Σιντριβανάτο

Μπονζούρ και αμπαζούρ!

Όπως μάλλον θα διαβάσατε στο μπλογκ της Ράνιας, την περασμένη Παρασκευή παντρέψαμε την αδελφή της. Είμαι φίλος με την αδελφή της Ράνιας εδώ και πολλά χρόνια, αλλά λόγω περιστάσεων και κυρίως λόγω των μπλογκς τον τελευταίο ενάμιση χρόνο κάνω πιο πολλή παρέα με την αδελφή της, παρά με την ίδια. Όχι ότι με χαλάει βεβαίως, βεβαίως, απλά το επισημαίνω για να δεις πόσο κοντά σε φέρνει με έναν άνθρωπο ένα μπλογκ. Την παντρέψαμε που λες, και ως είθισται κλήθηκα να ετοιμάσω το βίντεο της βραδιάς.

Ήταν πολύ αστεία και επίπονη διαδικασία. Σκεφτήκαμε να αποφύγουμε τα τετριμμένα και βαρετά βίντεα, όπου προβάλλεται η νύφη και ο γαμπρός από την παιδική τους ηλικία και έπειτα και να ετοιμάσουμε μια υπερπαραγωγή. Η Ράνια μου πρότεινε να μαζέψουμε όλους τους κολλητούς τους σε ένα μέρος και να γυρίσουμε μια παρωδία των τίτλων έναρξης από τους Friends, που είναι η αγαπημένη σειρά του ζεύγους. Σημείωσε ότι δεν έχω δει ποτέ μου Friends, ποτέ δεν άντεξα να δω πάνω από 15’ και δεν ήξερα ότι στους τίτλους της σειράς «τα φιλαράκια» πέφτουν και χορεύουν μέσα σε ένα σιντριβάνι.

Anti-Christos: Και το σιντριβάνι που θα το βρούμε, μάνα μου;

Rania: Κάτσαμε και τα μετρήσαμε.

- Και;

- Έχει πολλά στα Roundabouts της Λεμεσού, ένα στην πλατεία της Αγίας Νάπας και ένα στο πάρκο της Ακρόπολης!

- Και θα μαζέψουμε 15 άτομα στα Roundabouts της Λεμεσού για να πέσουν να χορεύουν μες τα σιντριβάνια;

- Τους ρώτησα ήδη και δεν έχουν πρόβλημα!

Οι κουμπάρες μου ανακοίνωσαν την απόφασή τους λες και το να πέσεις μέσα σε σιντριβάνι και να αρχίσεις να χορεύεις να είναι το πιο καθημερινό πράγμα. Εντάξει, δεν κατακρίνω τέτοιες πράξεις, άλλωστε πρώτος και καλύτερος επικροτώ κάτι τέτοια χαρωπά, αλλά μου φάνηκε παράξενο που συγκατένευσαν τόσα άτομα σε κάτι τέτοιο χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις.

- Anti-Christos: Και θα πάμε 15 άτομα στη Λεμεσό με λεωφορείο να πέσουμε στα σιντριβάνια; Κι αν είναι κλειστά και δεν λειτουργούν;

- Rania: Ε, τότε θα πάμε σ’ αυτό της Αγίας Νάπας.

- Άλλη δουλειά δεν θα κάνουμε;

- Αποκλείεται να μην δουλεύουν, θα πάρουμε τηλέφωνο να ρωτήσουμε.

-Τι; Θα πάρουμε τηλέφωνο να τους πούμε: «Γεια σας, καλημέρα στην όμορφη Λεμεσό! Λειτουργούν σήμερα τα σιντριβάνια σας να έρθουμε να πέσουμε, γιατί έχουμε κι ένα γάμο να οργανώσουμε;»

Οι κουμπάρες δεν έβλεπαν το παράξενο του πράγματος.

- Anti-Christos: Καλά, άμα τα οργανώσετε εγώ δεν έχω πρόβλημα. Άμα έρθει η αστυνομία να μας μαζέψει όμως, εγώ εσάς θα υποδείξω ως εγκέφαλους της υπόθεσης.

