Αντίο 2021, Ήσουν Πολύ Εντάξει.

 

Μόνο ευγνωμοσύνη για το 2021!

Μπορεί να εξακολουθούμε να ταλαιπωρούμαστε από τα νέα δεδομένα που έφερε ο κορωνοϊός στη ζωή μας, μπορεί να έχουν αλλάξει άρδην οι κοινωνικές συνευρέσεις και να βρισκόμαστε σε μία διαρκή κατάθλιψη που εκδηλώνεται σε καβγάδες ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, αλλά προσωπικά δεν δικαιούμαι, ούτε αισθάνομαι το παραμικρό παράπονο για τη χρονιά που φεύγει.

Ήταν η χρονιά που μου έφερε την κόρη μου. Η οικογενειακή μου ευτυχία ολοκληρώθηκε. Ανυπομονώ να μεγαλώσει λίγο ακόμα να σας διηγούμαι τις ιστορίες της. Είναι μία απόλαυση. Αυτόν τον καιρό που είμαι συνέχεια σπίτι λόγω Χριστουγέννων την κρατώ συνέχεια πάνω μου και της φιλώ τα μάγουλα κατά ριπάς. Θέλω να τη φάω! Νομίζω δεν περνά λεπτό που να είναι αφίλητη. Τόσο πολύ που στην πολλή ώρα αρχίζει και συνοφρυώνεται και δυσανασχετεί έχοντας ύφος «άσε με στην ησυχία μου». Λατρεύω να την πειράζω έτσι και να τη βλέπω να τσαντίζεται από τόσο μικρή ηλικία!  

Το μισό 2021 το πέρασα στην τηλεργασία. Για τους πρώτους έξι μήνες δούλευα από το σπίτι. Με βαριά καρδιά επέστρεψα στο γραφείο και απορώ γιατί πραγματικά δεν έχει υιοθετηθεί μόνιμα το μέτρο. Εντάξει, χρειαζόμαστε καλύτερες και σταθερότερες υποδομές. Αλλά αν το καταφέραμε κουτσά-στραβά για έξι μήνες, δεν θεωρώ ακατόρθωτο να γίνει μόνιμος θεσμός με λίγη παραπάνω προσπάθεια. Ελπίζω στο μέλλον να καθιερωθεί.

Το 2021 είχε ακόμα ένα κορυφαίο γεγονός. Αποκτήσαμε οικιακή βοηθό. Ήρθε μία κυρία και μένει μαζί μας και είδαμε το φως το αληθινό και λάβαμε πνεύμα επουράνιο. Είναι ολίγον τι κατάντημα να μην μπορείς να κρατήσεις το σπίτι σου καθαρό και συγυρισμένο, αλλά ας το παραδεχτούμε δημόσια, επιτέλους. Δεν είναι κακό να είσαι εξοικειωμένος με τις αδυναμίες σου. Το σπίτι μας το λατρεύω αλλά δεν το πρόφταινα, ούτε εγώ, ούτε η Μπρέντα, ούτε μαζί. Τώρα με το δεύτερο μωρό, έτι περισσότερον. Από τον Οκτώβριο που αφίχθη η κυρία, είμαι σε άλλη διάσταση και σωματικά και πνευματικά. Μπαίνω σπίτι και είναι σαν να μπήκα σε ξενοδοχείο. Περιττό να πω ότι την έχω στα όπα-όπα και γίνομαι χαλί να με πατήσει γιατί αν ποτέ μας φύγει δεν ξέρω τι θα απογίνουμε. Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο σχετικά με την όλη εμπειρία, αλλά επιφυλάσσομαι προς το παρόν.

Το μόνο αρνητικό της χρονιάς που μπορώ να μου προσάψω είναι η έλλειψη προσωπικής προόδου. Δεν κατάφερα να ολοκληρώσω τίποτα. Είχα βάλει στόχο να χάσω οκτώ κιλά και τα έχασα τρεις φορές, αλλά τα ξανάβαλα σε 10 μέρες και τις τρεις φορές. Είχα βάλει στόχο να ολοκληρώσω το θεατρικό που γράφω, αλλά όλο το πιάνω και όλο το αφήνω γιατί δεν έχω πίστη στον εαυτό μου ότι αυτό που γράφω μπορεί να σταθεί, ούτε ότι μπορώ να το υπερασπιστώ σοβαρά στον έξω κόσμο χωρίς να φάω κράξιμο. Είχα βάλει στόχο να μάθω μια νέα ξένη γλώσσα, και επέλεξα τα σουηδικά, και παρόλο που βρήκα καθηγήτρια και γράφτηκα, τα ακύρωσα πριν αρχίσουμε επειδή σκέφτηκα ότι με το βρέφος δεν θα είμαι σε θέση να αντεπεξέλθω, ούτε υπήρχε λόγος να επιβαρυνθώ οικονομικά για να μάθω μία γλώσσα που δεν θα χρησιμοποιήσω ποτέ. Δεν προβλέπεται να βγαίνω με την Παπαρίζου έτσι κι αλλιώς.

Γενικότερα δεν κατάφερα να πειθαρχήσω στο παραμικρό. Αγόρασα και εξοπλισμό γυμναστηρίου, τρομάρα μου, και με το ζόρι πείστηκα να κάτσω να γυμναστώ δυο φορές τη βδομάδα από ένα μισάωρο. Γενικώς βάρυνα, τα χρόνια μου άρχισα να τα αισθάνομαι στην καμπούρα μου και όσο κι αν το παλεύω να ξεφύγω από τη μιζέρια του μεσόκοπου σαραντάρη, δεν τα καταφέρνω. Βέβαια, συνεχίζω το θέατρο, αλλά κι αυτό δεν το χαίρομαι όσο παλιά όπως σας ξαναείπα. Κοιμάμαι πια νωρίς, δεν αντέχω να ξενυχτίσω. Αν γίνει 11:00 και δεν έχω κοιμηθεί το επόμενο πρωί σέρνομαι. Μέχρι πέρσι κοιμόμουν άνετα στη μία το πρωί και ούτε γάτα! Αυτά θέλω να νικήσω φέτος. Αν και τη ξέρω πια τη μοίρα μου.

Βλέπω κόσμο να είναι φιτ και γραμμωμένος στα 48 και τους θαυμάζω και σκέφτομαι ότι αφού δεν ήμουν ποτέ έτσι ούτε όταν ήμουν 20-30 ετών δεν πρόκειται να γίνω ποτέ πια. Μετά το βάζω στόχο, αλλά αλλού ρίχνω τα βέλη κι αλλού βρίσκεται ο στόχος!

Ας ευχηθώ το 2022 να έχουμε υγεία, να την επιδιώξουμε, και σιγά σιγά να επανέλθουμε στην κανονικότητα της προ-2019 εποχής. Θα είναι δέκα χρόνια μεγαλώματος μωρών, θα φτάσω τα 50 και θα έχω ακόμα παιδιά στο Δημοτικό όταν οι γονείς μου στην αντίστοιχη ηλικία είχαν παιδιά που τελείωναν τις σπουδές τους. Με ενοχλεί, με λυπεί, αλλά ας ευχηθούμε να είμαστε όλοι καλά και να τα καταφέρουμε αβρόχοις ποσίν.

Καλή νέα χρονιά σε όλους.