RIP Imish

Έχω απορίες.

Πριν ανακαλυφθούν τα κοινωνικά δίκτυα τι κάνατε σε περίπτωση θανάτου διασήμου; Βγαίνατε στους δρόμους και διαλαλούσατε «Πέθανε ο τάδε, rest in peace, rest in peace;» Εγώ δεν θυμάμαι κανέναν να αντιδρούσε έτσι. Το πολύ να λέγαμε «πέθανε ο τάδε» και να αλλάζαμε αμέσως κουβέντα.

Γιατί μας πρήζετε όλοι τα ούμπαλα, τώρα, με απανωτά RIP όπου σταθείτε και όπου βρεθείτε; RIP στο Facebook, RIP και στο τουίτερ και στο ίνσταγκραμ. RIP Aretha Franklin, RIP Aretha Franklin. Αν το ξαναπείτε παίζει και να αναστηθεί. Και να ήταν η αγαπημένη σας καλλιτέχνις, να το καταλάβω. Ξέρετε πάνω από δυο τραγούδια της; Αμφιβάλλω. Εντάξει αυτό δεν με ενδιαφέρει και τόσο. Αλλά, από ό, τι κατάλαβα, για όποιον πεθαίνει τα ίδια κάνετε. RIP εις τη δευτέρα. Τι στο διάολο, σε γραφείο κηδειών εργάζεστε και είναι μέρος των καθηκόντων σας;

Τρίτον. Τι πάει να πει RIP ρε μπαγλαμάδες;

Με τα RIP τους θάβατε στο χωριό σας; Εδώ εγώ που δεν είμαι από χωριό, και δεν τολμώ να πω RIP. Νιώθω μαλάκας. Εσείς πώς το ξεστομίζετε έτσι εύκολα σαν να μεγαλώσατε λίγο έξω απ’ το Μανχάταν; Πήγατε ποτέ να συλληπηθείτε στην εκκλησία, και είπατε στον συγγενή του πεθαμένου «rest in peace;»

 «Θεός ‘χωρέστoν», λέει ο κόσμος!

Και αν το θέλετε σώνει και καλά συντομογραφημένο: ΘΣΧΤΝ!

Ούτε RIP, ούτε «Καλό Παράδεισο» (άλλη μαλακία κι αυτή! Και πού ξέρετε εσείς ότι πήγε Παράδεισο ο μακαρίτης; Όλοι οι διάσημοι τίγκα στην αμαρτία, τα ναρκωτικά, τις παρτούζες και τις υπερβολές μου θέλουν και παράδεισο; Εμείς που είμαστε με τον σταυρό στο χέρι και ανεβοκατεβαίνουμε τον Γολγοθά σαν τον Σίσσυφο πού θα πάμε, δηλαδή; Κατευθείαν κόλαση;), ούτε «Καλό ταξίδι!», ούτε περαιτέρω φληναφήματα.

Θεός 'Χωρέστον!

Τέλος!

Τέλος, είπα!