- Σιγά που θα έρθει η αστυνομία. Εδώ τους τηλεφωνάς να έρθουν με τον κλέφτη μες το σπίτι και δεν συγκινούνται. Θα έρθουν να μας μαζέψουν από τα σιντριβάνια; Εξάλλου τα σιντριβάνια δικά μας είναι, εμείς τα πληρώνουμε με τους φόρους μας, ό, τι θέλουμε τα κάνουμε.

Λογικότατα επιχειρήματα!

Περνούσαν οι μέρες και συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είναι εύκολο να πάμε να πέσουμε στα σιντριβάνια της Λεμεσού (Για να πω και την αλήθεια, προσωπικά δεν ξέρω καν αν υπάρχουν σιντριβάνια στη Λεμεσό, αλλά αν κρίνω από τους Αελίστες που ξεσάλωσαν πέρσι με το πρωτάθλημα, όλο και κάποιο σιντριβάνι θα βρέθηκε να τους φιλοξενήσει).

Με τούτα και με κείνα, σκεφτήκαμε ότι υπάρχει σιντριβάνι και στον κήπο του μοναστηριού του Κύκκου, στην Έγκωμη. Δίπλα από τα σπίτια μας σχεδόν, πώς δεν το σκεφτήκαμε;

- Κουμπάρα β': Θα πάρω εγώ τηλέφωνο τον υπεύθυνο του μοναστηριού από Δευτέρα, να πάρω άδεια.

- Anti-Christos: Σιγά μην σας δώσουν άδεια οι παπάδες!

- Έννοια σου.

Τηλεφώνησε η κουμπάρα, δεν ξέρω με ποιον μίλησε και πήρε τάχα μου την άδεια. «Δικαιούστε να πέσετε στο σιντριβάνι με τον όρο να είστε κόσμιοι» της είπε κάποιος υπέυθυνος του μοναστηριού. Το όνομα αυτού αγνοείται.

- Anti-Christos: Σίγουρα ρε παιδί μου; Ή θα πάμε εκεί και θα μας τρέχουν οι παπάδες με τις μαγκούρες;

Για να είμαστε 100% σίγουροι πήρα τη Ράνια ένα απόγευμα και πήγαμε στο μοναστήρι. Βρήκαμε εκεί στον κήπο ένα αστυνομικό.

- Anti-Christos: Γεια σας! Ξέρετε, θα παντρευτεί μια φίλη μας σε λίγες μέρες και θα θέλαμε την άδειά σας να έρθουμε εδώ στον κήπο να φωτογραφηθούμε.

- Αστυνομικός: Κανένα πρόβλημα αγαπητοί μου, εδώ θα είμαστε.

- Σας πειράζει να πέσουμε μέσα στο σιντριβάνι και να αρχίσουμε να χορεύουμε;

- (έκθαμβος) Γιατί;

- Έτσι θέλουμε. Για να γίνει το βίντεο κλιπ του γάμου.

- Ούτε να το διανοείστε! Κατ’ αρχάς θα βγάλετε αρρώστιες από τα βρομόνερα του σιντριβανιού και τα χημικά που έχει μέσα, μην σας πω ότι αν το μάθει ο Ηγούμενος θα φέρει αστυνομία να σας μαζέψει την ίδια στιγμή!

- Καλά, εσάς τι σας πειράζει αν βγάλουμε αρρώστιες; Και στο κάτω, κάτω, μέχρι να το πάρει χαμπάρι ο Ηγούμενος εμείς θα έχουμε τελειώσει το γύρισμα.

- Ούτε να το διανοείστε!

- Καλά, εμείς θα έρθουμε και υποσχόμαστε να μην πέσουμε. Θα τραβήξουμε λίγα πλάνα γύρω, γύρω και θα φύγουμε (ψέματα λέγαμε, θα πέφταμε αλλά δεν του το λέγαμε).

- Να πάτε στο καλό.

Περνούσαν οι μέρες και το θέμα σιντριβάνι δεν έβρισκε λύση. Τελικά, ο κουμπάρος θυμήθηκε ότι υπάρχει σιντριβάνι και στον Δημοτικό Κήπο Λευκωσίας, δίπλα από το παλιό κτίριο του ΘΟΚ και μου έστειλε με μέηλ μια φώτο να το δω, να το εγκρίνω.

