His Last Christmas

Μα, τι κάθεστε και κλαίτε που πέθανε ο Τζωρτζ Μάικλ; Σάμπως και ήταν τίποτα ενεργός καλλιτέχνης και έβγαζε τραγούδια αβέρτα και θα μείνετε επί ξύλου κρεμάμενοι γιορτάρες μέρες; Τόσο ο Τζωρτζ Μάικλ, όσο και ο Ντέιβιντ Μπάουι και ο Πρινς, όλοι αυτοί οι σπουδαίοι μακαρίτες του 2016 τέλος πάντων, ήταν άπραγοι για δεκαετίες. Μπορεί να έκαναν συναυλίες αλλά επί της ουσίας ήταν «δισκογραφικοί μακαρίτες» καιρό τώρα. Αντιλαμβάνομαι ότι στεναχωριέσαι επειδή μαζί τους πεθαίνει και ένα κομμάτι της νιότης σου, της εφηβείας σου, ή της παιδικής σου ηλικίας και αισθάνεσαι ότι σιγά, σιγά παίρνεις σειρά, αλλά σιγά τα ωά.

Οι μεγάλοι καλλιτέχνες δεν πεθαίνουν. Τα τραγούδια τους, τουλάχιστον δεν πεθαίνουν. Τα ακούς όποτε θες. Οι εμφανίσεις τους, οι συναυλίες τους, τα βίντεο κλιπ τους θα είναι για πάντα στο Youtube. Είναι αθάνατοι. Επομένως, προς τι το μοιρολόι; Προσωπικά, το να στεναχωρηθείς πάνω από 10 λεπτά το θεωρώ υπερβολή. Εδώ ρε, πέθανε ο Μάικλ Τζάκσον, ΤΟ είδωλο, και έκτοτε είναι σαν να αναστήθηκε και τον ακούμε περισσότερο από ποτέ. Εδώ πέθανε ο Παντελίδης (ατυχής η σύγκριση, αλλά τον αναφέρω ως παράδειγμα) και έκτοτε έβγαλε και τρία σινγκλς στα ραδιόφωνα. Σαν να βρικολάκιασε και δεν μας αφήνει σε ησυχία.

Αν, αύριο, πεθάνει η Lady Gaga, που είναι ακόμα στα ντουζένια της, να δικαιολογήσω τον θρήνο. Να δικαιολογήσω το σοκ. Αλλά να χάνεται ο Τζωρτζ Μάικλ που, ειδικά αυτές τις μέρες λοιδορείται μέρα-νύχτα για την παρακαταθήκη του στη χριστουγεννιάτικη δισκογραφία το βρίσκω και λίγο υποκριτικό.

«Θα σε δω όταν πεθάνει η Βίσση!» μου λένε. Μα είναι το ίδιο, μάνα μου; Έχω εγώ με τη Βίσση τη σχέση που έχει ο μέσος ακροατής με τον Τζωρτζ Μάικλ; Εμείς έχουμε άλλου είδους σχέση. Κατ’ αρχάς, είναι ακόμα ενεργή και βγάζει δίσκους. Μπορεί να τους κυκλοφορεί μια φορά στα πέντε χρόνια, μπορεί να μην πουλάει τόσο, όσο την περίοδο του 1996-2004, αλλά όπως και να ‘χει, παράγει έργο. Επομένως, αν ω μη γένοιτο πάθει κάτι, ναι, θα είναι αισθητή η απουσία της. Επίσης, μας συνδέει και το απίστευτο περιστατικό στη Λάρνακα. Σε κοτζάμ ντοκιμαντέρ της ζωής της έχω συμπεριληφθεί. Άρα, το να στεναχωρηθώ για εκείνην δικαιολογείται πάραυτα. Που και πάλι, η Άννα κατά τη γνώμη μου, είναι αθάνατη. Όχι μόνο για τα τραγούδια της, αλλά γιατί έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Με πείθει ότι θα μας θάψει όλους μια μέρα. Όχι το ανάποδο.

Άστη Βίσση τώρα ήσυχη και ας επανέλθουμε στον Τζωρτζ Μάικλ.

Θέλεις να σου πω γιουροβιζιονική λεπτομέρεια που έμαθα πρόσφατα διά στόματος Άντυ Πωλ και έμεινα άναυδος; Φυσικά και θέλεις. Το 1984, όταν η Κύπρος συμμετείχε στη Γιουροβίζιον με το υπέροχο καλτ τραγούδι Άννα-Μαρία-Λένα, το τραγούδι το διεκδίκησε και ο Τζωρτζ Μάικλ μέσω των συνθετών Aitken & Waterman που αργότερα έγιναν οι απόλυτες φίρμες των 80ς με τα τραγούδια που έγραψαν για τον Rick Astley, Jason Donovan, Kylie Minogue κτλ. Όμως το ΡΙΚ δεν τον ήθελε τον Τζωρτζ Μάικλ, γιατί... "δεν ήταν καλά τα ελληνικά του", και όπως καταλαβαίνετε ένα τέτοιο αριστούργημα όπως το Άννα Μαρία Λένα, δεν θα μπορούσε να το πει όποιος κι όποιος. Έτσι το Διοικητικό Συμβούλιο του ΡΙΚ αποφάνθηκε ότι ο Τζωρτζ θα μπορούσε να συμβιβαστεί με ένα Last Christmas και να πάει στον Άντυ Πωλ ο διθύραμβος. Δες το βιντεάκι με τη συνέντευξη διά του λόγου το αληθές, κι αν αντέχεις άκουσε παρακάτω και την ιστορία του κοστουμιού, εκείνου του δείγματος υψηλής ραπτικής που το ΡΙΚ επέβαλε στον τραγουδιστή μέσω μιας «ράφτενας» στη Λευκωσία απορρίπτοντας το δερμάτινο συνολάκι εκ Λονδίνου. Ω, κυπριακή δημόσια υπηρεσία δεν θα αλλάξεις ποτέ.

Το βίντεο δεν λειτουργεί για κάποιο λόγο στο μπλογκ, πρέπει να μεταφερθείς στο Youtube, κάνε κλικ και απόλαυσε, ξεκινά στο 46' το επίμαχο σημείο.

Κατά τα άλλα, πώς τα περάσατε τα Χριστούγεννα; Εγώ τρισευτυχισμένα. Ειδικά τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων που έξω έβρεχε καταρρακτωδώς και εγώ μες τις πιτζάμες μου και τις παντόφλες μου απολάμβανα τον καναπέ μου αγκαλιά με το γιούδιν μου, ήμουν ο πιο ευγνώμων άνθρωπος στη γη. Σας τα έχω πρήξει με το θέμα του γιου μου, το κατανοώ. Αλλά δέκα χρόνια τώρα σας έπρηξα με τη μουρμούρα και τη μιζέρια μου και δεν είπατε τίποτα. Καιρός να γυρίσει κι ο τροχός.