσπευσε να υπερασπιστεί τη μάνα του!)
Οι αεροσυνοδοί κατάφεραν να τους απομακρύνουν. Άνοιξαν την πίσω πόρτα, και ο Κύπριος επιβάτης βγήκε χωρίς πολλά-πολλά. Η δρακούνα τον ακολούθησε και έπαιξαν ξύλο και ελαφρές γρατζουνιές πάνω στη σκάλα. Το ίδιο και μέσα στο λεωφορείο που θα μας έπαιρνε στον χώρο αποσκευών. Ήρθε η αστυνομία του αεροδρομίου και περιμάζωξε την Αγγλίδα η οποία άρχισε να κλωτσά το λεωφορείο και να αρνείται να συνεργαστεί.
Σηκωτή την κουβάλησαν οι αστυνόμοι. Την πέρασαν από μπροστά μου. Κοίταζα ενθουσιασμένος το τοπίο, έσταζαν τα σάλια μου. Δεν είχα φωτογραφική γαμώ το! «Πουτάνα!» της είπα. Δεν με άκουσε! Έτρεξα, μπήκα στο χώρο επιβατών. Η βαλίτσα μου κλασσικά βγήκε τελευταία. Κύπρος! It is nice to be back!
ΥΓ: Θα διερωτάστε ποια ήταν η αντίδραση των υπολοίπων επιβατών στη θέα αυτού του τσίρκου! Κι’ όμως κύριε μου. Έκαναν ότι δεν έβλεπαν και ουδείς ενεπλάκει στον καυγά. Θα μου πεις, μετά από 4 ώρες ταξίδι, ποιος έχει όρεξη για καυγάδες. Σωστά, αλλά απορώ ώρες-ώρες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου