Κάτι που ακούω πολύ συχνά στη δουλειά μου, όποτε
αναγκάζομαι να έρθω σε επαφή με τον κόσμο (γιατί ως γνωστόν όσο μεγαλώνω τον
αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι), είναι και το «τι θα πω στα παιδιά μου;»
Κατέληξα πως ο κόσμος έχει τρομερό πρόβλημα με το τι θα
πει στα παιδιά του, το οποίο είναι πιο σοβαρό από όσο φαντάζεστε. Πρώτον γιατί
είτε φοβάται να του πει την αλήθεια, είτε επειδή είναι ανάξιος να του πει ένα
πειστικό ψέμα. Μεταξύ των δύο εγώ προσωπικά βρίσκω σοβαρότερο το δεύτερο.
Μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιον να τον πονά η αλήθεια.
Μπορώ να καταλάβω το να μην την αντέχεις και να θέλεις να την καταχωνιάσεις.
Πραγματικά μπορώ να το αντιληφθώ. Η εξοικείωση με την αντικειμενική αλήθεια
είναι ένα από τα δυσκολότερα ζητήματα στη ζωή. Το να μην μπορείς να σκαρφιστείς
ένα πειστικό ψέμα, όμως, ώστε να το πουλήσεις στο μωρό και να σιωπήσει, το
βρίσκω έλλειψη ευφυΐας και ένδειξη βλακείας.
Δεν είναι δυνατόν να μου λένε «τι να πω του παιδιού μου;!» Εγώ θα σου πω, μαντάμ; Αφού δεν μπορείς να του πεις την αλήθεια (για την οποία πολλές φορές δεν
ευθύνεσαι ούτε καν εσύ), σκαρφίσου μια ιστορία και πούλα του την. Πόσο δύσκολο
είναι πια να χρησιμοποιήσεις δέκα δράμια φαντασίας και ολίγη παραστατικότητα
για να δώσεις του μωρού σου μια απάντηση. Όπως του λες ψέματα «θα στο φέρει ο
Άη Βασίλης» και κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια, σκέψου κάτι ανάλογο «ν’ αγοράσεις
τον μπελά, ως την επόμενη φορά!»
«Μα, τι θα πω εγώ στο παιδί μου;»
«Ότι είσαι ηλίθιος θα του πεις, όπως στο λέω, αυτολεξεί!»
Εγώ όσες φορές έπρεπε να απαντήσω σε άβολο ερώτημα
(δεν υπάρχουν άβολα ερωτήματα, υπάρχει κόσμος που δεν μπορεί να διαχειριστεί
μία ερώτηση), του γιου μου, του απάντησα ευθέως την αλήθεια. Άντε, το πολύ, να
τη σέρβιρα με λίγο χιούμορ και απλές λέξεις ένεκα ηλικίας και αμηχανίας. Τις προάλλες
για παράδειγμα, έβλεπα ένα τρέηλερ της Γιουροβίζιον, έδειξε για λίγα
δευτερόλεπτα την Κοντσίτα και το μωρό ψίλο-σκιάχτηκε. Μου είπε «τι είναι αυτό;»,
του απάντησα «μια γυναίκα με γένια», μου είπε «Α!» και συνέχισε το παιχνίδι
του. Πόσο νομίζετε ότι κόφτει ένα μωρό τριών χρονών να ψάξει εις βάθος ένα
αμφιλεγόμενο θέμα; Ουδόλως! Εδώ βλέπουν όλη μέρα στα καρτούν κόσμο να πετά, να
εξαφανίζεται, να διαλύεται σε κομμάτια και δεν διερωτούνται πώς και γιατί. Θα
τα πάρει ο πόνος για τη… «γυναίκα με το μούσι;»
Πόσο δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε την πραγματικότητα
και πόση έλλειψη φαντασίας πχια;!
6 σχόλια:
Μαζί σου.
Θυμάμαι το σοκ συναδέλφων με την Κοντσίτα.
Αν δεν μπορείς να το χειριστείς μην αφήσεις το παιδί σου να δει την Eurovision. Τέλος.
Δεν είναι μόνο η γιουροβίζιον το θέμα. Εμένα χθες με ρωτούσαν πώς θα εξηγήσουν στο παιδί τους το πώς ντύνεται ο Λάκης Γαβαλάς!
Αν δεν μπορούν να εξηγήσουν πως ντύνεται ο Γαβαλάς να κλείσουν το παιδί τους σε ένα κουτί και να μην το αφήνουν να δει My style rocks.
Ενώ η παίκτρια του παιχνιδιού που μπορεί να πάει σαν τον Γαβαλά ντυμένη ή με σχεδόν όλη την ανατομία να φαίνεται μπορεί να το εξηγήσει?
Αυτά δεν καταλαβαίνω και εγώ.
Γι' αυτό δεν μιλάω με τους συναδέλφους μου. Γλυτώνω εγκεφαλικά.
ακριβώς, τύπου χεστήκαμε τι θα πεις στο παιδί
Σου, φερτον δαμέ 2 λεπτά να του τα πω ολα να τελειώνουμε
Να τους πουν τα κάλαντα...
Σοβαρά τώρα, όπως είπε ο Αντί-Χρίστος, από την δική μου εμπειρία (βλέποντας γονείς στο περιβάλλον μου που είναι ακομπλεξάριστοι) μια απλοποιημένη απάντηση βασιζόμενη στην αλήθεια συνήθως πέρνει ένα 'Α!" ή "οκ' σαν απάντηση/αντίδραση από το παιδί και τελειώνει η κουβέντα.
Εγέλασα πάρα πολλά με το θέμα "πώς ντύνεται ο Γαβαλάς"!!!!! Ασπούμε γιατί πρέπει να πεις κατι; Έτσι θέλει, έτσι ντύνεται σιόρ! Το πολύ να του εξάψεις λίο τη φαντασία!
Θκιάορκαν δηλαδή με τον κάθε ακατάλληλο... :/
Δημοσίευση σχολίου