Σ’ένα ευχάριστο διάλειμμα από τα
ψυχοπλακωτικά νέα και εξελίξεις του σαββατοκύριακου, πήρα τη Μπρέντα και πήγαμε
σινεμά. Είδαμε το Jurassic World, το οποίο
αποδείχτηκε υπέροχη αμερικανική παπάρα, ό, τι πρέπει για να δέσει με τη διάθεσή
μας. Γενικά, να ξέρεις, δεν είμαι του σινεμά. Και όποτε πάω, το κάνω είτε επειδή συνοδεύω τη σύζυγο, η οποία ως επί το πλείστον βλέπει «σοβαρά έργα», είτε για να
δω κινούμενα σχέδια Ντίσνεϊ και να νιώσω ασφάλεια. Ταινίες με δεινόσαυρους
και τέρατα έχω να δω από το Γυμνάσιο.
Όπως και να ‘χει, οι δεινόσαυροι
αποδείχτηκαν εξαιρετικοί. Τους απήλαυσα, παρόλη την «αμερικανιά» τους. Δεν ήταν λίγες οι σκηνές που κρατιόμουν από τα χέρια της καρέκλας
και ένιωθα την ανάσα του δεινόσαυρου ένα εκατοστόμετρο μακριά από το αφτί μου.
Και επειδή η ταινία και το μήνυμά της
με ενέπνευσαν τα μάλα, σας μεταφέρω ολίγες σκέψεις μου:
Αυτά παθαίνει, κύριοι, όποιος πάει
κόντρα στη φύση. Πειραματίζεσαι με πράγματα που έχουν πεθάνει προ πολλού; Τρως σκατά.
Ψήφισες άκρα αριστερά, ιδεολογία του κώλου που πέθανε και της έκαναν και τα σαράντα;
Ιδού τα αποτελέσματα: Οι Κομμουνόσαυροι! Τέρατα που νεκραναστήθηκαν, τέρατα που
αδυνατούν να προσαρμοστούν στο σήμερα, και τα οποία όταν βρεθούν ελεύθερα τρέχουν
βίαια και πανικόβλητα ρημάζοντας ό, τι βρουν μπροστά τους. Αν μάλιστα πρόκειται
για κουμμούνοσαυρο προερχόμενο από 17 συνιστώσες και γονίδια από 17 διαφορετικά
ζώα, σαν την Indominus Rex, χέστα κι άστα!
Μη μου πείτε ότι δεν είναι ίδιοι! Z' Rex, κατά κόσμον Ζωή Τυραννοπούλου.
Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι ότι
στο τέλος τόσο οι Κομμουνόσαυροι, όσο και οι δεινόσαυροι, τρώγονται πάντα μεταξύ τους. Αλληλοσκοτώνονται και ησυχάζουμε. Βέβαια
μέχρι τότε έχουν κάνει γης μαδιάμ τα πάντα, αλλά τι τα θες… μαλακία χωρίς παράπλευρες
απώλειες δεν γίνεται.
Ο λεγόμενος Βαρουφόσαυρος. Ίδιο λίκνισμα, ίδια χάρη καθώς περπατούν κορδωτοί, κορδωτοί απολαμβάνοντας την δροσιά του ποταμού και τη ζέστη του ήλιου.
Αυτό το πράμα είναι η αριστερά στις
μέρες μας, και λυπάμαι που σας το χαλάω. Ένα έκθεμα εντυπωσιακό να το παρατηρείς στα βιβλία, αλλά τεράστια καταστροφή αν ζωντανέψει, ξεφύγει, και πάρει τα ηνία της χώρας.
Τα είδαμε και στην πολύπαθη Κύπρο μας.
Βέβαια, στο μικρό νησί μας, η παραβολή με το Jurassic World ακούγεται
πολύ αβάντ γκαρντ και δεν είναι αντιπροσωπευτική του χωρκαθκιού που κυβέρνησε.
Μάλλον για Τσουράσικ Παρκ μας έκοψα εμάς, παρόλο που οι δικές μας κομμουνό-τσουρες, είχαν ακριβώς τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα και
συνέπειες με τους δεινόσαυρους. Ήταν μεν τα μάλα διασκεδαστικό να παρατηρείς το γαϊδούρι και τη γίδα του
να λένε τις σάχλες τους και να γελάς, ώσπου δραπέτευσαν και κυβέρνησαν. Αφού τα
έκαναν σαν τα μούτρα τους, επέστρεψαν στη μάντρα τους, από όπου συνεχίζουν από
καιρού εις καιρόν να μας διασκεδάζουν μόνο ως εκθέματα, ευτυχώς. Και όλον αυτό
τον οίκτον, τον εκλαμβάνουν σήμερα ως «επιθυμία να τους ξαναδούμε», κατά πως δηλώνουν στις συνεντεύξεις.
Να πάτε να δείτε την ταινία, είναι ό,τι πρέπει για να ξεφύγετε αυτές τις μέρες από την εθνική μας μιζέρια.
3 σχόλια:
http://www.sigmalive.com/news/politics/244919/xristofias-o-kosmos-arxise-idi-na-me-pethyma
Έχω πεθάνει με τον παραλληλισμό, ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΟΝΤΩΣ και οι 2, και με αποτελείωσε το Τσουράσικ παρκ. Πολλά εύστοχο. :p
Εντάξει...από άτομο που πλήρωσε να δει ταινία με δεινόσαυρους δεν περίμενα να μπορεί να εκτιμήσει το μεγαλείο της Κωνσταντοπούλου
Δημοσίευση σχολίου