- Anti-Christos: Μα θα πάμε να πέσουμε μέσα στο σιντριβάνι που κατουρούν οι Πακιστανοί και οι Φιλιπινέζες;

- Κουμπάρος: Όλα για τους φίλους μας.

- Anti-Christos: Και θα τραβώ εγώ το πλάνο με τις Σρι Λανκέζες στο φόντο να κάνουνε πικ νικ;

- Rania: Θα πάμε να τις παρακαλέσουμε να μετακινηθούν, να μην ενοχλούν το πλάνο.

- Anti-Christos: Εγώ δεν πάω, σας το λέω.

- Rania: Θα πάω εγώ. Δεν ντρέπομαι.

- Anti-Christos: Ε, ρε να είχαμε Χρυσή Αυγή στην Κύπρο! Μόνο και μόνο που θα μπαίναμε στον κήπο με τα μαύρα φανελάκια, θα άδειαζε ο χώρος όλος! Nα της τηλεφωνήσουμε να στείλει ένα λόχο: «Η Χρυσή Αυγή καθαρίζει Πακιστανούς στον Δημοτικό Κήπο, για να γυριστεί το βίντεο κλιπ της αδελφής της Ράνιας!» Έκτακτα.

Μην στα πολυλογώ, πήγαμε τον Δημοτικό Κήπο. Δεκαπέντε άτομα. Πέσαμε με τα ρούχα μέσα στα σιντριβάνια και χορεύαμε (χωρίς μουσική) για να γίνει το βίντεο. Έπεσα κι εγώ με το iphone στη τσέπη (στα είχα ξαναγράψει) το διέλυσα. Πέφτοντας μάτωσα τον αγκώνα μου που σκίστηκε πάνω σε κάτι σίδερα του σιντριβανιού. Λαμπρά! "Εκτός του ότι θα κολλήσουμε αρρώστιες από τα βρομόνερα, θα βγάλουμε και τέτανο! Τουλάχιστον βγαίνει ωραίο το πλάνο." Τελειώσαμε το γύρισμα σε 45’. Πάω σπίτι, βάζω να δω τι τραβήξαμε και τι παρατηρώ; Η γκόμενα-διάνοια που πήρε την κάμερα όταν αποφάσισα να πέσω κι εγώ στα νερά δεν πάτησε το record. Και δεν ήταν καν ξανθιά. Με λίγα λόγια, έπεσα μέσα στα σκατόνερα, μάτωσα και διέλυσα κινητό για το τίποτα. Ούτε ένα πλάνο που να μαρτυρεί ότι συνέβαλα κι εγώ σε όλο αυτό.

ΟΚ, φταίω κι εγώ που δεν έλεγξα βγαίνοντας αν γυρίστηκε το πλάνο, αλλά πού να μου περνούσε από το μυαλό ότι εν έτη 2012 υπάρχει κόσμος που πρέπει ακόμα να του πεις «πάτα αυτό το κόκκινο κουμπάκι για να αρχίσεις να βιντεογραφείς» όταν του παραδίδεις την κάμερα! Τέλος πάντων.

Ευτυχώς τα πλάνα που είχα τραβήξει πριν πέσω ήταν αρκετά για να γεμίσουν δύο λεπτά μουσικής οπότε το βίντεο ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Παρόλα αυτά, μπορούσε να ήταν και καλύτερο. Εννοείται ότι όταν είδα την τύπισσα στον γάμο την περασμένη Παρασκευή την αγνόησα επιδειχτικά. Ε, μα… Είδαμε και πάθαμε να βρούμε το σιντριβάνι, είδαμε και πάθαμε να πέσουμε μέσα όλοι μαζί για να μην έχω μισό αναμνηστικό από όλο αυτό;! Γκρρρ! Στον επόμενο γάμο που θα κληθώ να γυρίσω βίντεο, ένα powerpoint με φωτογραφίες του γαμπρού και της νύφης από την παιδική τους ηλικία κι άντε γεια!