Τις τελευταίες 48 ώρες παίζει να άκουσα τη λέξη ‘σκυροδέτηση’ πάνω από 450 φορές. Μπορεί στα 35 μου χρόνια να μην την είχα ακούσει ποτέ, αλλά τώρα, δεν μπορείς να πεις... την εμπεδώσαμε! Όλοι. Άντε με το καλό να εμπεδωθεί και να καθιερωθεί και η νέα πλατεία ως σημείο συνάντησης των Λευκωσιατών και κυρίως των τουριστών.
Τόσους και τόσους πρώην συμφοιτητές μου φιλοξενώ κάθε χρόνο, μα να μην βρίσκω μισό πράγμα να τους δείξω για το οποίο να είμαι περήφανος; Κακά τα ψέματα, στα 50 χρόνια που διαχειριζόμαστε και κυρίως κακομεταχειριζόμαστε αυτή τη Δημοκρατία, δεν χτίσαμε μισό πράγμα το οποίο να μπορεί να φωτογραφηθεί και να αποτελεί σημείο αναφοράς της χώρας. Ούτε ένα!
Δεν αναφέρομαι στα ιστορικά μνημεία, που αυστηρά ομιλώντας δεν είναι δικά μας αλλά αλλοφύλων κατακτητών. Αναφέρομαι σε κάτι που να αποτελεί αμιγώς προϊόν τέχνης, σκέψης και αισθητικής των Ελλήνων της Κύπρου. Κάπου εδώ είναι που γελάνε με γάργαρα χάχανα και οι τελευταίες μπετονιέρες της γηραιάς ηπείρου.
Σκέψη, τέχνη, αισθητική – αστεία πράγματα για τον τόπο μας.
Γκρινιάζει ο κόσμος, που λέτε, ότι η πλατεία θα είναι τίγκα στο μπετόν. Ότι δεν θα έχει πράσινο. Μα, τί να το κάνεις το πράσινο αγαπητέ μου σε μια χώρα που αδυνατεί να βλαστήσει το οτιδήποτε; Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Πώς να διατηρηθεί το πράσινο σε μια χώρα με τόσο υψηλές θερμοκρασίες, όπου δεν μπορεί να ανθίσει ούτε σπόρος, ούτε ανθός, ούτε εγκεφαλικό κύτταρο; Και πόσο μάλλον να επενδύσεις σ’ αυτό το πράσινο, όταν οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα προειδοποιώντας πως σε 10 χρόνια θα έχουμε γίνει ένα με το Ντουμπάι στις κλιματολογικές συνθήκες;
Μπετόν και να λέτε και ευχαριστώ. Ή καλύτερα, «κουγκρίν», για να μιλάμε την ίδια γλώσσα. Στον στρατό είχαμε κάποτε έναν φαντάρο, της άλφα σειράς, ο οποίος ήταν τόσο στόκος, που τον φωνάζαμε «κούγκρενο». Ε, από τι άλλο θα μπορούσε να φτιαχτεί η πλατεία ελευθερίας αυτής της χώρας, με τη συγκεκριμένη ηθική, με τη συγκεκριμένη νοοτροπία εκτός από κουγκρίν; Αφού «τσιμεντώνουμε» το ‘ΝΑΙ!' τι θες και τρώγεσαι; Θέτουμε βάσεις και γερά θεμέλια για βιώσιμη και λειτουργική λύση... Τί τις θέτε τις κηπουρικές όταν μπορούν να καθαρίσουν οι μπετατζήδες;
Θα είμαι ειλικρινής. Στην αρχή και μένα με χάλασε που δεν θα ήταν εφάμιλλη του Central Park, φτιαγμένη από λιμνούλες, γρασίδια και ροζ ιτιές η πλατεία. Ύστερα είδα λίγο γύρω μου τον (υπό)κόσμο και είπα ότι κανονικά θα έπρεπε να σκυροδετηθούν όλοι αυτοί μαζί να ησυχάσουμε, και είπα χαλάλι στο γκρίζο.
Κι εδώ που τα λέμε, αν πετύχει εν τέλει η πλατεία και φαίνεται όπως τα σχέδια στον υπολογιστή, που παραπέμπει σε κάτι από Tomorrowland του Disney, καθόλου δεν θα μας χαλάσει. Το πρόβλημα είναι ότι ξέρουμε όλοι από τώρα ότι σε δυο-τρία χρόνια, όταν θα σκάσουν και επίσημα τα οικονομικά σκάνδαλα στην επιφάνεια και θα φανούν οι κακοτεχνίες (βλέπε νέο κτήριο ΘΟΚ – που αναγκάστηκαν να κλείσουν τη πρώτη σειρά στον εξώστη επειδή τάχα μου δεν υπολόγισαν σωστά το ύψος και υπάρχει κίνδυνος να πέσει ο θεατής φαρδύς-πλατύς στην πλατεία, άκουσον-άκουσον!), δε θα θέλουμε να πατήσουμε το ξερό μας, ούτε για αστείο.
Κι επειδή στην Κύπρο ζούμε και είναι τόσο συναρπαστική η ζωή μας, που όλοι ξέρουμε εκ των προτέρων τι θα συμβεί, αντιλαμβάνεσαι πόσο ανυπομονώ να την εγκαινιάσουμε!
