Η 4η Ιουλίου Έχει Μεγάλη Ιστορική Σημασία!

Σαν σήμερα:

4 Ιουλίου 1776: Οι ΗΠΑ διακηρύσσουν την ανεξαρτησία τους.

4 Ιουλίου 1822: Στη μάχη του Πέτα (δεν ξέρω ποιος είναι αυτός, σίγουρα δεν πρόκειται για την Ελένη Πέτα) ο ελληνικός στρατός ηττάται.

4 Ιουλίου 1884: Οι Γάλλοι χαρίζουν στους Αμερικάνους το Άγαλμα της Ελευθερίας.

4 Ιουλίου 2004: Η εθνική Ελλάδος κερδίζει στην Πορτογαλία το Ευρωπαϊκό Κύπελλο Ποδοσφαίρου.

4 Ιουλίου 2010: Ορκίζομαι Fabulous!

Στα έχω πρήξει με τη Βίσση, το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να μην αποτίσω φόρο τιμής στη πρώτη μου επέτειο απ’ αυτό το γεγονός. Δέκα σημεία θα θίξω, εν τάχει:

1. Ένας Θεός ξέρει πως μου ήρθε να πάω εκείνη τη μέρα με την περούκα στη συναυλία. Αν γινόταν σήμερα δεν ξέρω αν θα το τολμούσα. Ήταν αυτό που λέμε, ευθυγράμμιση πλανητών, γραμμένο, πεπρωμένο, κισμέτ, κάρμα.
2. Είναι απίστευτο πόσο γαλήνιος νιώθω κάθε φορά που βλέπω το βίντεο από τη συναυλία. Μου περνούν όλα τα νεύρα, κοιμάμαι ήσυχος. Η Βίσση μου δίνει το χάπι μου.
3. Να φανταστείς ότι το Fabulous σαν τραγούδι, δεν μου έλεγε τίποτε όταν πρωτοβγήκε. Μέσα σε ένα χρόνο το άκουσα 96 φορές και είναι το νούμερο 2 σε όλο μου το itunes.
4. Όσο χόρευα με τη Βίσση επί σκηνής νόμιζα ότι θα πάω έμφραγμα από την αδρεναλίνη. Είπα πολλές φορές από μέσα μου «τελείωνε, χάνω τις αναπνοές μου» και αν προσέξεις από τον τρόπο που μιλώ στο μικρόφωνο στο τέλος, είναι εμφανές. Το είδε και ο καρδιολόγος μου το βίντεο και εξέφρασε την απαρέσκειά του: «Ρε, δεν είπαμε να κάνεις ήρεμη ζωή; Πριν 6 μήνες σε χειρουργούσαμε!» «Αν είναι να πάω από τη Βίσση, χαλάλι!» του είπα.
5. Υπήρξε και κόσμος που το αποδοκίμασε όλο αυτό. Το βρήκε “too much”. Δηλαδή, το just much ποιο θα ήταν; Να πάω με ράσο σαν την Φαραντούρη; Ή να τραγουδήσουμε εκκλησιαστικούς ύμνους; Οι αποθεώσεις, μάνα μου, είναι πάντα “too much!” Τα μέτρια –είτε πρόκειται για σοβαρές δουλειές, είτε για πιο ελαφρές – ουδέποτε ήταν το φόρτε μου.
6. «Και τι θα πουν, όταν το δουν στη δουλειά σου;» Και από πότε νοιάζονται οι συνάδελφοι τι κάνω στην προσωπική μου ζωή; Μην σου πω ότι κάτσαμε και είδαμε το βίντεο όλοι μαζί ένα μεσημέρι που κάναμε διάλειμμα και γελούσαμε…
7. Να σου πω την αλήθεια, δεν περίμενα ότι θα έπαιρνε και τόσο μεγάλες διαστάσεις το θέμα (την επόμενη μέρα έγραφε για μένα το yupi.gr, το showbiz.com.cy, το troktiko, θεός σ’χωρέστο και άλλα πολλά, ενώ το βράδυ με έπαιξε και το Star στο δελτίο του). Εγώ δεν υπολόγιζα ποτέ ότι μπορεί να ασχοληθούν τα media με συναυλία που γίνεται στο Παττίχειο της Λάρνακας. Ούτε για το Albert Hall πρόκειται, ούτε για το Μέγαρο!
8. Κατά μία έννοια, είναι κρίμα που μου συνέβη αυτό πέρσι, και όχι πριν 10 χρόνια επί ‘κραυγής’ όπου ήμουν δέκα φορές πιο τρελαμένος με την Άννα και θα το απολάμβανα περισσότερο. Από την άλλη, το ότι μου συνέβη μετά το ανεύρυσμα το βρίσκω αρκετά συμβολικό.
9. Ιδανικά θα έπρεπε να χορέψουμε μαζί το ‘αγάπη υπερβολική’.
10. Ραντεβού τον Οκτώβρη στο Rockumentary σου, Βισσάρα μου. Ήμουν πάντα σίγουρος ότι εμείς μια μέρα θα γράψουμε ιστορία!