Αννα-κωχή

Αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει η πλειοψηφία του κόσμου και με εκνευρίζει, είναι τους ουσιαστικούς λόγους για τους οποίους αγαπώ την Άννα Βίσση.

Δεν με ενδιαφέρει η Άννα Βίσση αυτή καθ’ αυτή. Δεν με νοιάζει αν είναι μια πενηντάρα που παλιμπαιδίζει. Δεν με ενδιαφέρουν οι κατά καιρούς σύντροφοί της, ούτε αν ήταν κακό πρότυπο μάνας όταν μεγάλωνε τη Σοφία. Δεν με ενδιαφέρει αν την ντύνει η Λεβίνια ή η Πατρίσια Φιλντ. Δεν με ενδιαφέρει αν έβαλε extensions και αν της πάνε τα μαλλιά της βαμμένα ξανθά. Δεν με ενδιαφέρει αν αντιγράφει τη Μαντόνα, ούτε καν η κόντρα με τη Βανδή! Χέστηκα αν την αποκαλούν «απόλυτη» ή «θεά!» Δεν με ενδιαφέρει αν οι «τσούλες» είναι εύπεπτο τραγουδάκι, ούτε αν η «Μάλα» χαρακτηρίστηκε από τον Patrick Leonard ως «masterpiece!»

Αυτά είναι θέματα για μεσημεριανά πάνελ τρίτης διαλογής!

Αυτό που εμένα άγγιξε, είναι ότι η Βίσση τραγουδά σαν να με ξέρει. Οι στίχοι των τραγουδιών της με την υπερβολή που τους χαρακτηρίζει, παραπέμπουν στη ζωή μου. Το πάθος της ερμηνείας της, ο τονισμός του ‘ρο’ του ‘σίγμα’ και του ‘ταφ’ στην προφορά της, ξεδιπλώνουν μια καψούρα και έναν νταλκά εφάμιλλα αυτών που μ’ έφαγαν τόσα χρόνια! Η Βίσση κοπανιέται και παθιάζεται όπως εμένα και αυτό αν θες είναι τρομαχτικό ώρες-ώρες, αλλά και κάποιες άλλες, απολύτως λυτρωτικό!

Μπορεί για τον μέσο βλάκα ο στίχος: «τραύμα είσαι ανοικτό» να είναι άλλο ένα τούρκο-τσιφτετέλι του κερατά, αλλά για μένα (τον υπέρτατο βλάκα), ο στίχος αυτός περιγράφει τα τελευταία 12 χρόνια! Η μαστούρα που εκπέμπει το ‘αντίδοτο’, η γλύκα που στάζει το ‘ψυχεδέλεια,’ ο ηλεκτρισμός του ‘αγάπη υπερβολική,’ η εκτόνωση του "κλίμα Τροπικό," αποτελούν μουσικές επενδύσεις που περιέγραψαν με συγκλονιστικό τρόπο τις πιο ευτυχισμένες και δυστυχισμένες μου στιγμές!

Ακόμα και τα σλογκανίστικα σουξεδάκια, τύπου: «Σιγά! Μην αρρωστήσω,» και «Ρε!» αποπνέουν ένα σνομπισμό που ευτυχώς ή δυστυχώς, με χαρακτηρίζει.

Μπορώ να σου γράψω άπειρα τραγούδια και στίχους που σημάδεψαν και εξύμνησαν στιγμές μου. Από διακοπές, χυλόπιτες, αγκαλιές, αμηχανίες, γκάφες και θριάμβους. Ένα θα σου πω: Αγάπησα τα κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια μόνο και μόνο επειδή τα άκουσα από τη φωνή της! Αλλά, τι σημασία έχει τώρα… You get my point! Η Βίσση είναι πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα μες σ’ αυτή την μεθυσμένη μου καρδιά.

Και για του λόγου το αληθές, ανοίγω και πάλι τον ασκό του Αιόλου και σου χαρίζω αυτό, αυστηρώς προσωπικό, κατευθείαν από το 2001. Ίσως την πιο ωραία χρονιά της ζωής μου:

Όχι πες μου! Μετά απ’ αυτό, δεν αξίζει και το «Χωρίς το μωρό μου» μια δεύτερη ευκαιρία;

Η συναυλία της Παρασκεύης έρχεται. Είμαι πιο καβλωμένος από ποτέ. Έχω πολύ ντέρντι να εκτονώσω και με την καλύτερη παρέα που θα μπορούσα να φανταστώ!

«Έτσι ήταν πάντα ο έρωτας για μας! Διάλεξε τα όπλα σου κι έλα αν τολμάς!»

Video Trivia – γιατί ξέρω ότι καίγεσαι να ρωτήσεις:

- Το στέμμα της το αγόρασα εγώ, διότι τότε την φώναζα αποκλειστικά: «πριγκίπισσα της καρδιάς μου!» Ναι, ό,τι και να πεις έχεις δίκιο.

- «Στρατηγό» με προσφωνούσε τότε. «Μαλάκα» με είπε λίγους μήνες αργότερα.

- Το βίντεο γυρίστηκε στο 2Χ2, παρακμιακό μου δωμάτιο στη φοιτητική εστία, το οποίο όμως τότε ήταν για μένα σαν λιβάδι στον παράδεισο.

- Το βίντεο αυτό αποτελεί τρανή απόδειξη ότι πεθαίνεις στα 18 και σε θάβουν στα 70!

- Και ναι... Η κοπέλα δεν είναι Ελληνίδα!