Θα Σκοτωθεί Πολύ Φέτος

Πέρασα πολύ ωραία τη μέρα των γενεθλίων μου.

Όπως σου είπα, πήγαμε με τη Μπρέντα στη Παραμυθούπολη στη Τάφρο Νταβίλα για να κάνουμε βίντεο κλιπ. Γυρίσαμε μερικά πλάνα, αλλά βίντεο κλιπ δεν βγήκε, επιφυλάσσομαι για αργότερα. Βγάλαμε όμως ωραίες φωτογραφίες και παίξαμε έπαιξα σαν μωρό παιδί στην πλειοψηφία των παιχνιδιών. Βγήκα πάνω στον ταύρο και έκανα ροντέο, έκατσα στο τραινάκι για το στοιχειωμένο σπίτι, έπαιξα βελάκια, έπαιξα ιππόδρομο… Μόνο στη μεγάλη ρόδα δεν κάτσαμε γιατί έχω υψοφοβία, προς δυσαρέστηση της Μπρέντας που δήλωσε: «μόνο να φοράς τη στολή του Μπάτμαν και να παίζεις τον μάγκα είσαι άξιος».

Όπως θα δεις πιο κάτω, τιμήσαμε και το παγοδρόμιο, το οποίο ξύπνησε μέσα μου θύμησες από το πάλαι ποτέ ice skating centre (που ήταν της μόδας στη Λευκωσία το 1992 και πήγαινα τότε με τους συμμαθητές μου από το Γυμνάσιο). Είχα από τότε να φορέσω παγοπέδιλα και ήθελα να θυμηθώ τις δόξες μου -κάποτε ήμουν καλός. «Θα γκρεμοτσακιστείς, κάτσε στ’ αβγά σου» προειδοποιούσε η Μπρέντα μου, αλλά που;!

Εκείνη την ώρα ξύπνησε ο Χειμωνέτος μέσα μου!

Βρε, ποιος Χειμωνέτος; Ολόκληρος Ντίμα Μπιλάν ξύπνησε, όταν στη Γιουροβίζιον του 2008 το σήκωσε επιστρατεύοντας μπαλέτα επί πάγου!

Γενικώς κάτι ξύπνησε μέσα μου! Φόρεσα, λοιπόν, τα παγοπέδιλα με περίσσια χάρη και μπήκα στο τερέν να διεκδικήσω το πεντάρι της Παπαρίζου. Τελικά πήρα το πεντάρι της παπάρας! Ακολουθεί αποκλειστικό βίντεο.

Τέσσερις με βγάλανε από το παγοδρόμιο, είναι όλο μου το πόδι μελανιασμένο, περπατώ και κουτσαίνω, άσε, μία κινητή τραγωδία είμαι. Περπατώ και κάνουν κλικ, κλικ τα κοκκαλάκια μου!

Πάντως, το απόλαυσα και θέλω να ξαναπάω…

Αν ξαναπερπατήσω!