Για Ένα Σακάκι Αδειανό

Λατρεύω να παρακολουθώ από χθες τον σαματά που δημιουργήθηκε επειδή πήγε το ΕΛΑΜ και δώρισε σε φτωχούς μαθητές κυπριακής καταγωγής παλτά (αγνοώντας τα προσφυγόπουλα που φοιτούν στο ίδιο σχολείο). Σύσσωμα τα πολιτικά κόμματα έσπευσαν να καταδικάσουν την πράξη. Ποια πράξη ακριβώς, δεν κατάλαβα. Την προσφορά; Εικάζω ότι κίστησαν που δεν πρόλαβαν να διαμοιράσουν εκείνοι πρώτοι είδη πρώτης ανάγκης στους φτωχούς, και τους αιφνιδίασε το ΕΛΑΜ. Οπότε τώρα βαράνε στα γνωστά και τετριμμένα σημεία για να δημιουργήσουν ντόρο. Στον ρατσισμό.

Ας τους πει κάποιος ότι ο ρατσισμός αφορά σε δικαιώματα. Η φιλανθρωπία δεν είναι δικαίωμα. Είναι καλή προαίρεση του εκάστοτε διαθέτη. Αν εγώ αύριο πάω σε μία κηδεία και εκεί έξω στα τραπεζάκια που μαζεύονται τα ιδρύματα προτιμήσω να διαθέσω χρήματα στους καρδιοπαθείς αντί στους καρκινοπαθείς, επειδή με τους πρώτους ταυτίζομαι περισσότερο, δεν καθίσταμαι ρατσιστής. Δικά μου τα χρήματα, όπου θέλω τα διαθέτω. Θα μου πεις, θα μπορούσες να δώσεις από λίγα στον καθένα και να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Θα μπορούσα, κυρά μου, μα δεν θέλω. Εγώ θέλω να τα δώσω όλα στους καρδιοπαθείς που για δικούς μου λόγους, τους πονάω περισσότερο. Θα μας το επιβάλετε κι αυτό;! Εν τω μεταξύ το παράδειγμα που σας δίνω εδώ είναι εντελώς τυχαίο, πονάω εξίσου και τους καρκινοπαθείς, αλλά το γράφω επειδή θέλω να καταδείξω ότι είναι δικαίωμά μου να έχω προτιμήσεις. 

Δεν στερώ δικαιώματα από οποιονδήποτε με το να προτιμήσω να ωφελήσω κάποιον έναντι άλλου. Αύριο μπορεί να τη βαρέσει στο ΕΛΑΜ και να θέλει να δωρίσει χιλιάδες ευρώ στους Κύπριους με ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια. Τι θα γίνει; Θα πέσετε να το φάτε; Ποιο νομικό έρεισμα θα επικαλεστείτε; Γούστο του καπέλο του να τα διαμοιράσει σε όποιον θέλει και με όποιο χαζό κριτήριο επιθυμεί! Χτυπά άσχημα στο μάτι θα μου πεις; Ε, θα σας περάσει. Κι εμένα μου χτυπούσε άσχημα στο μάτι όταν ο Χριστόφιας μοίραζε αβέρτα- κουβέρτα δώρα στους λαθρομετανάστες το 2011, αλλά από όλο αυτό το μόνο που είχατε να μου πείτε είναι ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι λαθραίος. Το ότι φαλιρήσαμε δυο χρόνια μετά εξ αιτίας αυτής της μαλακίας στον εγκέφαλο, αρνούμαστε επιμελώς να το θίξουμε. 

Και εντάξει, όλη αυτή η παραφιλολογία είναι υπέροχη προκειμένου να μαλακιστούμε λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Εννοείται ότι δεν την παίρνω στα σοβαρά για πάνω από πέντε λεπτά. Όλοι εσείς που διαφωνείτε, τι κάνατε; Σπεύσατε να διορθώσετε το… «λάθος;» Γιατί δεν διοργανώσατε έναν έρανο ειδικά για τους μετανάστες και πρόσφυγες; Ή μήπως αυτό δεν θα ήταν ρατσιστικό βάσει των δικών σας μέτρων και σταθμών; Μα φυσικά και θα ήταν! Και αυτό ρατσιστικό θα ήταν με τη λογική σας, εφόσον υπάρχουν και «δικοί μας» που πεινούν και αποκλείονται απλά και μόνο επειδή δεν είναι μετανάστες. Απλώς έχετε μάθει να θεωρείτε ρατσιστικό ό,τι μίζερο συμβαίνει εις βάρος του κακομοίρη αλλοδαπού. Που κι αυτό φανερώνει άγνοια εννοιών και ανικανότητα ερμηνείας των λέξεων εκ μέρους σας.

Εν πάση περιπτώσει, πλάκα έχετε, σας απολαμβάνω, και δεν διστάζω να σχολιάζω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ στα διάφορα διαδικτυακά φόρα προκειμένου να σας σπάζω τα νεύρα. Δουλειά δεν είχατε, βρήκατε τώρα αφορμή να τσακώνεστε περί φιλανθρωπίας. Η φιλανθρωπία είναι σύνθετη πράξη, σας το ξαναείπα. Σε πρώτη ανάγνωση είναι πάντα θεάρεστη ως πράξη, σε δεύτερη ανάγνωση όμως, αποτελεί ξεκάθαρη τροφή του «εγώ». Αν θέλεις η πράξη σου να έχει νόημα οφείλεις να μοχθήσεις. Δεν αρκεί απλά να εξυπηρετείς 2-3 φτωχούς επειδή τυχαίνει να σου περισσεύουν. Πρέπει να βάλεις στην άκρη τη δική σου ζωή, να αναγκαστείς να κάνεις πράγματα που βδελύσσεσαι και βαριέσαι για να επωφεληθεί ο άλλος. Να βγεις απ’ τη βολή σου για χάρη του αναξιοπαθούντα. Να υπάρχει το στοιχείο της αυτοθυσίας. Αυτό ποιος το κάνει; Κανένας μας! Αλλιώς, χέσε μας, που έδωσες εκεί €5 - €10, σου κόψανε μία απόδειξη και νομίζεις ότι κάτι τρέχει στα γύφτικα.

Αν πάλι σημασία έχει απλά ότι τώρα κάποια άπορα μωρά ζεσταίνονται καλύτερα, προς τι ο ντόρος;

Επειδή είστε απλά μαλάκες; Συνηθίσαμε!