Γιαούρτι Στον Νταλάρα!

Το πιο πάνω βίντεο είναι από τη χθεσινή συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στο Ίλιον της Αθήνας. Όπως θα δεις, ο Νταλάρας γιαουρτώθηκε, υβρίστηκε και γιουχαΐστηκε από τις εκατοντάδες κόσμου που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση, εξ αιτίας της στάσης που τήρησε η γυναίκα του, Άννα Νταλάρα, απέναντι στο μνημόνιο, (το υπερψήφισε) αλλά και εξ αιτίας των δικών του δηλώσεων, του τύπου «το μνημόνιο είναι αναγκαίο κακό.» Το γιαούρτι έπεσε σύννεφο. Συγκλονίστηκα από το πόσο ψύχραιμα αντιμετώπισε την κατάσταση ο ίδιος, συνέχισε να τραγουδά απτόητος ακόμα και όταν άρχισαν να του πετάνε καρέκλες, ακόμα και όταν βγήκε ο κόσμος πάνω στη σκηνή για να τον λιντσάρει!

Αν σου πω ότι τον λυπήθηκα, θα είναι ψέμα. Ο μόνος λόγος που ήμουν κάπως θετικός απέναντί του, ήταν επειδή προ αμνημονεύτων χρόνων έκανε συναυλίες υπέρ της κυπριακής άμυνας, πράγμα που, κακά τα ψέματα, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει ουδείς άλλος Κύπριος καλλιτέχνης του βεληνεκούς του, ούτε καν η Βίσση μου (της οποίας της το κρατώ μανιάτικο ότι δεν βοήθησε όταν έπρεπε, όσο έπρεπε) αλλά ούτε και οι υπόλοιπες Κύπριες που μεσουρανούσαν στην Αθήνα στα τέλη του ’80, βλέπε Αλέξια, Κωνσταντίνα κτλ. Τώρα θα μου πεις, το είδος που υπηρετούσαν οι πιο πάνω δεν κολλούσε με μια συναυλία υπέρ της στρατιωτικής θωράκισης της Κύπρου και εν μέρει συμφωνώ, αλλά θεωρώ ότι ανεξαρτήτως ρεπερτορίου, δεν έδωσαν όσα θα περιμέναμε. Τέλος πάντων.

Twelve points, λοιπόν, για τις συναυλίες στην Κύπρο προ πάππου Φιλίππου, αλλά πέραν τούτων δεν μπορώ να βρω άλλα επιχειρήματα υπέρ του. Κατ’ αρχάς υπηρετεί ένα είδος μουσικής τα μάλα σοβαροφανές, είδος που δεν συμπάθησα ποτέ μου και το οποίο ο ίδιος φαίνεται να υποστηρίζει με νύχια και με δόντια απαξιώνοντας όλα τα υπόλοιπα. Χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του για το ρεπερτόριο της Άννας Βίσση, που όταν ερωτήθηκε σε μία συνέντευξη σχετικώς, δήλωσε: «Με τη Βίσση μας χωρίζει το χάος» (τότε η Άννα εμφανιζόταν με τον Ρουβά στο Χάος, απέναντι από την Ιερά Οδό και έσκιζε, αλλά ο Νταλάρας υπονοούσε ότι τους χωρίζει και το καλλιτεχνικό χάος) για να λάβει τη μνημειώδη απάντηση της Άννας, που τότε δεν λογάριαζε τίποτα: «Δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα!»

Πρώτο φάουλ λοιπόν. Το δεύτερο ήρθε λίγα χρόνια μετά όταν άρχισε η κόντρα του με τον Τζίμη Πανούση. Ο Νταλάρας ζήτησε ασφαλιστικά μέτρα επειδή η σάτιρα του Πανούση προς το πρόσωπό του υπερέβαινε τα εσκαμμένα, τον παρουσίαζε ως εκμεταλλευτή του κυπριακού προβλήματος για να βγάζει λεφτά, κι όλα αυτά με τον Πανούση να είναι ντυμένος «Πόπη» (θα θυμάστε το υπέροχο εκείνο έντεχνο άσμα που έβγαλε το 1998 στον δίσκο «Θεσσαλονίκη, Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα», με την Ψυχράμη στον ρόλο της Πόπης). Η ανοχή του στη σάτιρα, όσο ακραία κι αν ήταν αυτή, ήταν εφάμιλλη μ’ αυτήν της κυβέρνησης Χριστόφια σήμερα (που όλοι ξέρουμε την ποιότητα δημοκρατίας που τη χαρακτηρίζει), και ως εκ τούτου κρίνεται κομπλεξική και καταδικαστέα. Αν ήσουν υπεράνω Νταλάρα μου, δεν θα καθόσουν να ασχολείσαι με τον Πανούση. Καλή Κατίνα είσαι και του λόγου σου και έδωσες τροφή στα μεσημεριανά και σε συζητούσαν μέρες!

Το τελευταίο φάουλ ήρθε πέρσι, όταν ο κύριος Νταλάρας σε μια συνέντευξη που έδωσε σε τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, δήλωσε ότι το Αιγαίο «δεν ανήκει ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Τουρκία, αλλά στα ψάρια!» σηκώνοντας θύελλα πολιτικών αντιδράσεων. Καταλαβαίνεις, τέτοιες μαλακίες αστοιχείωτες πολιτικές τοποθετήσεις δεν μπορώ να τις ακούω, ν’ ανοίγει ο κάθε τραγουδιάρης το ξερό του και να ασκεί διπλωματία ενώ μόλις το προηγούμενο βράδυ τον έλουζαν με τα γαρύφαλλα οι λουλουδούδες, πόσο μάλλον από έναν άνθρωπο που θεωρεί τον εαυτό του και «ανώτερο καλλιτέχνη».

Με τούτα και μ’ εκείνα, αντιλαμβάνεσαι ότι το χθεσινό γιαούρτωμα ήταν η φυσική συνέχεια του γαρύφαλλου, και το απόλαυσα όσο δεν πάει. Είδα τουλάχιστον τρεις φορές το βιντεάκι, ενώ το έδειξα σε όποιον έτυχε να βρεθεί στον διάβα μου. Εύχομαι ολόψυχα, ο επόμενος να είναι ο Πλιάτσικας! Χαχαχα!