Ομαδικά Γκρουπ

 

Έχω κάνει διατριβή στο θέμα «ομαδικά γκρουπ».

Και νομίζω ήρθε η ώρα να μοιραστώ μαζί σας μερικά από τα ευρήματα του «επιβιώνοντας σε ομαδικά γκρουπ σε βάιμπερ και γουότσαπ» – ή, «μαθαίνοντας το μέτρο σε ομαδικές συζητήσεις».

Τα ομαδικά γκρουπ χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Στα επαγγελματικά / ενημερωτικά, και στα κοινωνικά / οικογενειακά.

Με βάση την ελληνική και κυπριακή κουλτούρα, τα πιο πάνω μετά βίας διαχωρίζονται. Οι Κυπραίοι, τουλάχιστον, δεν έχουν καμία αντίληψη ως προς το τι πρέπει να λέγεται και να γράφεται στο κάθε γκρουπ.

Έχουμε ας πούμε ένα γκρουπ όλοι οι γονείς του Νηπιαγωγείου. Θα φανταζόταν κανείς ότι αυτό το γκρουπ εξυπηρετεί την ενημέρωση των γονέων για διάφορα διαδικαστικά θέματα, όπως π.χ. πότε λήγει η προθεσμία καταβολής των διδάκτρων, αν αρρώστησε κάποια δασκάλα και θα επηρεαστούν τα παιδιά, αν θα πάνε εκδρομή και ούτω καθεξής. Όλα αυτά, γίνονται. Γίνονται όμως και άλλα τα οποία επισκιάζουν τα προηγούμενα:

Έχει, φερ’ ειπείν, γενέθλια ένα παιδάκι και κερνά τους συμμαθητές του από ένα μπισκότο; Σωρηδόν το απόγευμα τα μηνύματα «να σας ζήσει», «υπέροχο το μπισκοτάκι σας», «θέλουμε τη συνταγή», «να χαίρεστε τον όμορφο σας». Υπάρχουν, βέβαια, και τα «ποια η πολιτική του νηπιαγωγείου στη χορηγία μπισκότων με γλουτένη και ζάχαρη;» αλλά το νόημα είναι ένα! Απ’ εκεί που εγώ βρίσκομαι σε εκείνο το γκρουπ για να ενημερώνομαι για τα βασικά και θεμελιώδη, καταλήγω να λαμβάνω 150 ειδοποιήσεις που δεν με αφορούν.

Θες, κυρά μου, να ευχηθείς του γονιού για τα γενέθλια του τέκνου του; Κάνε το με προσωπικό μήνυμα. Δεν αφορά τους άλλους 45 γονείς που βρίσκονται στο γκρουπ! Δεν μας ενδιαφέρει να διαβάσουμε εκατό φορές «να σας ζήσει το αγγελούδι σας». Καταλήγουμε να ευχόμαστε να μην ζήσει!

Μπορείς να αρχειοθετήσεις το εν λόγω γκρουπ ή να το «σιωπήσεις» αν σε ενοχλεί, θα μου πείτε. Και έχετε δίκιο, αυτό κάνω πολύ συχνά. Αλλά έτσι καταλήγω να χάνω τα μηνύματα που πραγματικά με αφορούν αφού όταν δεήσω να μπω να δω τι συμβαίνει, βλέπω 250 αδιάβαστα μηνύματα και βαριέμαι να τα διαβάσω όλα. Οπότε, με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.

Δεν υπάρχει μέτρο, ούτε τακτ στα ομαδικά γκρουπ. Δεν μπορεί να αξιολογήσει ο κόσμος τι μπορεί να αφορά το σύνολο και τι μπορεί να εκνευρίζει το σύνολο. Αν νομίζετε ότι είναι γόνιμο να λαμβάνουμε τόσες ειδοποιήσεις απλά και μόνο για να πείτε σε κάποιον «να του ζήσει», απορώ με την καρδιά μου, απορώ.

Έβλεπα προ ολίγου στο γκρουπ του νηπιαγωγείου να λέει μία «καλό σαββατοκύριακο μανούλες». Ακολούθησαν 150 «καλό σαββατοκύριακο σε όλους». Το γλωσσοφάγανε το σαββατοκύριακο! Μακάρι να φτάσουμε τη Δευτέρα!

Τα ίδια βέβαια συμβαίνουν και στα επαγγελματικά γκρουπ. Αντί να ενημερωνόμαστε για εργασιακά θέματα, για επείγοντα που προκύπτουν και τα τοιαύτα, καταλήγουμε να ευχόμαστε «καλή χρονιά» κάθε πρωτοχρονιά, και «καλά Χριστούγεννα». Δεν είναι ανάγκη να το γράψετε όλοι. Μπορεί να το γράψει ο πρώτος και οι υπόλοιποι να κάνουν ένα λάικ από κάτω. Το ίδιο είναι. Τυπικό το ζήτημα. Δεν θέλουμε να μας στείλετε ούτε gifάκια, ούτε φωτογραφίες με κεράκια και απαστράπτοντα αγγελάκια.

Στα οικογενειακά και φιλικά γκρουπ τώρα, γίνεται της πουτάνας. Εκείνα τα απολαμβάνω αφού μπαίνω εκεί με τη θέλησή μου και μαζί με ανθρώπους που υποτίθεται ότι αγαπώ και εκτιμώ. Εκεί δεν με πειράζει να μπω και να βρω 250 αδιάβαστα μηνύματα. Θα τα διαβάσω όλα, ενίοτε τραβάω και screenshots, γιατί στην πλειοψηφία τους πρόκειται για καβγάδες και παρεξηγήσεις και κάμνω χάζι. Το πρόβλημα εκεί είναι η αδυναμία έκφρασης, και επίδειξης της πρόθεσης σε ό,τι γράφεται με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παρεξηγήσεις από το τίποτα. Γράφει ένας μια μαλακία, απαντά ο άλλος κάτι το οποίο πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε αν το γράφει κυνικά, ρεαλιστικά, ή αν ειρωνεύεται. Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέα «υπόγκρουπ» στα οποία κουτσομπολεύουμε «είδες τι του είπε;»

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αντίληψης και κατανόησης κειμένου, και τεράστιο πρόβλημα αξιολόγησης της σημαντικότητας του μηνύματος. Μη σχολιάσω ότι πολλές φορές λαμβάνουμε μήνυμα το οποίο καταλαβαίνουμε ότι προοριζόταν για άλλο γκρουπ στο οποίο συμμετέχουν υποσύνολα του πρώτου και με το ζόρι κρατιέμαι να μην τους γράψω, «έχετε που έχετε τα υπογκρουπ για θάψιμο, τουλάχιστον μάθετε να τα ξεχωρίζετε».

Προσωπικά, κάποτε αναρωτιέμαι γιατί έχω κινητό αφού ποτέ δεν χτυπά για κάτι σημαντικό και πάντα στη συντριπτική πλειοψηφία λαμβάνω γνωστοποιήσεις για πράγματα που απλώς «πιάνουν χώρο» και τίποτε παραπάνω. Αν μάλιστα τολμήσω και απαντήσω σε όλες αυτές τις μαλακίες με τον γνωστό δεικτικό, καυστικό και ειρωνικό μου τόνο, εισπράττω μία σιωπή και μία αμηχανία που επιβεβαιώνει όλα όσα σας έγραψα.

Λυπάμαι.