Crack

Άκου τι θυμήθηκα προ ολίγου και άρχισα να γελώ μόνος μου.

Όταν σπούδαζα στο Κάρντιφ το 2007, έμενα σε μια γειτονιά πολύ βρόμικη και άσχημη, όπου όλα τα σπίτια ήταν τα ίδια, στην πλειοψηφία τους νοικιασμένα σε φοιτητές και single mothers με χρυσά δόντια και σκουλαρίκια γίγαντες. Ήταν όλα τα σπίτια παραμελημένα, ξεφτισμένα, σαν κοινόβια νομάδων, με ανύπαρκτους κήπους και απόπνεαν μία αίσθηση ότι εκατομμύρια μικρόβια και ασθένειες πλανιόνταν στον αέρα από πάνω τους. Το μόνο δείγμα πολιτισμού ήταν ένα συνοικιακό σουπερμάρκετ Tesco, το οποίο ήταν και εκείνο ολίγον τι παρακμιακό, μιας και μετά το μεσημέρι δεν έβρισκες τίποτα να αγοράσεις, παρά μόνο φοιτητικές τροφές τύπου πίτσα μαργαρίτα και fish fingers.

Τέλος πάντων, απέφευγα να ψωνίζω από εκεί γιατί δεν ένιωθα γενικότερα ασφαλής. Προτιμούσα να ψωνίζω από το σουπερμάρκετ του κέντρου και ας ήταν πιο μακριά, και ας ήταν πιο ταλαιπωρία να κουβαλώ τις σακούλες πεζός, τόσο δρόμο, μέχρι την εστία. Τέλος πάντων, όταν ήμουν βιαστικός, αναγκαστικά ψώνιζα από την βρομο-γειτονιά και το ανεπαρκές Tesco.

Ένα τέτοιο απόγευμα, καθώς ξεπρόβαλα από το μαγαζί, με τις σακούλες να ξεχειλίζουν κατεψυγμένα, ένα αυτοκίνητο που κινούνταν στη γειτονιά ελάττωσε ταχύτητα και αντιλήφθηκα ότι ήθελε να με προσεγγίσει. Γυρνώ το κεφάλι και αντικρίζω ένα σαράβαλο με πέντε φοιτητές μέσα, πιθανότατα αραβικής καταγωγής. Χρυσές αλυσίδες κρέμονταν από τους λαιμούς τους, φορούσαν μαύρα δερμάτινα τζάκετ της λίρας και μπορούσα να διακρίνω ζελέ να στάζει από τα άπλυτα μαλλιά τους. Μου έγνεψαν να σταματήσω. Προσπάθησα να τους αγνοήσω επειδή τους ψιλό-φοβήθηκα, αλλά με τα R&B σουξεδάκια, ντάπα ντούπα, να τραντάζουν ολόκληρο το σασί του αυτοκινήτου τους, ήταν αδύνατο να προσποιηθώ πως δεν τους είχα προσέξει.

Σκέφτηκα να σταματήσω να δω τι θέλουν πριν με γαζώσουν με σφαίρες ή μου πετάξουν κανένα στιλέτο και πεθάνω τόσο άδοξα στα ξένα, σε μια τόσο μπανάλ γειτονιά. Με ρωτά ο συνοδηγός με άκρως βλοσυρό βλέμμα:

-          Yo man, any idea where we could get some crack?

Δεδομένου ότι η στιχομυθία λάμβανε χώρα μόλις λίγα μέτρα από την είσοδο του Tesco, δεδομένου ότι δεν είχα ιδέα τι είναι το crack, και δεδομένου ότι η μόνη παραπλήσια λέξη που μου ερχόταν στο μυαλό ήταν κάτι crackers τύπου Loacker με πραλίνα φουντουκιού, σκέφτηκα ότι δεν άκουσα καλά. Χώρια που το πιο πιθανό σενάριο ήταν αυτοί οι βλάχοι να έψαχναν μπισκότα και να τα αποκαλούσαν crack στην αργκό. Γύρισα και τους είπα:

-          At this time you can hardly find anything to buy; the existence of this shop is pointless. I got me a pizza and some orange juice. You should try Sainsbury’s at the city centre, instead.

Το αυτοκίνητο επιτάχυνε και εξαφανίστηκε.

Όταν επέστρεψα στην εστία άνοιξα λεξικό και είδα ότι το crack είναι επεξεργασμένη μορφή κοκαΐνης.

Μου τη θέλανε και επεξεργασμένη, μη χέσω.