Ποιός Σκότωσε Τις Κουρτίνες;

Θα θυμάστε φαντάζομαι εκείνη την ωραιοτάτη ανάρτηση πριν λίγους μήνες στην οποία αναρωτιόμουν γιατί τα καινούρια διαμερίσματα δεν διαθέτουν σαλόνια. Σήμερα θα αναρωτηθώ κάτι παρόμοιο, το οποίο είναι ακόμα πιο εκνευριστικό κατά τη γνώμη μου. Γιατί τα νέα διαμερίσματα δεν διαθέτουν κουρτίνες;

Έχετε προσέξει, θαρρώ, πως η μοντέρνα τάση υπαγορεύει όπως καταργηθούν οι κουρτίνες και αναρτηθούν μπλάιντς στα παράθυρα. Αυτά τα άθλια ρολά που ανεβοκατεβαίνουν με ένα λουράκι, είναι συνήθως μονόχρωμα και τα οποία παραμένουν σταθερά εξ αιτίας μιας οριζόντιας, πλαστικής βέργας που τα κρατά τεντωμένα. Μόνο που αυτή η βέργα δεν είναι και τόσο βαριά, ωσάν την πούτσα του τσολιά, και ως εκ τούτου, ταλαντεύεται με το πρώτο δροσερό αεράκι που παρεισφρέει μέσω του παραθύρου σου.

Κοίτα εδώ παπάρα που χαρακτηρίζει, τάχα μου, το σύγχρονο σπίτι! Φτου, κακκά να φάει!

Και εκεί αρχίζει το γλέντι: Φυσάει πολύ απ’ το σπασμένο μου το τζάμι και τάκα-τούκου, τάκα-τούκου, τάκα-τούκου το ρολό να χτυπά ρυθμικά στον τοίχο δημιουργώντας σπαστικούς ήχους που δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς, ούτε στις Πλάτρες, ούτε στην Αγλαντζιά. Δεν μπορείς βεβαίως να τυλίξεις το ρολό ως πάνω, αφού έτσι θα μπει το φως του ήλιου και θα ξυπνήσεις από τις 7:00 το πρωί, αλλά ούτε μπορείς να το αφήσεις κάπου στο μέσο, αφού αρχίζει και πάλι η ταλάντωση.

Θέλω να μου υποδείξετε τον μαλάκα που θεώρησε ότι οι κουρτίνες είναι μπανάλ και έπρεπε να αντικατασταθούν από αυτή την αθλιότητα! Οι κουρτίνες ήταν από τα ωραιότερα πράγματα μέσα στο σπίτι. Τις άφηνες να ανεμίζουν στον αγέρα και η κίνησή τους ήταν τόσο ποιητική που ακόμα και αν ξεσήκωναν ολόκληρο το σπίτι, δεν σου πήγαινε η καρδιά να τους θυμώσεις. Γιατί ήταν αθόρυβες! Τις άνοιγες όσο ήθελες, τις έκλεινες όσο ήθελες, ταίριαζαν με τα έπιπλά σου, είχαν γενικότερα μια θεατρικότητα. Και κινηματογραφικότητα μπορώ να σου πω, μιας και η Φροϊλάιν Μαρία έντυσε κοτζάμ δυναστεία Φον Τραπ με ένα σετ κουρτίνων. Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ σε τι ενοχλούσαν για να τις έχουμε αντικαταστήσει σήμερα με αυτό το αξεσουάρ του διαόλου.

 Ορίστε κυρία μου! Κρεμμάζεις κουρτίνες και ξαναγίνεσαι άνθρωπος! Άνθρωπος βγαλμένος από ταινία του Ντίσνεϊ κιόλας. 

Εντάξει, δεν σου είπα να κρεμάσεις τις κουρτίνες της γιαγιάς σου που ήταν σαν σεμεδάκια-γίγαντες. Ούτε σου είπα να κρεμάσεις από εκείνες τις κουρτίνες με τις πιέτες που παρέπεμπαν στα σαλόνια του Λουδοβίκου από τις Βερσαλλίες. Βρες, γαμώ το κέρατό μου, μια σειρά από καλόγουστες, μοντέρνες κουρτίνες και κρέμασέ τες! Πόσο δύσκολο είναι;!

Η ανθρωπότητα όσο πάει, οδηγείται στο τέλμα από μόνη της!