Πες Ναι!

«Σε ποιαν έκανες πρόταση γάμου και την παροτρύνεις να πει το ναι;» με ρώτησε μια φίλη με το που αντίκρισε έκθαμβη τον τοίχο του σαλονιού μου, ψες το βράδυ. «Σε καμία» της απάντησα κοφτά και ελαφρώς απογοητευμένα. Παραδέχομαι όμως, ότι το γκράφιτι στον τοίχο (ο Θεός να το κάνει), παραπέμπει σε στεφάνι, αν όχι κηδείας, σίγουρα γάμου.

Διότι τον τελευταίο καιρό, στην προσπάθεια μου να βλέπω τη ζωή θετικά και να δράττω καινούριες ευκαιρίες αποφάσισα να λέω ‘ναι’ σε όλα! ‘Ναι’ στο καινούριο, το διαφορετικό, το αντίθετο, το αντίστροφο, ακόμα και στο συμβατικό που τόσο αποστρέφομαι. Και για να με πείσω, το έγραψα στον τοίχο. Να το βλέπω μέρα-νύχτα, μέχρι να αλληθωρίσω.

‘Say Yes!’ Άλλωστε, από κάθε νέα εμπειρία όλο και κάτι αποκομίζεις. Κάτι που αν μη τι άλλο σε ωριμάζει, είτε η εμπειρία ευοδώνεται, είτε όχι. Το είδα και στον κινηματογράφο. Στο “Yes Man” με τον Jim Carrey. Του βγήκε ο κώλος από τα πολλά τα ‘ναι’, μια φορά με happy end κατέληξε ο πρωταγωνιστής, και όχι με χάπι -σκέτο.

Κακά τα ψέματα, με τα ‘όχι,’ την άρνηση και την καχυποψία η βάρκα δεν πάει μπροστά. Μπορεί με το ‘ναι’ η βάρκα να βυθιστεί στα μισά της διαδρομής, πάντως μια φορά, το όποιο ταξίδι θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον από το να την κρατάς δεμένη στον μόλο προς αποφυγή ναυαγίου.

Βέβαια, δεν είναι όλα τα ‘ναι’ θετικά. Αν λέγαμε ‘ναι’ στο Αννάν, πού θα ήμασταν σήμερα; Θα ξεπουλιόμασταν με την υπογραφή μας, για να κάνουμε τάχα μια νέα αρχή. Όχι, ευχαριστώ! Με το ‘Όχι’ επιβιώσαμε. Και το 1940 με το ‘Όχι’ επιβιώσαμε. Και η Βανδή, σε μια συνέντευξή της που διάβασα –τυχαία, σας τ ‘ορκίζομαι- είπε ότι οι καριέρες χτίζονται με τα ‘Όχι!’

Δεν λέω, καλό είναι να φυλάς Θερμοπύλες και να ανθίστασαι, αλλα από το πολύ το ‘όχι’ αγιάσαμε!

Πες ‘ναι!’

Και αν δούμε ότι αρχίζουν οι αιματοχυσίες αντί οι σπερματοχυσίες, στήσε πάλι το οδόφραγμα και ο καθείς στη μεριά του. Έτσι δεν ήταν πάντα ο έρωτας για μας; Τώρα μάζεψε τα όπλα σου, και πήγαινε αν τολμάς…

Τράβα με κι ας κλαίω είμαι κι εγώ…