Σπάστε τα Ραδιόφωνα

Σαν άδικη κατάρα μονος μου περπατάω και ακούω στο ραδιόφωνο καψουροτράγουδα.
Κάποτε τα κορόϊδευα, κάποτε τα μισούσα, τώρα με κάνουνε και κλαίω, μου σκίζουν την καρδιά...

Αυτά τα σαχλοτράγουδα, γι’ αγάπη που μιλάνε,
Από τον καιρό που μ’άφησες παρέα μου κρατάνεεε
Αγάααααπη μου, λες και για μας έχουν γραφτεί,
Για μας η κάθε τους στροφή λες και μιλάειιιιιι
Αγάααααπη μου, λες και για μας έχουν γραφτεί,
Λες κι’ η δική σου η φωνή, τα τραγουδάαααααει

Μ’αυτά τα σα-χλο-τρά-γου-δα ο πόνος μου περνάει!

Κι’ απόψε πάλι μόνος, ακούω αφιερώσεις,
Για προδομένους έρωτες, δάκρια-χωρισμούς,
Τραγούδια που μου φέρνουνε στο νου πάντα εσένα,
Τραγούδια που με κάααανουνε να κλαίω με λυγμούυυς

Αυτά τα σαχλοτράγουδα, για αγάπη που μιλάνε,
Από τον καιρό που μ’άφησες, παρέα μου κρατάνε...

Νίκος Καρβέλας, από τον δίσκο του Δημήτρη Κόκοτα, "Για μένα!" Lame. Ναι, είμαι lame! Και το χαίρομαι! ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΟΣ KAI TO ΧΑΙΡΟΜΑΙ!