One Month Notis

Πρηξιόν τζιαι φάουσαν με τον Σφακιανάκη, που λένε και στη κωλονησίδα μας.

Έχω την κάθε μαλακισμένη από το πρωί, να μου ανεβάζει στο Facebook τις δηλώσεις του Σφακιανάκη από την εκπομπή του Αρναούτογλου, τύπου «δείτε τι λέει ο ανάλγητος άνθρωπος και φρίξτε». Ότι οι μετανάστες προσβάλλουν την αισθητική του και άλλα τέτοια που βαριέμαι και να τα αναπαράγω.

Αντιλαμβάνεσαι ότι ζούμε στην εποχή που το μέτρο το κρατά ο Σφακιανάκης, έτσι; Βγαίνει ο κύριος στις εκπομπές, λέει τη γνώμη του, για να χρησιμοποιηθεί αργότερα ως τεκμήριο εναντίον του από τις μητέρες Τερέζες της υφηλίου. Που νομίζουν ότι το προσφυγικό θα λυθεί όταν πάψει η αισθητική του Σφακιανάκη να προσβάλλεται από την παρουσία των προσφύγων.

Σφακιανάκη μου καλέ, κάτσε σπίτι σου να χαρείς και μην μιλάς. Τραγουδιστής είσαι, δεν είσαι αναλυτής διεθνών σχέσεων για να λύσεις το προσφυγικό. Έκαστος στο είδος του, σιόρ! Σε ρωτάνε, και καλά κάνεις και λες την άποψή σου. Την είπες όμως μία, την είπες δύο, την εμπεδώσαμε, νισάφι. Και εσύ αγαπημένη Συριζαία, Ρομπέν των καμένων δασών, σταμάτα να μας παρουσιάζεις τον κακό τον Σφακιανάκη ως τη ρίζα του προβλήματος.  Δες και εσύ μωρή τα χάλια σου.

Κατ’ αρχάς το πρόβλημα ξεκίνησε από την ώρα που κάνατε τον Σφακιανάκη άνθρωπο, εξ αιτίας των τραγουδιών του. Όταν σας τραγουδούσε «σαν την παπαρούνα μοιάζεις» και ρίχνατε γαρούφαλα στα μέσα των ’90, μια χαρά κουνιόσασταν όλες. Και του δίνατε και αβέρτα βραβεία στα Ποπ Κορν. Κάνατε τον κάθε γύφτο σταρ και μετά σας ενοχλεί που εκφράζει άποψη. Όχι μαντάμ, καλά κάνει και εκφράζει άποψη και αν δεν σας αρέσει ολίγον μας ενδιαφέρει, δημοκρατία έχουμε και κάθε άποψη όσο ακραία και να είναι έχει τη θέση της. Αλλά αυτούς αποθεώσατε, αυτούς θα λουστείτε τώρα γι αυτό, λίγο τον σκασμό.

Καλά ζώα και οι δημοσιογράφοι βέβαια, που μυρίστηκαν λαβράκι και το σερβίρουν στους δέκτες μας ώσπου να το κάνουμε εμετό. «Φέρε τον Σφακιανάκη να μας κάνει ένα τουτόριαλ για τη Συνθήκη των Προσφύγων του 1951» να έχει ο Λιάγκας και η Σάσα θέματα μέχρι τον άλλο μήνα. Αντί να δίνουν βήμα σε άνθρωπο με μία στοιχειώδη μόρφωση να πει αυτά που έπρεπε να ξέρουν όλοι, έχουμε τον Σφακιανάκη και τον Ρουβά να υποδεικνύουν τις πολιτικές που θα ακολουθήσουμε. Εύγε!

Κι άλλο τόσο ζώα, ο κοσμάκης, που θεωρεί ότι απ’ αυτούς θα διαμορφώσει γνώμη. Αντί να ανοίξει μισό βιβλίο να ξεστραβωθεί, να αποκτήσει μία σφαιρική ενημέρωση, μία ισοζυγισμένη γνώμη, ρεαλιστική αλλά ταυτόχρονα και ορθολογιστική, μακριά από συναισθηματισμούς και συνθήματα, χωρίζεται σε «υπέρ του Σφακιανάκη» και «κατά του Σφακιανάκη».

Ουδεμία σωτηρία.