Ο Κόσμος Την Έλεγε Τρελή

Οι εικόνες στην τηλεόραση από την ανακήρυξη της Άννα-Μαρίας Ψυχαράκη ως νικήτριας του Big Brother την περασμένη Παρασκευή βράδυ μπορούν να χαρακτηριστούν ως ατυχείς και άβολες στην καλύτερη περίπτωση, κι ως κανιβαλισμός και εκμετάλλευση ενός ανθρώπου εν εξάλλω στη χειρότερη. Μία παίκτρια εμφανώς καταρρακωμένη ψυχολογικά (το δήλωσε και η ίδια ότι αισθανόταν «κουρασμένη» και δεν εννοούσε σωματικά), να παραληρεί στις κάμερες, αγκαλιάζοντας καναπέδες, πατώματα και ντουβάρια και να ανακαλιέται δηλώνοντας πόσο μόνη ένιωθε μέσα στο σπίτι, φέρνοντας τους πάντες σε αμηχανία. Ενδεικτικό και το μούδιασμα που επικρατούσε στο στούντιο από όσους έβλεπαν τις εικόνες και δεν ήξεραν πώς να το διαχειριστούν, καθώς και η δήλωση της μητέρας της όταν κατάφερε να της μιλήσει, λέγοντάς της ένα επιτακτικό «Άννα-Μαρία, φτάνει!» 

Η Άννα-Μαρία δεν ήταν η αγαπημένη μου παίκτρια, αλλά κατάφερε και έγινε στην πορεία. Δεν θα την αποθεώσω όμως γιατί έβλεπα και τα κουσούρια της. Κουσούρια όμως, που φάνταζαν πταίσματα μπροστά στη Σκύλα και Χάρυβδη που είχε να αντιμετωπίσει μέσα στο σπίτι. Ναι, ήταν παλιομοδίτικη, ήταν ψυχολογικά ασταθής, επεδίωκε τη σημασία και την αποκλειστικότητα από όσους έκανε παρέα, είχε εμμονές και προκαταλήψεις, αλλά και ποιος φυσιολογικός άνθρωπος δεν έχει; Το να αναμένουμε ότι ξαφνικά όλος ο κόσμος ασπάστηκε την κορρεκτίλα και πρέπει να προσποιείται ότι όλα είναι εντάξει ενώ έζησε και μεγάλωσε με έναν άλφα τρόπο θα ήταν υποκριτικό και παράλογο.

«Πήρε η τρελή τα λεφτά!» διαβάζω από προχθές στα σόσιαλ.

Και ποιος να τα έπαιρνε, δηλαδή;

Εκατό φορές να τα πάρει η τρελή παρά το μπουζουκόσκυλο η Σοφία (το χειρότερο είδος ανθρώπου) με αισθητική και συμπεριφορά κερκίδας και πεζοδρομίου. Εκατό φορές να τα πάρει η τρελή παρά ο γκάνγκστερ ο Κεχαγιάς. Εκατό φορές η τρελή παρά η ηλίθια που πήγε και κινηματογραφήθηκε να παίρνει πίπες αγνοώντας την μεγάλη πιθανότητα να διαρρεύσει κάποτε το βίντεο, ειδικά σε καιρούς που και να κλάσεις μυρίζει όλο το διαδίκτυο. Εκατό φορές να τα πάρει η τρελή παρά οι αδιάφοροι κλαρινογαμπροί με προφορά Σάκη Ρουβά που τρεις μήνες απλώς κάθονταν και σφίγγονταν μπροστά στις κάμερες. Εκατό φορές η τρελή παρά ο εγωπαθής και οριακά καθυστερημένος αντιδήμαρχος. Εκατό φορές η τρελή παρά η ατάλαντη Αφροδίτη που πόνταρε την υγεία της προκειμένου να γίνει γνωστή. Εκατό φορές η τρελή παρά τα τικ-τοκ δίδυμα. Εκατό φορές η τρελή παρά ο Θέμης (τον οποίο κατά τα άλλα συμπαθώ) του οποίου όμως η κοσμοθεωρία εξαντλείται στο να πασαλείβεται μπογιές στα μούτρα του.

Πηγαίνετε και κλειστείτε εσείς 100+ μέρες μέσα σε ένα σπίτι τριών δωματίων με όλα αυτά τα κατακάθια και σφυράτε μου να δω αν θα βγαίνατε σώοι και αβλαβείς. Εδώ στην εστία του πανεπιστημίου συγκατοικούσαμε με ανθρώπους της τάξης μας και της ευφυΐας μας, δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να βλέπουμε τη φάτσα ο ένας του άλλου, κι όμως υπήρχαν μέρες που δεν αντέχαμε ο ένας τον άλλον. Θα αντέχαμε να συνυπάρξουμε με τη Σοφία και τον Κεχαγιά; Όχι καριολάκια! Όχι!

Η Άννα Μαρία είχε την τάση, αλλά δεν φταίει για το πώς ξέσπασε. Φταίει ο Skai που κράτησε τη Σοφία μέχρι τέλους μέσα για να τη τσιγκλάει (αδυνατώ να πιστέψω ότι την κρατούσε ο κόσμος μέσα, γιατί αν ισχύει αυτό, κλάψτε την Ελλάδα), να παίρνει ανάποδες και να έχει το πρόγραμμα τηλεθέαση. Γιατί αν υπάρχει μισός άνθρωπος που να ταυτίστηκε με τη μπουζουξού, δεν θέλω να ξέρω πού βαδίζουμε.

Εκατό φορές τα χρήματα στην τρελή, λοιπόν. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Και το κρίμα στο λαιμό σας για το θέαμα.