Στις Πόσες Αναρτήσεις Συλλαμβάνομαι;

Άρχισα να φοβάμαι να σχολιάζω την επικαιρότητα, γιατί με αυτόν τον ανίκανο που εκλέξατε η ελευθερία της έκφρασης πέρασε σε νέα διάσταση. Τζάμπα την σπούδαζα ένα χρόνο στο μάστερ μου, πού να ήξερα ότι στο τέλος θα ερχόμουν να ζήσω σε μία χώρα όπου εφαρμόζεται ολωσδιόλου. Τι να πεις, κάθε μέρα απορείς πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα, κάθε μέρα εκπλήσσεσαι περισσότερο.

Ψες, πήγα ξανά στο προεδρικό μετά από πολύ καιρό. Είχα τρεις βδομάδες να πάω. Χάρηκα που έχει ακόμα κόσμο που παρίσταται και δεν πτοείται. Πάω εκεί και νευριάζω ακόμα περισσότερο. Αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να μας σηκώσει από τους καναπέδες, να έχει τόσο κόσμο κάθε Δευτέρα απ’ έξω από το προεδρικό να φωνάζει εναντίον του, πράγμα πρωτοφανές για την υποχόνδρια κυπριακή κουλτούρα και παρόλα αυτά, να μην παραιτείται! Ούτε που πάει ο νους του ότι κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτή τη χώρα. Δεν έκατσε να διερωτηθεί, γιατί όλοι αυτοί αντί να πάνε για καφέ προτιμούν να έρθουν εδώ να χάσουν το δευτερόβραδό τους μεσ’ την υγρασία. Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

Καμαρώστε δηλώσεις προέδρου που διοικεί αυτό τον τόπο. Αντιγράφω από τη Σημερινή:

Π. Πολυβίου: Δέχεστε, κ. Πρόεδρε, προσωπική, άμεση ευθύνη για την τραγωδία που έγινε;

Δ. Χριστόφιας: Όχι, δεν δέχομαι τέτοια ευθύνη, με όλο το σεβασμό.

Π. Πολυβίου: Δεν είναι οξύμωρο όλοι αυτοί (ΥΠΑΜ, ΥΠΕΞ, ΑΓΕΕΦ) να έχουν ευθύνη και ο πολιτικός τους προϊστάμενος να μην έχει;

Δ. Χριστόφιας: Πώς θα έχει ευθύνη, όταν δεν γνωρίζει;

Π. Πολυβίου: Μα το όλο θέμα της ευθύνης είναι η μη γνώση. Ή γνωρίζατε και δεν λάβατε μέτρα ή δεν γνωρίζατε διότι δεν ρωτήσατε, επομένως, είτε με βάση τη γνώση, ελλείψει αποφάσεων, είτε με βάση τη μη γνώση, ελλείψει αποφάσεων, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Πρόεδρος είναι σοβαρά εκτεθειμένος.

Δεν ήξερα, άρα δεν φταίω! Κανένας δεν του είπε ότι η άγνοια δεν συνιστά υπεράσπιση σ’ αυτή τη ζωή! Και δυστυχώς, ένας άνθρωπος που σκέφτεται έτσι, σκέφτεται έτσι. Δεν μπορείς να τον πείσεις ότι αυτό το σκεπτικό αντιστοιχεί σε μωρό νηπιαγωγείου. Δεν μπορείς να διδάξεις την ευθύνη σε κάποιον 65αρη. Είτε την έμαθε εξ απαλών ονύχων, είτε όχι. Ο δικός μας όμως, πού να την μάθει; Στις εκδρομές της ΕΔΟΝ, ή στην ΕΣΣΔ όπου σπούδασε; Είναι θέμα παιδείας. Και άνθρωπος που μιλά όπως μιλά (σαν κουλουρτζής στα Προπύλαια όπως έγραψα και χθες), με την αισθητική Φλωρινιώτη που διακατέχεται και με τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις, δεν είναι ικανός για τίποτε παραπάνω. Είναι θέμα κουλτούρας. Και η κουλτούρα του προέδρου μας, είναι βγαλμένη από το κυριακάτικο σκετς του ΡΙΚ.

Νευριάζω ρε κουμπάρε, νευριάζω. Είμαι από άλλο πλανήτη εγώ και είχα προβλέψει ότι θα μας τα κάνει όλα κώλο; Γιατί τα έβλεπα όλα να έρχονται κι εσείς στραβάρα σας; «Είναι καλός άνθρωπος» μου είπε μια φανατική ψηφοφόρος του. Μα, αγαπητή μου, καλός άνθρωπος ήταν και ο Βέγγος. Εδώ, πρόεδρο ψηφίζουμε, όχι φιλάνθρωπο. Θα εμπιστευόσουν εσύ στον Βέγγο να διαπραγματευτεί εκ μέρους μας το Κυπριακό; (εδώ που τα λέμε, ακόμα και ο Βέγγος, ως πεθαμένος, λιγότερες υποχωρήσεις θα έκανε απ’ αυτόν). «Ξέρει τον Ταλάτ και θα συνεννοηθεί καλύτερα μαζί του» έλεγε ένας άλλος. Άκου επιχείρημα! Λες και η πολιτική και η διαπραγμάτευση είναι κουβέντες του καφενέ και θα επιλυθούν με φιλίες! Μα πού ζείτε; Έτσι ασκείται η διεθνής διπλωματία; Ποιος και πού σας τα έμαθε όλα αυτά, να πάω να τον βρω;!

Με τούτα και με τ’ άλλα, να μην απορείτε για το τώρα. Να απορείτε για το χθες! Γιατί όλα αυτά, ήταν θέμα χρόνου να συμβούν κρίνοντας από το συνολικό πακέτο του κυρίου και είστε όλοι οι ψηφοφόροι του συνυπεύθυνοι. Ναι, συνυπεύθυνοι. Γιατί χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει.

Καλημέρα και όποτε θέλετε ελάτε να με συλλήψετε.