Οι Minus One Ξυπνούν Το Alter Ego Μας

Πόση ευφορία, πόση αισιοδοξία, πόση ομοψυχία μπορεί να προκαλέσει ένα γιουροβιζιο-τράγουδο όταν είναι καλό; Τεράστια. Όλα αυτά και άλλα τόσα αισθάνομαι από χθες που οι Minus One παρουσίασαν στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ το τραγούδι μας, που τιτλοφορείται Alter Ego (σκέψου, μέχρι και το δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ άντεξα να παρακολουθήσω εξ αιτίας τους). Νομίζω είναι η πρώτη φορά εδώ και καμιά εικοσαετία που δηλώνω έκθαμβος με το τραγούδι που θα στείλουμε. Μόνο χθες, το παρακολούθησα καμιά δεκαριά φορές στο YouTube, κι άλλες τόσες σήμερα το πρωί, μην μπορώντας να πιστέψω ότι αυτή η κουραδονησίδα μπορεί να παράξει οτιδήποτε που να ξεπερνά τον πήχη του μετρίου και να μας κάνει περήφανους.

Μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες το βίντεο προβλήθηκε ήδη 52.500 φορές. Πόσο συχνά συμβαίνει αυτό; Εντάξει δεν φτάσαμε τους Ιταλούς πέρσι που είχαν εκατομμύρια views μήνες πριν τον διαγωνισμό, αλλά για το μέγεθός μας, γαμήσαμε.

Παρακολούθησα εκτενώς τις αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Δεν έμεινε άνθρωπος που δεν ενθουσιάστηκε ή δεν είπε καλή κουβέντα. Βέβαια, σ’ αυτό συνέβαλε και το ότι γενικότερα μας έχουν του πεταματού. Κάτι το οποίο εμείς καλλιεργήσαμε δεόντως με τα σκουπίδια που στέλναμε ανελλιπώς τα τελευταία 15 χρόνια. Όταν από το 2000 και μετά στείλαμε συμμετοχές προσφυγικής αισθητικής, βλέπε Στέλιο Κωνσταντά, Κωνσταντίνο Χριστοφόρου, Ευδοκία Καδή ΄μια Κυπριοπούλα στα μπουζούκια του Pavilion’, τον άλλον τον Ουαλλό που δήθεν παρέπεμπε σε Brian Adams (γελάνε και τα πόμολα), για να μη θυμηθώ τον Μυλόρδο και την κουρεμένη απ’ το eurogroup Ολυμπίου τώρα και ξύσουμε πληγές, πώς να μην ξιπαστεί το σύμπαν, όταν ξαφνικά μας εκπροσωπεί κάτι που δεν θυμίζει Κύπρο; Οι Minus One φέτος στέλνουν τραγούδι που, αυστηρά ομιλώντας, μας πέφτει πολύ.

Οι μόνες σύγχρονες κυπριακές συμμετοχές που ήταν πάνω του μετρίου ήταν η Ευρυδίκη με τον Κοργιαλά το 2007 (που και πάλι, έπεσαν σε χρονιά με κακό σύστημα πρόκρισης και προσωπικά πιστεύω πως δεν ήταν και ό, τι καλύτερο άκουσα από δαύτους όσο δούλευαν μαζί) και η Ήβη Αδάμου με το σούπερ ραδιοφωνικό χιτ της, εν έτει 2012, το οποίο και ακόμα ακούμε ευχάριστα. Όλοι οι άλλοι, ήταν για τον οδοστρωτήρα. Ευτυχώς φέτος το πράμα άλλαξε και ελπίζω να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και για τους επόμενους.

Να πω και μια καλή κουβέντα και για το βίντεο κλιπ που σαφώς αναβαθμίζει το τραγούδι περαιτέρω. Μου άρεσε πολύ, ιδιαίτερα τα πλάνα που αναδεικνύουν την κάπα του Φρανσουά να ανεμίζει. Λεπτομέρεια που μόνο εγώ προσέχω, αλλά ναι, του προσδίδει μία αίγλη τα μάλα δυναμική. Το φυσικό σκηνικό είναι επίσης πολύ ατμοσφαιρικό. Δεδομένου ότι όλοι αναγνωρίσαμε την ύπαιθρο του ανεκδιήγητου Τσερίου, εν τούτοις αυτό παραπέμπει σε κάτι από φουτουριστικό-κελτικό λιβάδι. Γενικά το κόλπο είναι να αναδεικνύεις την εικόνα της Κύπρου χωρίς να καταλαβαίνει κανένας πως πρόκειται για την Κύπρο. Και αυτό το πέτυχαν στον μέγιστο βαθμό. Ίσως εδώ να έγκειται και ο τίτλος Alter Ego. Στην ολότητά του είναι ένα από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, βίντεο που στείλαμε ποτέ.

Προβλέπεται μία εκπληκτική Γιουροβίζιον τον Μάιο, όχι μόνο εξ αιτίας της Κύπρου, αλλά και επειδή παρακολουθώντας κάποιους εθνικούς διαγωνισμούς άλλων χωρών που ακόμα βρίσκονται σε εξέλιξη, προβλέπεται να έχουμε τρομερά ενδιαφέρουσες συμμετοχές. Μέχρι στιγμής αγαπώ κλασικά Ιταλία, και ανυπομονώ να ανακοινωθεί και επίσημα η Πολωνία, η Λετονία και η Εσθονία που έρχονται με τρομερές αξιώσεις. Τα βλάχικα του Τσακνή για την Ελλάδα θα τα σχολιάσουμε εν καιρώ.

Πωρώθηκα!