Εμπόριο Οργάνων

Το νέο άλμπουμ του Νίκου Καρβέλα τιτλοφορείται «Μαθήματα Φιλοσοφίας». Εκ των έντεκα τραγουδιών που περιέχει, τα εννέα φέρουν την ένδειξη explicit στο itunes, προειδοποιώντας τον ακροατή για τον στίχο τους. Ναι, προσέξετε μην σας έρθει κόλπος τώρα γιατί θα ακούσετε τραγούδι με τίτλο «κωλάρα» και «σαβουρογάμης» (το δεύτερο επίθετο αποδίδεται περήφανα στο πέος του).

Θα ήθελα να καταγγείλω την υποκρισία του πράγματος. Το ανθρώπινο σώμα έχει δέκα βασικά όργανα, μα μόνο για την καρδιά έχουν γραφτεί τραγούδια. Ναι, η καρδιά είναι η βασίλισσα, αλλά τί θα ήμασταν χωρίς πνεύμονες, χωρίς συκώτι, χωρίς εγκέφαλο, χωρίς στομάχι, χωρίς γεννητικά όργανα; Πόση μελάνη να χυθεί για μια καρδιά; Ό, τι είχαμε να πούμε το είπαμε. Μόνο στη δική μου λίστα τραγουδιών μέτρησα 26 τραγούδια που περιέχουν την καρδιά ως τίτλο:

Δεν έχει σίδερα η καρδιά σου, τρελή καρδιά, άκου την καρδιά, η καρδιά μου είναι ζαλισμένη, καρδιά από πέτρα, της καρδιάς εγκαύματα, χωρίς καρδιά, καρδιά μου εγώ, καρδιά μου λιώνω, αυτό που λέει η καρδιά μου, η καρδιά σου πέτρα, ψίθυροι καρδιάς, της καρδιάς μου γιατρειά, η καρδιά μου τραγουδά τη Μεσόγειο, ζήτω η καρδιά, μεθυσμένη μου καρδιά, η καρδιά με πηγαίνει εμένα, της γυναίκας η καρδιά, κομμάτι απ’ την καρδιά σου, αχάριστη καρδιά, η καρδιά μου, και πάει λέγοντας...

Δεν το κουράσαμε; Δεν βαρεθήκατε το μονοπώλειο της καρδιάς; Καιρός δεν είναι να ασχοληθούμε κάποτε και με αυτά που πραγματικά κοιτάζουμε όταν ψάχνουμε να βρούμε γκόμενα και γκόμενο; Γιατί κωφεύουμε, γιατί εθελοτυφλούμε; Δεν σου κάθεται κύριος να τραγουδάς «με τέτοια κωλάρα τι να το κάνεις το μυαλό;» Ε, όλα θέμα συνήθειας είναι σενιόρ. Άκου το πέντε – έξι φορές να δεις ότι μετά θα σου φαίνεται ο πιο φυσιολογικός στίχος στον κόσμο (λατρεύω το σημείο που λέει «έχεις διαβάσει και Σοπενχάουερ», παρεμπιπτόντως).

Δεν σου βγαίνει να σιγοτραγουδήσεις «Σαβουρογάμη πούτσε μου, μου ‘χεις κάνει χίλια δυο χουνέρια όλο κοιτάς βυζιά και κωλομέρια και μόλις δεις μυαλό κάτι σε πιάνει, λες κι έχει μυριστεί ο διάβολος λιβάνι;», πάσο. Αλλά πες μου τώρα ειλικρινά, αν πέραν της και καλά χυδαιότητας του στίχου, αν έχεις ακούσει εσύ μεγαλύτερη αλήθεια συμπυκνωμένη σ’ ένα στίχο.

Όλος ο δίσκος έτσι είναι. Μπορεί να μην αντέξεις να τον ακούσεις ολόκληρο, μονοκόμματα, καθότι πέφτει πολύ ντάμπα-ντούμπα, πάντως δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για την ειλικρίνεια του.

Μιας που είναι Χριστούγεννα, σε αφήνω με το ωραιότερο τραγούδι του δίσκου το «σκέψου για λίγο». Με είχε ξενίσει όταν το πρωτοάκουσα, καθότι είναι δανεισμένο - αντιγραμμένο από το imagine του Lennon. Ύστερα έπιασα το βαθύτερο νόημα, βέβαια, ότι δηλαδή ο Καρβέλας εν ολίγοις του αποτίει φόρο τιμής αλλά εμμέσως πλην σαφώς του υποδεικνύει ότι καλές είναι και οι ρομαντικές παπάρες με τις οποίες έγινες φίρμα, αλλά το σήμερα με τα καλά και κακά του έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον από έναν ιδεατό και ίσο κόσμο. Ό, τι λέω κι εγώ δηλαδή, και πέφτουν να με φάνε οι βαρετοί politically correct.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους.