Το Αφεντικό

Σήμερα σκεφτόμουν πόσο σημαντικό είναι να νοιάζεσαι για το αφεντικό σου.

Αν δεν συμπαθείς το αφεντικό σου δεν αποδίδεις στην εργασία σου. Όσες φορές εργάστηκα κάπου και δεν είχα σε υπόληψη το αφεντικό, παραιτήθηκα με την πρώτη ευκαιρία.

Πότε έχεις σε υπόληψη το αφεντικό; Προσωπικά, μόνο όταν δεν μου το παίζει αφεντικό. Όσες φορές δεν τηρούσαμε τους τύπους και όσες φορές ένιωθα ότι έχω απέναντί μου έναν φίλο μου, η εργασία ήταν χαρά για μένα. Όσες φορές ένιωθα ότι απευθύνομαι στο «μπιγκ μπος», σερνόμουν για να δουλέψω. Δεν με ενδιαφέρει αν το αφεντικό είναι επιτυχημένο και πρώτη φίρμα. Αν πρώτα απ’ όλα δεν είναι άνθρωπος, δεν με ενδιαφέρει ποσώς να εργαστώ και να αποδώσω για χάρη του.

Τώρα θα μου πεις, δεν εργάζεσαι γι αυτόν… Εργάζεσαι για σένα. Όχι ακριβώς, αγαπητέ μου. Τα λεφτά που κερδίζουν οι εργοδότες εξ αιτίας μας είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτά που συνήθως μας πληρώνουν, οπότε αυτό το επιχείρημα δεν έχει έρεισμα. Εν πάση περιπτώσει, δεν έχω πρόβλημα να εργάζομαι για τον οποιονδήποτε αν αυτός με προσεγγίζει φιλικά και όχι αφ’ υψηλού σαν έναν κοινό υπαλληλάκο.

Παρεμπιπτόντως, παρατήρησα ότι όσες φορές είχα αφεντικό άντρα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Οι γυναίκες ήταν (και είναι) πιο τελειομανείς και συνάμα υστερικές. Έκανες ένα μικρό λάθος και δεν αρκούνταν σε μια παρατήρηση, έπρεπε να βγάλουν όλα τα ψυχοσωματικά τους επάνω σου. Οι άντρες έχουν ένα πιο «δεν χάλασε ο κόσμος» ύφος, ενώ οι γυναίκες έφερναν την καταστροφή με του ψύλλου πήδημα (ειδικά όταν δεν προηγήθηκε δικό τους πήδημα την προηγούμενη). Και όχι μόνο αντιδρούσαν υπερβολικά, αλλά δεν μπορούσες και να τους αντιμιλήσεις γιατί θεωρούσαν ότι υποτιμάς το αξίωμά τους λόγω φύλου («Είμαι γυναίκα και αξίζω, οφείλεις να με σέβεσαι, ποιος είσαι εσύ που θα με αμφισβητήσεις;»).

Βέβαια, μου έτυχε και το άλλο. Να τα πηγαίνω καλά με γυναίκα προϊσταμένη μου γιατί ακριβώς αυτή η συνεργασία μεταξύ γυναίκας διευθύντριας και ανδρός υπαλλήλου λειτουργούσε διεγερτικά και για τους δύο. Δεν υπονοώ ότι υπήρξε ποτέ φλερτ, αλλά σίγουρα, όταν μια διευθύντρια σε διευθύνει μητρικά, σε κανακεύει και σε «αναγιώνει» γίνεται η δουλειά πιο γρήγορα. Από την άλλη, θεωρώ ότι κατά βάθος οι γυναίκες διευθύντριες επιδιώκουν να έχουν άντρες υφισταμένους, με τη λογική ότι με τις γυναίκες έρχονται a priori σε ανταγωνισμό, ενώ με τους άντρες πάντα υπάρχει ένας ερωτισμός στην ατμόσφαιρα.

Λέμε τώρα...