Πόσο Δίκαιο Ήταν;

Πάει και το «Μικροαστικό Δίκαιο».

Έριξε αυλαία χθες βράδυ.

Σας είχα προειδοποιήσει ότι θα ήταν «κάτι διαφορετικό». Παρόλο που σας προετοίμασα ψυχολογικά, δεν ήσασταν λίγοι αυτοί που με ευγενικό τρόπο μου υποδείξατε ότι θέλατε κάτι πιο λαϊκό και απλοϊκό από τον Παύλο Μάτεσι. Μου είπατε «να βρεθούμε να σας εξηγήσω το νόημα», μου είπατε ότι «σας φλόμωσα στην κουλτούρα», «ότι απαιτείται πολλή παιδεία για τέτοια έργα», «ότι παραλίγο να πάθετε κατάθλιψη με το νόημά του» και άλλα τα οποία αντιλαμβάνομαι και εκτιμώ. Ακούσαμε βέβαια και διθυράμβους, ότι δηλαδή «ανεβήκαμε κατηγορία», ότι ωριμάσαμε, ότι ξεφύγαμε από τις ευκολίες μας, μέχρι που κάποιος μας ζήτησε να του στείλουμε το κείμενο να το διαβάσει γιατί το λάτρεψε. Όπως βλέπεις, οι κριτικές ήταν ή του ύψους ή του βάθους.

Κατανοώ πλήρως γιατί προτιμάς να με βλέπεις να υποδύομαι τον Φανφάρα και να απαγγέλλω τα κοράκια ή τον βλάχο στους ‘Συμπέθερους απ’ τα Τίρανα’. Δεν υπονοώ πως είσαι χαμηλού επιπέδου και πως στερείσαι κουλτούρας. Αλλά αντιλαμβάνομαι τις προσδοκίες σου. Δεδομένου του κοινού μας, που αποτελείται καθαρά από φίλους, συγγενείς και συναδέλφους, ουδεμία προσδοκία και διάθεση έχει να του ανορθώσω το πολιτιστικό επίπεδο, εγώ που μαζί με άλλους 10 ερασιτέχνες κάνουμε απλά το κέφι μας. Αυτό είναι χρέος των επαγγελματιών. Από εμάς περιμένουν κάτι πιο εύπεπτο, να περάσει ευχάριστα η ώρα τους, να χαλαρώσουν. Και συμφωνώ. Ούτε εγώ έχω κέφια να τσαλακώνομαι περαιτέρω σε ρόλους που δεν μου πάνε, πόσο μάλλον να ανεβάσω το πολιτιστικό επίπεδο της χώρας, που όλοι γνωρίζουμε πού κυμαίνεται και πως δεν ανορθώνεται ούτε με μια χούφτα βιάγκρα.

Όταν πρότεινα να ανεβάσουμε κάτι στα πρότυπα των προηγούμενων, που ήταν βασισμένα σε δοκιμασμένη και επιτυχημένη συνταγή, η σκηνοθέτιδα ούτε να το συζητήσει. Και επειδή είχα κουραστεί να τσακώνομαι προσπαθώντας να εξηγήσω το μεγαλείο του λαϊκού όταν αυτό αποδίδεται σωστά, και να φαίνομαι πάντα ο εριστικός και ο μαλάκας που δημιουργεί εντάσεις, σιώπησα. Εν πάση περιπτώσει, όλα είναι παρελθόν. Ο ΘΟΚ έκρινε ότι η παράστασή μας ήταν μέσα στις πέντε καλύτερες από τις 33 που έλαβαν μέρος στο φεστιβάλ του ερασιτεχνικού θεάτρου και μας πέρασε στην επόμενη φάση. Θα κριθούμε εκ νέου στις 19 Ιανουαρίου, ενώπιον 10μελούς κριτικής επιτροπής.

Κουράστηκα πολύ φέτος όπως προείπα, και το μόνο που κρατώ από το όλο εγχείρημα είναι τις σχέσεις που χτίστηκαν και τις ήδη υπάρχουσες που θωρακίστηκαν περεταίρω στα παρασκήνια, στα καμαρίνια, στο κουτσομπολιό, στη διαφωνία, στην ίντριγκα, στην αγωνία και την επιτυχία. Γιατί αυτή είναι η χαρά της ομαδικής δουλειάς και το μοναδικό κέρδος που αποκομίζω κάθε χρόνο από την εκάστοτε παράσταση. Για όλα τα παραπάνω ομολογώ ότι άξιζε τον κόπο.

Είχα πει ότι αυτή θα ήταν και η τελευταία μου θεατρική απόπειρα. Για να δούμε αν θα αντέξω. Για να δούμε αν θα προχωρήσω παραπέρα…

Είμαι κι εγώ πολύ περίεργος.