Αναδρομή: Το 2000-01

Τη δεκαετία που μας πέρασε, μόνο τρεις χρονιές παρουσίασαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι δυο ήταν πλημμυρισμένες από ευτυχία και η άλλη από απέραντη γκρίνια και δυστυχία. Σήμερα θα αρχίσουμε την αναδρομή μας με το ακαδημαϊκό έτος 2000-01, το οποίο κρατεί επάξια τα ηνία της απόλυτης ευτυχίας και έχει λάβει διαστάσεις μύθου στο μυαλό μου.

Το 2000, που λες, ήταν σημαδιακή χρονιά επειδή απολύθηκα από τον στρατό, πέταξα μαύρη πέτρα πίσω μου και έφυγα για σπουδές. Πήγα να σπουδάσω σε ένα μικρό προάστιο του Λονδίνου που στα επαρχιώτικα μου μάτια φάνταζε σαν τη Νέα Υόρκη. Τουλάχιστον τους πρώτους μήνες. Να φανταστείς ότι πήγα να ψωνίσω από το Oracle (το μεγάλο εμπορικό της πόλης) και το βράδυ έγραψα στο ημερολόγιό μου ότι: «σήμερα πήγα σε ένα mall που ίσως να είναι και το μεγαλύτερο της Ευρώπης!» Μιλάμε για τρομερή αφέλεια!

Το 2000 ήταν εξαιρετικό επειδή έκανα δεκάδες φίλους από ξένες χώρες. Τόσο πολύ είχα ενθουσιαστεί μαζί τους που νόμιζα ότι θα έχουμε την ίδια στενή επαφή για πάντα! Δημιουργήσαμε μια παρέα τρομερή, στην οποία πρωτοστατούσαν τα σκάνδαλα και τα ερωτικά μπλεξίματα. Μέσα σε ένα χρόνο μετρήσαμε τουλάχιστον πενήντα περιστατικά που μας σόκαραν! Είχαμε άντρες που ανακάλυψαν/αποκάλυψαν τη γκέι τους πλευρά. Είχαμε κοπέλες που κεράτωναν τον γκόμενο τους με άλλον, σχεδόν μπροστά στα μάτια του. Είχαμε αλλαξοκωλιές, κρυφά γαμήσια, πάρτι στους διαδρόμους που τελείωναν με παρέμβαση της ασφάλειας. Είχαμε θρυλικά Greek parties! Μην στα πολυλογώ, ήμασταν σαν επεισόδιο από το Big Brother!

Το 2000-01 γνώρισα και τον έρωτα της ζωής μου. Τον οποίο δεν ξέρω αν ξεπέρασα και ποτέ. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι αν δεν πήγαινα στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο να σπουδάσω, δεν θα την είχα γνωρίσει και θα γλίτωνα 6 χρόνια συναισθηματικής ταλαιπωρίας και καψούρας. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι οι συναισθηματικές δόσεις ευτυχίας που κάποτε μου χάρισε αυτή η κοπέλα αρκούν και περισσεύουν για μια ζωή, οπότε είμαι τυχερός που τελικά τη γνώρισα. Σήμερα δεν μιλιόμαστε. Δόξα συ ο Θεός!

Το 2000-01 ήταν εκπληκτικό και από άποψης επίδοσης. Πήγα στην Αγγλία ξέροντας μόνο το yes και το no, και κατάφερα να βγάλω το foundation course με τον πιο ψηλό βαθμό στην τάξη μου. Δεν το περίμενα. Πέρασα στη βαθμολογία ακόμα και τον Νιγηριανό, που ήταν ολόχρονα το φαβορί και μιλούσε τα αγγλικά σαν μητρική γλώσσα! Να φανταστείς ότι μετά τις εξετάσεις, εγώ έκανα αιτήσεις για να πάω σε άλλα πανεπιστήμια. Είχα σίγουρη την αποτυχία. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε!

Το 2000-01, ήταν τόσο ευλογημένο που όταν επέστρεψα την επόμενη χρονιά για να αρχίσω κανονικά το πρώτο έτος πήγα μια βόλτα στο campus για να δω τα κτίρια και να πειστώ ότι, αυτά που έζησα την προηγούμενη χρονιά δεν ήταν δημιουργήματα της φαντασίας μου και πως όντως υπάρχουν. Πωρώθηκα τόσο πολύ με τη ζωή μου εκεί που για να φανταστείς, η διευθύντρια του Foundation με προσκαλούσε επί τρία συναπτά έτη στην τάξη, για να καλωσορίσω τους καινούριους φοιτητές, να τους περιγράψω τι έζησα και να τους πείσω για το πόσο ωραία θα περάσουν και αυτοί στο πανεπιστήμιο! Καμάρωνα εγώ, το έπαιζα και παλιός, αλλά πάντα ζήλευα την ανυπομονησία και την αφέλεια του πρωτάρη. Μέχρι και σήμερα!

Βλέπω το βίντεο και σκέφτομαι: Πόσο μωρό ήμουν τότε. Φρέσκος-φρέσκος! Πόσο παλιά έγιναν όλα αυτά! Κι όμως τα αισθάνομαι όλα μόλις χθες!


(για να δεις το βίντεο σε πλήρη οθόνη, κάνε κλικ εδώ!)

Οι φοιτητές που με διαβάζετε, ακούτε καλά! Να ζείτε κάθε δευτερόλεπτο των φοιτητικών σας χρόνων κακομοίρηδες και αφήστε ήσυχη την χωρκατό-Κύπρο και τη μάμμα σας! Η ζωή είναι το πανεπιστήμιο! Είναι όλη σας η περιουσία!

Video Trivia:
Είμαι σίγουρος ότι έχεις μεγάλες απορίες τώρα που είδες το βίντεο, αλλά θα χαθεί η μαγεία αν κάτσω να σου εξηγήσω τι ακριβώς βλέπεις. Θα σου πω μόνο το αυτονόητο: Ότι δηλαδή, το soundtrack δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο πέραν της ‘Αγάπης Υπερβολικής’ που ήταν ένα τραγούδι που το ακούγαμε κατά κόρον τότε. Και είναι και συμβολικό. Το 2000-01 απ’ αγάπη υπερβολική είχα πεθάνει και το κατά-ευχαριστήθηκα!

Να ζήσουμε να τα θυμόμαστε! Thank you guys, I love you all!