7 σχόλια:
Μήπως δεν σου άρεσε η σκυροδέτηση; Θέλεις να γίνει άλλο χρώμα; Δεν έχεις προλάβει να κλείσεις τραπέζι στην καφετερία και έχασες το θέαμα; Μην το καθυστερείς άλλο. #pare_tilefono_ton_syriza
Διαφωνώ για τα ιστορικά μνημεία αλλοφύλων κατακτητών. Η Κύπρος έχει και πολλά αρχαιοελληνικά μνημεία κυρίως στην Πάφο και τη Λεμεσό. Ο ναός του Απόλλωνα (οτι απέμεινε), το Κούριο (το έκτισαν οι Έλληνες πριν το οικειοποιηθούν οι βρωμο Ρωμαίοι-Ιταλοί, το Ωδείο στην Πάφο, οι τάφοι των Βασιλέων, το κάστρο της Πάφου που το έκτισαν οι Βυζαντινοί αλλά και η πολή και το θέατρο της Σαλαμίνας και οι Σόλοι στα κατεχόμενα.(πιθανόν να επιστραφούν-ελευθερωθούν με λύση) Υπάρχει επίσης και το γνωστό-σήμα κατατεθέν της Κύπρου πλέον άγαλμα της Αφροδίτης της Σαλαμίνας στο κυπριακό μουσείο, εκεί υπάρχουν και πολλά άλλα αρχαιοελληνικά αγάλματα. Αυτά είναι που πρέπει να προβάλλουμε προς τα έξω και οχι τις εκκλησίες και τα μοναστήρια για να δείξουμε οτι η Κύπρος ήταν απο τα αρχαία χρόνια ελληνική.
Συμφωνώ ανώνυμε, αν και τα μνημεία που παραθέτεις δεν τα θεωρώ αρκετά ώστε να μας βάλουν στον χάρτη με τις χώρες που έχουν μνημεία της προκοπής για να τα πουλήσεις εύκολα στον τουρίστα. Ένα Κολοσσαίο, ένας Παρθενώνας, ένα πράμα που να το βλέπεις και να λες "ιδού η Κύπρος" δεν υπάρχει. Πιο εύκολα αναγνωρίζεις την Κύπρο από την Πέτρα του Ρωμιού, παρά από οτιδήποτε άλλο, κατά τη γνώμη μου. Αμφιθέατρα και διαλυμένοι ναοί, όσα θέλεις στις χώρες της Μεσογείου, δεν κάνουν τη διαφορά.
Έχει τόσους τόπους πράσινους η Κύπρος, σηκώνεστε να πάτε πουθενά ή μιζεριάζετε στη Λευκωσία; 30 λεπτά είστε στους Καπέδες, 40 στο φράγμα των Λευκάρων, είναι τόσο κοντά και είναι μια άλλη Κύπρος που ξεχνούμε ή δεν ξέρουμε όσοι μένουμε Λευκωσία.
Ω Θεέ μου, τι να σχολιάσω; Ότι υπάρχει τουρίστας που μπορεί να εντυπωσιαστεί από τους Καπέδες και το φράγμα των Λευκάρων;! Ένας τυχαίος κάμπος στο τελευταίο σκατοχώρι της Ελβετίας και της Γαλλίας, κερδίζουν εύκολα αυτά που περιγράφετε.
2ος ανώνυμος. Κατάλαβα θέλεις κατι πιο επιβλητικό. Βασικά θέλεις κάτι που να φαίνεται που μακριά. Το θέμα είναι κατα πόσο η Κύπρος θεωρείται... χώρα. Υποσυνείδητα οι περισσότεροι τη θεωρούν ελληνικό νησί (εντάξει οι εγγλέζοι τη θεωρούν ελληνοτουρκικό). Αν δεν είχαμε και τους τούρκους η Αθήνα θα ήταν η μητρόπολη μας. Ούτε η Κρήτη έχει παρθενώνα. Όμως τον τουρισμό τους τον έχουν και αυτά που σου είπα. Η μόνη πόλη που δεν παρουσιάζεται είναι η Λευκωσία. Ίσως ενα μεγάλο αντίγραφο της Αφροδίτης της Σαλαμίνας με συντριβάνι κάπου στη Λευκωσία να βοηθούσε. Κάτι σαν τη μικρή γοργόνα της Δανίας.
Βασικά θέλω κάτι που να το βλέπεις και να λες "Κύπρος". Δεν είναι ανάγκη να είναι τεράστιο. Ας είναι κάτι σαν τη μικρή γοργόνα, δεν διαφωνώ. Αλλά να υπάρχει κάτι να προσελκύει τουρισμό. Ξέρεις ότι τις προάλλες στη Μαρίνα της Λεμεσού είχα δει τουρίστες να φωτογραφίζονται μπροστά από το σιδερένιο άγαλμα μιας γοργόνας στην οροφή ενός εστιατορίου; Ο τουρίστας θέλει κάτι τέτοια. Είναι κρίμα να μην του τα δίνουμε στο πιάτο.
Δημοσίευση σχολίου