Σήμερα είχα μια από τις πιο fun days της ζωής μου!
Πήγα με παρέα για paintball!
Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε, παρόλο που η πλάτη μου είναι γεμάτη από μώλωπες από τις πισώπλατες σφαίρες που με χτύπησαν. Αλλά μιλάμε γι’ άλλη φάση στο Φασούρι!
Το πάρκο βρίσκεται στο δρόμο προς τους Αγ. Τριμυθειάς. Έχει τρία σκηνικά, μεταξύ των οποίων το far west το οποίο λόγω συσκότισης δεν καταφέραμε να δοκιμάσουμε. Όταν λέω σκηνικά, εννοώ κανονικά ντουβάρια. Με την τράπεζα, με την εκκλησία, τις φυλακές και το νεκροταφείο! Εν πάση περιπτώσει, χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και προσπαθούσαμε να εξοντώσουμε όσους περισσότερους αντιπάλους μπορούσαμε.
Φορέσαμε ειδικές στολές, κράνη, γάντια και είχαμε από 200 σφαίρες ο καθένας (για να το ευχαριστηθείς πρέπει να αγοράσεις καμιά 400αρια). Τέτοιο εξοπλισμό δεν είχαμε ούτε στον στρατό, όταν υπηρετούσα. Άσε! Έκανα και πάλι έρπηση, βαρελάκι, κάλυψη-απόκρυψη και το ευχαριστήθηκα! Ούτε με ένοιαξε που ήμουν μέσα στα χώματα, ούτε που γέμισαν τα μαλλιά μου μπογιές, ούτε που αισθάνθηκα πραγματικά το κλίμα του πολέμου για πρώτη φορά στη ζωή μου!
Ερώτηση! Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο στο στρατό; Γιατί δεν μας πάνε σε ένα πάρκο να παίξουμε πόλεμο και να εκπαιδευτούμε με χρωματοσφαιρίδια παρά μας έχουν τόσα χρόνια και βαράμε βαρέλια και λάστιχα στα πέρα μέρη; Ξέρεις πόση εκπαίδευση μπορεί να επιτευχθεί με τον χρωματοπόλεμο; Βλέπεις την κάννη του αντιπάλου να ξεπροβάλλει μέσα από τα σακιά και να αστράφτει πάνω σου από απέναντι και σκέφτεσαι: «Παναγιά μου, γίνεται πόλεμος! Αέραααα!»
Σήμερα:
- Πετύχαμε κατοχή φρουρίου,
- Πετύχαμε αρπαγή σημαίας,
- Με πέτυχαν μια φορά στα μάτια μέσα και έγινε η μάσκα μου κατακόκκινη,
- Με πέτυχαν τρεις φορές στην πλάτη και άμα με δείτε είμαι λες και δέχτηκα επίθεση από σφήκες! (Τώρα, πώς βρέθηκε ο εχθρός από πίσω μου και δεν το πήρα πρέφα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο!)
Γενικό συμπέρασμα: Θα ξαναπάμε, είναι must! Έζησα το απόλυτο παιχνίδι για 4 ώρες!
Γενικό συμπέρασμα 2: Είναι όλο μου το σώμα εξαντλημένο, οι κοιλιακοί μου πιασμένοι και η πλάτη μου κωστομένη. Κρίμα τα γυμναστήρια που πληρώνω τόσους μήνες!
Πήγα με παρέα για paintball!
Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε, παρόλο που η πλάτη μου είναι γεμάτη από μώλωπες από τις πισώπλατες σφαίρες που με χτύπησαν. Αλλά μιλάμε γι’ άλλη φάση στο Φασούρι!
Το πάρκο βρίσκεται στο δρόμο προς τους Αγ. Τριμυθειάς. Έχει τρία σκηνικά, μεταξύ των οποίων το far west το οποίο λόγω συσκότισης δεν καταφέραμε να δοκιμάσουμε. Όταν λέω σκηνικά, εννοώ κανονικά ντουβάρια. Με την τράπεζα, με την εκκλησία, τις φυλακές και το νεκροταφείο! Εν πάση περιπτώσει, χωριστήκαμε σε δυο ομάδες και προσπαθούσαμε να εξοντώσουμε όσους περισσότερους αντιπάλους μπορούσαμε.
Φορέσαμε ειδικές στολές, κράνη, γάντια και είχαμε από 200 σφαίρες ο καθένας (για να το ευχαριστηθείς πρέπει να αγοράσεις καμιά 400αρια). Τέτοιο εξοπλισμό δεν είχαμε ούτε στον στρατό, όταν υπηρετούσα. Άσε! Έκανα και πάλι έρπηση, βαρελάκι, κάλυψη-απόκρυψη και το ευχαριστήθηκα! Ούτε με ένοιαξε που ήμουν μέσα στα χώματα, ούτε που γέμισαν τα μαλλιά μου μπογιές, ούτε που αισθάνθηκα πραγματικά το κλίμα του πολέμου για πρώτη φορά στη ζωή μου!
Ερώτηση! Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο στο στρατό; Γιατί δεν μας πάνε σε ένα πάρκο να παίξουμε πόλεμο και να εκπαιδευτούμε με χρωματοσφαιρίδια παρά μας έχουν τόσα χρόνια και βαράμε βαρέλια και λάστιχα στα πέρα μέρη; Ξέρεις πόση εκπαίδευση μπορεί να επιτευχθεί με τον χρωματοπόλεμο; Βλέπεις την κάννη του αντιπάλου να ξεπροβάλλει μέσα από τα σακιά και να αστράφτει πάνω σου από απέναντι και σκέφτεσαι: «Παναγιά μου, γίνεται πόλεμος! Αέραααα!»
Σήμερα:
- Πετύχαμε κατοχή φρουρίου,
- Πετύχαμε αρπαγή σημαίας,
- Με πέτυχαν μια φορά στα μάτια μέσα και έγινε η μάσκα μου κατακόκκινη,
- Με πέτυχαν τρεις φορές στην πλάτη και άμα με δείτε είμαι λες και δέχτηκα επίθεση από σφήκες! (Τώρα, πώς βρέθηκε ο εχθρός από πίσω μου και δεν το πήρα πρέφα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο!)
Γενικό συμπέρασμα: Θα ξαναπάμε, είναι must! Έζησα το απόλυτο παιχνίδι για 4 ώρες!
Γενικό συμπέρασμα 2: Είναι όλο μου το σώμα εξαντλημένο, οι κοιλιακοί μου πιασμένοι και η πλάτη μου κωστομένη. Κρίμα τα γυμναστήρια που πληρώνω τόσους μήνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου