HIV και AIDS

Αυτή την εβδομάδα είχα ραντεβού:

Με το Αμερικάνικο Καρδιολογικό Ινστιτούτο για το checkup της καρδίας. Με τον Οδοντίατρο, με τη ψυχολόγο και με τον χημικό γιατί ήθελα να κάνω εξετάσεις για HIV.

Με εξαίρεση την ψυχολόγα που την αγαπώ, όλους τους άλλους τους τρέμω. Το τι είδους αυθυποβολές κάνω πριν από την κάθε εξέταση, δεν περιγράφεται. Καταλήγω να παραληρώ. Χτες πήγα για το ultrasound της καρδιάς και μέχρι να με φωνάξουν μέσα καθόμουν στον προθάλαμο, αναβίωνα στο μυαλό μου το βράδυ που έπαθα το ανεύρυσμα και μόνο που δεν έβαλα τα κλάματα. Μου έμεινε στο νου η στιγμή που μπήκε η νοσοκόμα στο δωμάτιο και μου είπε «έχεις ανεύρυσμα» και της είπα «αποκλείεται, μου κάνετε πλάκα» και εκείνη με κοίταξε με ένα βλέμμα τόσο λυπηρό, που το έχω καταγράψει σε 3D στο μυαλό μου. Το σκέφτομαι και σφίγγεται η καρδιά μου κάθε φορά. Και τρέμω στη σκέψη ότι θα ξαναζήσω αυτή τη στιγμή. Τρέμω ότι θα μου ξανάρθει ο τεπετάκλας. Και όποτε πάω για checkup, κάθομαι και σκέφτομαι πώς θα πρέπει να αντιδράσω αν μου ανακοινώσουν ότι μου ξανάρχεται ο Χάρος επίσκεψη.

Τελικά, μπήκα μέσα στο ιατρείο, έβγαλα τα ρούχα μου, μου έκαναν ultrasound. Όσο ένιωθα το scanner να περνά από πάνω μου και να κυριαρχεί η αμήχανη σιωπή του γιατρού στον χώρο, το μυαλό μου οργίαζε: «Γιατί δεν μιλάει; Κάτι θα έχω και δεν ξέρει πώς να μου το ανακοινώσει! Να μου το θυμηθείς, κάτι θα ‘χω, δεν δικαιολογείται τόση σιωπή!» Για πέντε ολόκληρα λεπτά που μου φάνηκαν πέντε ώρες, το μυαλό μου έβαλε με τη φαντασία του τα χίλια μύρια! Τελικά δεν είχα τίποτα. Αλλά εγώ τρελάθηκα ώσπου να ακούσω αυτό το, «όλα τέλεια». Έχασα 15 κιλά από το άγχος.

Ύστερα πήγα στο χημείο να κάνω εξετάσεις για HIV. Πού το βρήκες εσύ το HIV, θα μου πεις, που μέχρι τα τριάντα σου έκανες πιο αραιά σεξ κι από εσώκλειστες καλόγριες σε μοναστήρι της Σλοβενίας. Ε, από καιρό ήθελα να κοιταχτώ, απλά για να είμαι σίγουρος. Πήγα χθες και έδωσα αίμα, και από τις 6:00 το απόγευμα μέχρι προ ολίγου που πήρα τα αποτελέσματα, πέρασα το απόλυτο μαρτύριο. Μου μπήκε η ιδέα ότι θα με βρουν οροθετικό, και έφαγα τις σάρκες μου από αγωνία. Από χθες, έκατσα και διάβασα τα άπαντα στο ίντερνετ γύρω από την φαρμακευτική αγωγή που πρέπει να παίρνει κάποιος φορέας του AIDS, έκατσα και έμαθα απ’ έξω τους τρόπους μετάδοσής του, μην σου πω ότι έκανα και πρόβα από μέσα μου το πώς θα το ανακοινώσω σε συγγενείς και φίλους. Επίσης, έκατσα και σκέφτηκα και ποιοι εξ αυτών θα με αποφεύγουν μετά από αυτή την ανακοίνωση. Παραλίγο να χάσω και τον ύπνο μου, σήμερα στη δουλειά καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα, και να που τα αποτελέσματα είναι αρνητικά και δεν έχω τίποτα.

Αλλά, κόντεψα να πεθάνω.

Κάποτε το κορόιδευα, αλλά θα το πω κι ας είναι κλισέ: «σαν την υγεία δεν έχει». Απόψε θα βγω, θα ερωτευτώ, θα κάνω ό, τι θέλω εγώ… Θα πάρω τη Μπρέντα και θα πάμε να τα πιούμε!