Σόου Φαντάστικ!

Φιλοξενώ τη φίλη μου την Αγγελική, εξ Ελλάδος, και την τρέχω όλη μέρα και όλη νύχτα στα βουνά και τα λαγκάδια της χώρας μας, για να μη λέτε δηλαδή ότι δεν διαφημίζω επαρκώς την κυπριακή ύπαιθρον και πως δεν προωθώ όσο πρέπει τις εγχώριες ομορφιές. Το έχω πάρει τόσο ζεστά το ζήτημα που απόψε την έβαλα σχεδόν με το ζόρι να δει τα κυπριακά καλλιστεία για να έχει σφαιρική άποψη για το πως δένουν αρμονικά τα όρη και τα παραρά με τις σύγχρονες αφροδίτες μας. 

Είναι η πρώτη φορά που παρακολούθησα το "σόου" αυτό απρόσκοπτα και σε τόση πολλή διάρκεια και έχω να δηλώσω απερίφραστα τα εξής:

- Είναι να διερωτάσαι αν οι ιθύνοντες των καλλιστείων γνωρίζουν τι ενδιαφέρει τους άντρες τη σήμερον ημέρα και αν γνωρίζουν πώς μετριέται ένα θηλυκό. Αν έμπαιναν στον κόπο να ακούσουν μια αντροπαρέα σε μια καφετέρια που σχολιάζει τις γύρω γκόμενες, θα ήξεραν πως ποσώς μας ενδιαφέρει αν μια γυναίκα περπατά με χάρη στην πασαρέλα και αν μπορεί να κολυμπήσει στην ξηρά, ή αν μπορεί να "τρέξει λυπημένα" και θα γνώριζαν πως αυτά που ορίζουν σήμερα το θηλυκό είναι ένας ταλαντούχος, τουρλωτός κώλος και δυο στητές βυζάρες. Α, ναι, κι ένα ωραίο πρόσωπο. Γιατί κάθονται και βασανίζουν τις υποψήφιες σε δοκιμασίες που κανείς δεν πρόκειται να τις υποβάλει είναι απορίας άξιον. Εκτός κι αν ο αντικειμενικός σκοπός είναι απλά να γεμίσουν τον τηλεοπτικό χρόνο με παπάρες και σκαρφίζονται διάφορα για να "γίνει το πρόγραμμα". Που εδώ που τα λέμε, αν ήθελαν να γεμίσουν το πρόγραμμα με παπάρες, θα μπορούσαν απλά να τους θέτουν διάφορα ερωτήματα υπό τύπον συνέντευξης, ώστε να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας με τις απαντήσεις τους, και όχι να τις βάζουν να παίρνουν ύφη αυτοκράτειρας ενδεδυμένες αναλόγως, που για να λέμε και την αλήθεια, για τις Κύπριες είναι και το μόνον εύκολο. 

- Ο Μίλτος Μακρίδης. Η απόδειξη ότι μετά το κούρεμα πήγαμε όντως 20 χρόνια πίσω. Μα, είναι να απορείς από ποιό χρονοντούλαπο τον ξέθαψαν και ποιό λαμπρό μυαλό στο Μέγκα θεώρησε ότι οι ατάκες του είναι ακόμα τόσο φρέσκες ώστε να αφορούν τους τηλεθεατές εν έτει 2013. Και εντάξει, δεν πειράζει που το μπάτζετ του σταθμού είναι τέτοιο που μέχρι Μίλτο Μακρίδη του επιτρέπει να πληρώσει. Εμένα με ενοχλεί που ο ίδιος βαριέται φρικτά που βρίσκεται εκεί και το κάνει εμφανές. Σα να μας λέει: "και βαριέμαι που συμμετέχω σ΄αυτή τη μαλακία, και το δείχνω, και σας τα παίρνω κι από πάνω". Πιο σαχλός και ξεπερασμένος και από τον Νίκο Μουρατίδη. 

- Η Ρόντικα. Η βασίλισσα του θράσους. Εξηγούμαι: Έζησα έξι χρόνια στην Αγγλία, σπούδασα νομικά και δημοσιογραφία και αν μου ζητούσαν να βγω να παρουσιάσω εκπομπή στην αγγλική τηλεόραση, ή να συμμετάσχω σ' αυτήν, θα ένιωθα ότι τα αγγλικά μου δεν θα ήταν άριστα ώστε να ανταποκρίνονται στο επίπεδο που προστάζει η αποστολή της βρετανικής τηλεόρασης. Θα αρνιόμουν από συστολή και σεβασμό σε μια κουλτούρα που δεν ανήκω. Αντιθέτως, εδώ έχουμε μία γυναίκα που μιλά τα Ελληνικά σα να της ήρθε κόλπος, για να μην πω σαν ημικαθυστερημένη και πέσετε να με φάτε για την απουσία τακτ προς τα άτομα με ειδικές ικανότητες, και δεν σκέφτηκε μισή στιγμή να κάτσει σπίτι της να πλέξει, παρά να μας καίει τον εγκέφαλο κάθε φορά που της ζητείται να κρίνει. Μα, πού καταντήσαμε! Κάποτε στην ελληνική τηλεόραση παρουσίαζε τηλεπαιχνίδια η Κανέλλη και μαθαίναμε τη γλώσσα από εκείνην. Κάποτε για να ήσουν παράγοντας μιας εκπομπής έπρεπε να είσαι τουλάχιστον φιλόλογος. Σήμερα, δεν φτάνει που οι διανοούμενοι έχουν εκλείψει και δίνεται τηλεοπτικός χώρος και χρόνος στο κάθε τσόκαρο, τώρα έχουμε και τα αλλοδαπά που απλώς κοάζουν. 

Στεναχωρέθηκε η κυρά Ρόντικα τις προάλλες από τις κακόβουλες κριτικές και έγραψε στο φέησμπουκ της ότι "ο σκοπός είναι ιερός" και γι αυτό δέχτηκε να συμμετάσχει ασχέτως αν δεν μπορεί να σταυρώσει λέξη. Άμα ο σκοπός είναι ιερός κυρά μου, κάνε μια δωρεά,  δώρισε μια σπλίνα, ένα νεφρό, την καρδιά σου ολόκληρη και έξω απ' την πόρτα, δεν είναι ανάγκη να μας υποβάλλεις σ' αυτό το μαρτύριο κάθε Κυριακή. 

- Η Έλενα Παπαβασιλείου. Η τσαχπίνα καλαμαρκά που μπορεί όταν παίζει εντός έδρας να είναι "μια από τις πολλές" αλλά όταν παίζει στα δικά μας λημέρια ισχύει το λαϊκό πλην σοφότατο: "Κλάσε μάνα μου να πάρουμεν αέραν!"

Η Αγγελική πήγε να κοιμηθεί στα μισά του σόου, πολύ πριν προλάβω να αναρτήσω αυτό το κείμενο.