Πήγα και είδα τους «Σκηνοβάτες», από το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος απόψε στη Σχολή Τυφλών.
Εν τάχει:
Εξαιρετικά κουστούμια, τέλεια σκηνικά, έξυπνα τραγούδια. Ήταν όλα πολύ φαντασμαγορικά.
Οι αγαπημένες μου σκηνές ήταν:
Α) Η φάση που η μάνα προωθούσε την κόρη να βγει στο κλαρί.
Β) Η Σφίγγα και ο πούστης.
Γ) Η Μήδεια, ειδικά όλο το σκηνικό γύρω απ’ το καζάνι.
Δ) Η φάση με την μαύρη υπηρέτρια και τους δονητές.
Ε) Η Λυσιστράτη με την Τάνια Τρύπη να κάνει τη Μυρίνη, μία τεράστια ευχάριστη έκπληξη.
ΣΤ) Το φινάλε με όλο το θίασο επί σκηνής να μας δείχνει την εξέλιξη του δράματος.
Η Νένα Μεντή δεν έπαιξε, αρρώστησε. Αν κατάλαβα καλά, αφαίρεσαν από το έργο τα κομμάτια στα οποία πρωταγωνιστούσε.
Ο Νίκος Κουρής απλά υπήρχε, δεν μου έκανε καμία εντύπωση, άσε που είχε τον αέρα του «ωραίου» και μου την έσπασε.
Η Σοφία Φιλιππίδου αποθεώνεται χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Ακόμα και να βγει στη σκηνή και να μην πει τίποτα, ο κόσμος από κάτω χτυπιέται. Μερικές φορές αδικαιολόγητα. Εντάξει, την αγαπώ. Αλλά θεωρώ πως αν έβγαινε άλλη και έκανε τις καραγκιοζιές και τους μορφασμούς της επί σκηνής θα την έπαιρναν με τις ντομάτες. Η Φιλιπίδου είναι τυχερή γιατί είναι αστεία από μόνη της. Την ευνοεί το φυζίκ της. Και αυτό το κουβαλά μαζί τις σε όλα τα έργα που παίζει και έχει το ακαταλόγιστο. Απόψε με έκανε και γέλασα, αλλά την είδα και καλύτερη.
Η μετάφραση και η σκηνοθεσία του Φασουλή εξαιρετική. Όλο το σενάριο είναι «σαν να τον ακούς», γεμάτο από λέξεις με σεξουαλικά υπονοούμενα. Απόψε έμαθα το «ρίχνει βροντές και αστραπούτσες» όπως και το «μουνοπουτσολογώ». Η Μπρέντα με κατηγορεί ότι είμαι πολύ ρηχός και μόνο μ’ αυτά γελάω. Ε, ναι, μ’ αυτά γελάω, τι να κάνουμε.
Στο έργο έδωσε το παρόν του σύσσωμος ο ΘΟΚ. Απορώ αφού κάθονται και βλέπουν τέτοιου υψηλού επιπέδου παραστάσεις (ειδικά σε θέματα παραγωγής) γιατί δεν εμπνέονται να μας παρουσιάσουν κι εμάς τίποτε της προκοπής. Ανάμεσα στους θεατές βρήκα και την ηθοποιό που τσακωθήκαμε τις προάλλες στο πάρτι του φίλου μου επειδή τόλμησε να αμφισβητήσει την ποιότητα της Βίσση. Την απέφυγα τεχνηέντως.
Η παράσταση πήγε 2 ώρες και ένα τέταρτο. Κουράστηκα προς το τέλος, αλλά δεν μου φάνηκε ότι πήγε 2 ώρες το έργο.
Δεν ήταν πλήρες το θέατρο, τα πλαϊνά διαζώματα ήταν ψιλοάδεια.
Έκανε κρύο στη Σχολή Τυφλών, πήγα με το κοντομάνικο και πάγωσα. Να το θυμάμαι αυτό την Τρίτη που θα πάω στη Βίσση…
Παίζουν και αύριο Σάββατο οι Σκηνοβάτες, αξίζουν να πάτε να τους δείτε, στο τέλος λένε και ένα κυπριακό τραγούδι, πολύ συγκινητικό.
6 σχόλια:
Ω, ωραία. Εγώ είδα τον Οθέλλο και ΕΦΡΙΞΑ. Αστα να πάνε. Πελλός που δεν διαβάζει τις κριτικές πριν πάει να δει μια παράσταση...
Imoun k ego epses stous skinovates alla en se eida poupote! Kala I filippidou ekame me k eklea pou ta gelia en touto pou les eshi to I gineka! to idio ke i skini me ti midia. Ti alli evdomada tha paw sto oi andres protimoun tis ksanthies...
Εγώ πάλι είμαι λεξιλάγνα :)
Πριν να ξεκινήσει σχολιάζαμε ότι την προηγούμενη φορά που ήρθε η Μεντή στην Κύπρο, έκανε δηλώσεις για το πόσο κακό ήταν το σέρβις των Κυπριακών και ότι δεν ήθελε να ξανάρθει. Και καπάκι ανακοινώνουν ότι ασθένησε. Αν ήμουν κακιά θα έλεγα ότι μας έκλασε κανονικά. Αλλά δεν είμαι, είμαι?!
Πρέπει να ρωτήσω όμως. Η εν λόγω ηθοποιά ήταν αυτή που γέλαγε τόσο δυνατά και σε άσχετες στιγμές και ενοχλούσε όλο το θέατρο?!
Δεν ειναι κυπριακό. Ειναι γκρεκάνικο. Οντως πολύ ωραίο..
@Dr Spock: Ναι, αυτή η καρακάξα ήταν που χασκογελούσε σε όλη την παράσταση σε άσχετες στιγμές.
@Καλλικράτη: Πού να με δεις, είχε πολλύ κόσμο. Ήμουν στα κάτω διαζώματα...
@Κι αγνάντευε: Η Μπρέντα που είδε τον Οθέλλο ξετρελλάθηκε...
Ναι, το ξέρω ότι άρεσε σε αρκετό κόσμο, άκουγα κάτι ωωωω και αααα από πίσω μου, από άτομα που δεν είχαν ιδέα μάλλον για την υπόθεση, δεν ήξεραν ότι στο τέλος σκοτώνει τη Δυσδαιμόνα, προφανώς δεν είχαν διαβάσει το κείμενο... ή μάλλον ήταν φαν του Μαρκουλάκη!! Καλός, αλλά ο Ιάγος μία καρικατούρα. Ό,τι του κατέβηκε έκαμε ο Κιμούλης, κατά τη γνώμη μου, σκηνοθετικά. Τε-σπα.
Δημοσίευση σχολίου