Το Πτυχίο Δεν Μπαίνει Στ' Αρχείο

Συνέβη κάτι υπέροχο σήμερα το απόγευμα.

Πηγαίνοντας στο παλιό μου διαμέρισμα να μαζέψω κασέτες από τα μπαούλα της γιαγιάς μου για ψηφιοποίηση, βρήκα στο πάτωμα ένα φάκελο με το όνομά μου. Άφησα τη στοίβα με τις κασέτες που κουβαλούσα κατά μέρος, έσκυψα, τον μάζεψα, τον ξεσκόνισα, τον άνοιξα και τι να δω μέσα; Περιείχε όλα μου τα πτυχία, άθικτα και ατσαλάκωτα!

Σας είχα γράψει στο παρελθόν ότι είχα χάσει τα πτυχία μου. Τα έψαχνα, τα έψαχνα μα ήταν σαν να ‘χε ανοίξει η γης και τα κατάπιε. Δεν είχα προλάβει να τα κορνιζάρω. Τα είχα φωτοτυπήσει για να τα υποβάλω ως συνοδευτικά αρχεία με τις αιτήσεις για εργασία στο παρελθόν αλλά είχα χάσει τον φάκελο που ήταν μέσα τα πρωτότυπα. Μετά από καιρό έχασα και τις φωτοτυπίες και έμεινα σύξυλος. Τα τελευταία δέκα χρόνια δεν είχα την παραμικρή πιστοποίηση ότι είχα σπουδάσει. Ήξερα ότι μπορούσα να αιτηθώ έναντι αντιτίμου στα πανεπιστήμια μου να μου τυπώσουν καινούρια αλλά όλο το ανέβαλλα, χώρια που ήθελαν 100 στερλίνες για κάθε εκτύπωση. Τέσσερα πτυχία, σύνολον 400 στερλίνες, ε, δεν τις είχα και πρόχειρες.

Τι τα θες τα πτυχία μωρέ, θα μου πεις και δεν θα διαφωνήσω. Εγώ μαζί σου, τι να τα κάνω; Δημόσιος υπάλληλος δεν έγινα; Έχει καμία σημασία τι σπούδασα αφού συνειδητά κυλίστηκα στο βούρκο; Καμία! Για μένα πιο μεγάλη αξία έχουν οι αφίσες των ερασιτεχνικών παραστάσεών στις οποίες έπαιξα και οι οποίες κοσμούν πλέον τους τοίχους μου, παρά τα πτυχία. Όμως τείνω να αλλάξω γνώμη. Τα πτυχία χρειάζονται, έστω και για διακοσμητικούς λόγους.

Εγώ τουλάχιστον θέλω να τα βλέπω για να επιβεβαιώνω ότι κάποτε έλαβα ανώτερη εκπαίδευση και να νιώθω καλά με τον εαυτό μου κάθε φορά που εμπλέκομαι σε διαδικτυακό καβγά κατά τον οποίο προσπαθεί να με πείσει το κάθε τρολ και το κάθε ανώνυμο ακάουντ πως γνωρίζει περισσότερα από μένα σε θέματα τα οποία εγώ έχω σπουδάσει ενώ αυτό όχι. Τα πτυχία χρειάζονται, καρφωμένα στον τοίχο, ως υπενθύμιση και ως καθησύχαση κάθε φορά που η κυπριακή πραγματικότητα έρχεται να αμφισβητήσει και την παραμικρή σου γνώση. Διότι ως γνωστόν, δεν αρκεί να έχεις γνώση αν δεν έχεις άλλους δέκα από κάτω στα σόσιαλ να σου κάνουν λαϊκ, δεν πα να παραθέτεις πηγές και παραπόταμους για να υποστηρίξεις τις θέσεις σου. Προφανώς όλοι οι άλλοι ξέρουν καλύτερα, δεν πάτε στο διάολο λέω εγώ.

Χάρηκα, που λέτε, πάρα πολύ που τα ξαναβρήκα και δεν χρειάζεται να πληρώσω για να τα ξανά-αποκτήσω! Τώρα, βέβαια, δεν έχω τοίχο να τα κρεμάσω... Υπάρχει μόνο ένας εύκαιρος, αλλά έχω κρεμάσει πάνω μία βίντατζ αφίσα του Lion King από το 1994. Αξίζει άραγε να την κατεβάσω; Χμ…