Πόσο Στάλω Θεοφυλάκτου Είσαι;

Η νέα μου τηλεοπτική συμπάθεια ακούει στο όνομα Μαριέλλα Σαββίδου και δη στον ρόλο της Στάλως Θεοφυλάκτου, στη νέα σειρά του Καπουτζίδη.

Από το πρώτο επεισόδιο που παρακολούθησα ήταν σαν να βλέπω μπροστά μου δεκάδες συμφοιτήτριές μου από την Αγγλία, αλλά και άλλες γνωστές μου που φοιτούσαν στην Ελλάδα και με έπιασε νοσταλγία. Θυμάμαι ότι το 2000 ως πρωτοετής, καθόμουν στην πιτσαρία στο mall του Reading, και τις παρακολουθούσα από τη τζαμαρία που πηγαινοέρχονταν να ψωνίσουν. Δεν τις γνώριζα, μα τις αναγνώριζα. Όλες ντυμένες το ίδιο, με τις ίδιες ανταύγειες στο μαλλί, με το ίδιο παπούτσι, να μιλούν στο κινητό με Κύπρο και να ενημερώνουν τι αγόρασαν… Δεν ήθελα ούτε να τις ξέρω. Σήμερα, όλα αυτά τα βρίσκω χαριτωμένα.

Αυτά ενσαρκώνει η Μαριέλλα στον ρόλο της. Συν τη λατρεία για τη Βίσση, που αγγίζει και εμένα.

Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο σε μια εφημερίδα, όπου κάποιος δημοσιογράφος γκρίνιαζε ότι ο Καπουτζίδης «παρουσιάζει τη σύγχρονη Κύπρια σαν μια ττοππουζο-χωρκάτισσα που το μόνο που την κόφτει είναι να βγάζει σέλφι με το κινητό της». Πρέπει να ζει σε άλλη χώρα ο κύριος. Δεν ξέρω γιατί νομίζει ότι η σύγχρονη Κύπρια είναι κάτι άλλο απ’ αυτό. Όχι όλες, αλλά οι 8 στις 10 αυτό είναι. Φτιάξε ένα προφίλ στο facebook, κύριέ μου, να ξεστραβωθείς, ή μάλλον να στραβωθείς από τις πολλές τις σέλφι, από το απέραντο duck face και από την τραγική χρήση της γλώσσας.

Συγχαρητήρια αξίζουν στον Καπουτζίδη και όχι κατσάδες. Επειδή απέδωσε την πραγματικότητα ρεαλιστικότατα και προ πάντων συμπαθητικά. Γιατί ας μην γελιόμαστε, η Στάλω Θεοφυλάκτου που μας περιβάλλει στο γραφείο, στο σχολείο, στο  καφέ, δεν είναι ούτε κατά διάνοια τόσο συμπαθητική και απολαυστική, όσο βγαίνει στο γυαλί.