Τα Γραπτά Μένουν, τα Λόγια Πετούν...

Διχάζει τους δικαστές η υπόθεση του 18χρονου Joseph Frederick εναντίον του σχολείου του, στην Αλάσκα των ΗΠΑ. Ο μικρός ανάρτησε ένα πανό κατά τη διάρκεια μιας παρέλασης το οποίο έγραφε: «Bong hits 4 Jesus.» Προσπαθούσε να διαμαρτυρηθεί για την πολιτική του σχολείου του εναντίον της μαριχουάνας. Δεν κατάλαβα πως ακριβώς, αλλά αυτό ισχυρίστηκε.

Ο Joseph τιμωρήθηκε με 10ήμερη αποβολή από τον διευθυντή με την δικαιολογία ότι προσέβαλε το σχολείο του. Σημειώστε πως η παρέλαση δεν λάμβανε χώρα σε σχολικό χώρο και η εκδήλωση δεν είχε καμία σχέση με σχολικές δραστηριότητες. Παρόλα αυτά, το σχολείο επιμένει στην αποβολή με τη λογική του «τιμωρώ οτιδήποτε δεν συνάδει με τις αρχές του σχολείου».

Πώς ισοζυγίζεται η ελευθερία της έκφρασης με την πειθαρχία του σχολείου; Εδώ σε θέλω κάβουρα....

Flashback:

Το 1993, στην Ά γυμνασίου, είχα ένα λεύκωμα το οποίο κουβαλούσα στην τάξη μου καθημερινά. Ζητούσα από τους τσόγλανους συμμαθητές μου να ξεδιπλώσουν τα εσώψυχα τους, ενώ σαν κερασάκι στη τούρτα να γράψουν σατυρικούς διαλόγους μεταξύ των καθηγητών μας. Μεταξύ άλλων, δυο μπασμένες στα κόλπα συμμαθήτριες εξιστόρησαν φανταστικά γαμήσια καθηγητών μέσα σε ένα γκάμπριο αυτοκίνητο. Το λεύκωμα θάφτηκε στα συρτάρια μου, για να έρθει στην επιφάνεια δυο χρόνια μετά, το 1995, κοντά στην αποφοίτηση μας.

Εγώ ο έξυπνος, αποφάσισα να το πάρω στο σχολείο να θυμηθούμε τι γράφαμε σαν παιδιά της ηλικίας των 13. Όπως ήδη καταλάβατε, ενώ το ξεφυλλίζαμε με δέος εν ώρα διαλείμματος, μια υποδιευθύντρια μας έκανε τσακωτούς και έσπευσε να μας καρφώσει. (Το μισό σχολείο κάπνιζε, έκανε σκασιαρχείο και λεηλατούσε τάξεις, το λεύκωμα το δικό μου την ξένισε, μη της γαμήσω τη μάνα!)

Μια μέρα μετά, ελπίζοντας πως το ζήτημα θα ξεχνιόταν πίσω από το προφίλ του ‘καλού παιδιού’ που λανσάραμε οι συγγραφείς των πορνό-κειμένων, μας κάλεσε ένας υποδιευθυντής έξαλλος στο γραφείο του. «Έπεσα απ’ τα σύννεφα! Εσείς, η αφρόκρεμα της τάξης να εκφράζεται έτσι για τους καθηγητές της; Ωραίος σεβασμός! Καταλαβαίνετε ότι αν μαθευτεί το θέμα, ο καθηγητικός σύλλογος θα ζητήσει την παντελή αποβολή σας από το σχολείο;» Σιγά ρε φίλε! Σεξ σας βάλαμε να κάνετε, δεν σας σκοτώσαμε κιόλας! Πώς κάνετε έτσι...

Ο υποδιευθυντής ήταν σε δύσκολη θέση. Ήξερε ότι το σχολείο είχε μεγαλύτερα εγκλήματα να λύσει από το δικό μας που στο κάτω-κάτω ήταν πνευματώδες και κατά βάθος ‘τον έφτιαξε.’ Αλλά για το ξεκάρφωμα, έπρεπε να μας τιμωρήσει. Μας πρότεινε μια μέρα αποβολής (χαρά εγώ τότε, θα έχανα αρχαιογνωσία, μαθηματικά κτλ!), με περιορισμό στην βιβλιοθήκη. Να’ταν κι’ άλλο! «Μην τολμήσετε να πείτε σε κανένα καθηγητή την αιτία της τιμωρίας, διότι μετά θα είναι χειρότερες οι συνέπειες για σας!» Κοινώς, μούγκα!

Λαμπρά! Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα οι τρεις μας μέσα στην βιβλιοθήκη λύνοντας σταυρόλεξα και διαβάζοντας τα μαθήματα της επόμενης μέρας. Εγώ ζωγράφιζα καρικατούρες, γελοιογραφίες και μάθαινα το «Πάτερ Ημών» που το είχαμε για διαγώνισμα. Οι καθηγητές παρολίγο να πάθουν ταμπλά που μας είδαν αποβλημένους. «Όλοι κι’ όλοι, αλλά όχι κι’ εσείς!» μας έλεγαν συλληπώντας μας. Στο τελευταίο διάλειμμα ήρθε η υπέυθυνη καθηγήτρια του τμήματος μες την αποφασιστικότητα και μας είπε: «Δεν μπορώ να σας βλέπω εδώ σαν τις μαύρες κατάρες! Πηγαίνετε στην τάξη σας, αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη.

Επιστρέψαμε για την τελευταία περιόδο, και φάγαμε απρόοπτο διαγώνισμα στην ιστορία του 1821! Μα δηλαδή...την τύχη μου! Μια φορά ήμουν κι’ εγώ αποβλημένος και μου την κάτσανε στο καλύτερο! Δεν ήξερα την τύφλα μου, έκατσα και εξήγησα γραπτώς:

«Εγώ σήμερα, υποτίθεται ότι είμαι αποβλημένος και έτσι δεν διάβασα κανένα μάθημα. Επομένως, δεν είμαι σε θέση να γράψω διαγώνισμα. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να σας εξηγήσω γιατί είμαι αποβλημένος, και σας παρακαλώ μην πείτε ότι σας το είπα αυτό. Πρέπει όμως να με πιστέψετε!»

Scripta manent, verba Volant…Να δεις και που το μπλογκ αυτό μια μέρα θα το πληρώσω ακριβά! Βάζω εγώ μυαλό...;