Βλέπουν Ρατσισμό Παντού

Έχω βαρεθεί όλον τον κόσμο, ειλικρινά σου μιλώ.

Δεν ταιριάζουμε και δεν χρειάζεται να το παλεύουμε άλλο. Βαρέθηκα να περικυκλώνομαι από ατόφια βλακεία και ακραιφνή ηλιθιότητα. Βρείτε μου έναν πύργο με ίντερνετ να πάω να κλειστώ μέσα, να μην κυκλοφορώ, να μην σας βλέπω.

Βομβαρδίζομαι από του κόσμου τη φαιδρότητα πανταχόθεν.

Με ενημέρωσε χθες η Μπρέντα ότι έγινε ένας χαμούλης, επειδή μία διαφημιστική εκστρατεία του H&M απεικόνιζε ένα ξανθό παιδάκι με ένα φούτερ που είχε επάνω μία στάμπα με μία τίγρη και έγραφε «survival expert», ενώ ένα άλλο έγχρωμο παιδάκι φορούσε ένα άλλο φούτερ που έγραφε «coolest monkey in the jungle». Περιττό να περιγράψω τι έγινε. Σεισμός μεγατόνων. Εν πάση περιπτώσει, αποσύρθηκαν και οι δυο διαφημίσεις μετά από το αντιρατσιστικό παραλήρημα κι αποκαταστάθηκε η τάξη.

Είμαι τώρα εγώ για να κάθομαι να ασχολούμαι με αυτές τις μαλακίες;

Ποιος σώφρον άνθρωπος πολεμά τάχα μου τον ρατσισμό με ρατσισμό; Κανένας. Ποιος σας είπε, άθλιοι πρήχτηδες, ότι η τίγρης είναι πιο χρήσιμο ζώο στη ζούγκλα από τον πίθηκο και θεωρείτε υποτιμητικό να φορά το έγχρωμο παιδάκι το αντίστοιχο ρούχο; Ο πίθηκος, αν θέλετε να το υπέρ-αναλύσουμε, είναι πιο έξυπνο ζώο από την τίγρη. Υπήρξε ο προπομπός του ανθρώπου. Άρα, κατά μία έννοια είναι πιο τιμητικό να σε συγκρίνουν με τον πίθηκο (αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει συνάφεια του τι φοράς με το τι είσαι), παρά με ένα αιλουροειδές. Επιπλέον, και τα δύο ζώα είναι τα μάλα χρήσιμα, αλληλοσυμπληρώνουν το ένα το άλλο, όπως και όλοι οι ζωικοί οργανισμοί στην διατροφική αλυσίδα. Άρα, με ποια λογική σας έθιξε το σλόγκαν; Όσο απαραίτητο είναι ένα σκουλήκι, άλλο τόσο είναι και το γεράκι. Όσο απαραίτητος είναι ο πίθηκος, άλλο τόσο είναι η τίγρης. Αν δεν μπορείτε να τα εκτιμήσετε εξίσου, not our problem. Αλλά επειδή εσείς που πολεμάτε τα στερεότυπα είστε προτίστως κολλημένοι και εξαρτώμενοι απ’ αυτά, και επειδή έτυχε όταν ήσασταν μικροί να σας πουν ότι το λιοντάρι είναι ο βασιλιάς, και ο πίθηκος ο βλάκας, πιστέψατε ότι η διαφήμιση είναι προσβλητική. Καμία εγκεφαλική πρόοδος στον τομέα της αντίληψης από τα παιδικά σας χρόνια και μετά.

Ομοίως, είχε γίνει μια συζήτηση τις προάλλες για μία νέα σειρά στο Netflix που θα αφορά στον Τρωικό Πόλεμο. Οι ηθοποιοί που θα ενσαρκώνουν τον Δία και τον Αχιλλέα είναι έγχρωμοι. Ακολούθησε ένας αντίστοιχος, άσκοπος χαμός επειδή κάποιοι τόλμησαν να διαφωνήσουν με την επιλογή των ηθοποιών. Μεγάλη συζήτηση, ομολογουμένως. Όπως και να ‘χει, δεν καταλαβαίνω γιατί μερικοί αρέσκονται να προσδίδουν ρατσιστικά κίνητρα σε όποιον τολμά να διαφωνήσει με το κάστινγκ. Μα, δεν εξετάζουμε νομικά το θέμα, κύριοι. Δεν πιστεύω να υπάρχει λευκός άνθρωπος που να θεωρεί έναν έγχρωμο άνθρωπο κατώτερό του και ανάποδα. Αλλά είναι ελαφρώς κουφό. Όταν γνωρίζουμε από τις περιγραφές του Ομήρου ότι ο Αχιλλέας ήταν ξανθός, και όταν γνωρίζουμε ότι οι Θεοί του Ολύμπου ήταν φτιαγμένοι κατ’ εικόνα και ομοίωση των αρχαίων Ελλήνων που μπορεί μεν να ήταν μελαχρινοί, αλλά σίγουρα δεν ήταν έγχρωμοι, τότε το να επιλέγεις έγχρωμους ηθοποιούς αποδεικνύει ότι το κριτήριό σου είναι η μάζα των τηλεθεατών τους οποίους εύχεσαι να κερδίσεις. Κι αυτό είναι απόλυτα θεμιτό. Απευθύνεσαι στην αμερικανική αγορά, συμφέρει τον παραγωγό οι χιλιάδες έγχρωμοι τηλεθεατές να ταυτιστούν με τον Αχιλλέα και να αυξήσουν τα ποσοστά θεαματικότητας. Ποιος νοιάζεται αν υπάρχει μυθολογική ανακολουθία. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται, σιγά το πράμα. Το πολύ-πολύ να μην κάτσω να το παρακολουθήσω. Αλλά αν εγώ αυτό το βρίσκω ολίγον τι παράξενο δεν συνεπάγεται ότι πάσχω από «υποβόσκων ρατσισμό». Δεν στερώ ανθρώπινα, νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματα από κάποιον. Δεν υποτιμώ κάποια οντότητα απλώς διαφωνώ με την καλλιτεχνική προσέγγιση.

Στο κάτω-κάτω, εδώ μιλούμε για τέχνη. Το πλέον αόριστο πράμα. Αν θέλεις να παρουσιάσεις τον Δία σαν έγχρωμο άντρα κάντο. Αν θέλεις να τον παρουσιάσεις σαν μία ξανθή γυναίκα ντυμένη  με αντρικά ρούχα, πάλι κάντο. Αν θέλεις να τον παρουσιάσεις σαν Κινέζο με λευκό μύστακα, κάντο. Αν θέλεις να τον παρουσιάσεις σαν ένα τεράστιο, βλοσυρό σκύλο που βολοδέρνει στον Όλυμπο και ό,τι κινείται το γαμεί, κάντο. Ποιητική αδεία! Αλλά να στιγματίζεται ως ρατσιστής όποιος διαφώνησε με τη διανομή, επειδή δεν ταυτίζεται με τη φασιστική κορεκτίλα που πρέπει να επικρατήσει παντού στην πλάση, για να μην θιγεί καμία κοινωνική ομάδα, φανερώνει σκέτη κακογαμησιά.

Όσο κουφό είναι να υποδυθεί τον τελευταίο Ιάπωνα Σαμουράι ο Τομ Κρουζ, όσο κουφό είναι να υποδυθεί τον Νέλσον Μαντέλα ο Μπραντ Πιτ, άλλο τόσο είναι να υποδυθεί τον Αχιλλέα ένας έγχρωμος. Γνώμη μου! Από εκεί και πέρα, ουδείς αμφισβητεί το δικαίωμα του οποιουδήποτε να παίξει το οτιδήποτε. Και ο Ρουβάς δικαιούται να πει το Άξιον Εστί, αλλά πέραν του εαυτού του πόσους άλλους έπεισε; Πόσοι πήγαν να τον δουν στο κέντρο που τραγουδά και του ζήτησαν για παραγγελιά Μίκη Θεοδωράκη; Δεν του απαγορεύουμε να το πει. Ας πει και ψαλμούς του Πάσχα αν γουστάρει. Εμείς δεν γουστάρουμε να τον ακούσουμε. Δεν έχει να κάνει με ρατσισμό. Έχει να κάνει με το κατά πόσον το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα μας γεμίζει το μάτι. Σταματήστε να βλέπετε παντού φαντάσματα για να δικαιολογείτε τα ψυχολογικά σας.