Αλλάζω τον Χάρτη

Το προηγούμενο κείμενο μου έδωσε τρομερή έμπνευση.

Σκέφτομαι ότι όντως η πραγματική λύση του προβλήματός μας είναι να αλλάξουμε γεωγραφική θέση. Δείτε πόσο πιο εύκολα θα ήταν κάποια πράγματα, αν η Κύπρος ήταν αλλού:

1. Cyprus – Great Britain, Great Village.

Έχουμε που έχουμε το σύνδρομο της αποικιοκρατίας ακόμα στο DNA μας, γιατί να μην μπαρκάρουμε προς Βρετανία μεριά; Εφόσον συνεχίζουμε, τόσα χρόνια μετά την απελευθέρωση, να ομιλούμε την αγγλική καλύτερα και από την νέα ελληνική, ας αράξουμε στα παράλια της Ουαλίας. Να ονομαστούμε «Κυπρουαλία» και να δέσουμε. Δες το από τη θετική του πλευρά: Θα διευκολύνουμε τους Άγγλους τουρίστες (που αποτελούν τη μερίδα του λέοντος του τουρισμού μας κάθε χρόνο) να έρχονται ευκολότερα στην πατρίδα μας. Επιπλέον, οι φοιτητές στα αγγλικά πανεπιστήμια θα μπορούν να πετάγονται τα σαββατοκύριακα στην Κύπρο να δουν τους γονείς τους και να φαν χαλούμι! Τι; Το ίδιο κάνουν και τώρα; Ε, το αντιπαρέρχομαι. Τώρα, θα γλιτώνουν το πεντάωρο ταξίδι. Με το ψαροκάικο του μπάρμπα Σμιθ, θα βρίσκονται από το σπίτι τους μέσα στο lecture theatre εντός πέντε λεπτών. Με αυτή τη γεωγραφική θέση εξυπηρετούνται και οι απανταχού Κύπριες λαίδες που αν δεν πάνε Λονδίνο μια φορά τον χρόνο να ψωνίσουν κάνουν σαν δαιμονισμένες. Τώρα, με την Oxford και την Bond Street να είναι ένα τσιγάρο δρόμος, η νέα μας γεωγραφική θέση αποτελεί βάλσαμο στο ρημαδιασμένο μας είναι.

2. Ελλάς – Κύπρος, Ένωσις!

Είδατε πόσο πρακτικό είναι; Η Κύπρος στην καρδιά του Αιγαίου. Και ελαφρώς αναποδογυρισμένη ούτως ώστε η χερσόνησος του Αποστόλου Ανδρέα να μπορεί να συνδεθεί άνετα με κάποια γέφυρα, τύπου Ρίο-Αντίρριο, με την Αττική. Θα είμαστε μεν νησιώτες, αλλά θα παίρνουμε το αυτοκινητάκι μας όποτε καβλώσουμε και θα πηγαίνουμε Αθήνα για θέατρο και μπουζούκια. Γιατί μπορεί αυτό να κάνουμε και σήμερα, αλλά όσο να πεις, ακριβά το πληρώνουμε το εισιτήριο με τις κυπριακές αερογραμμές. Επίσης, η συγκεκριμένη γεωγραφική θέση, εξυπηρετεί όλους τους μαννοκύκκιρους που αν δεν πάνε μια φορά Μύκονο το καλοκαίρι βγάζουν καντήλες. Ε, ορίστε. Με την Κύπρο να συνορεύει απ’ τη μια άκρη με Αττική και με την άλλη με όλα τα νησιά των Κυκλάδων, η Μύκονος και η Σαντορίνη γίνονται δορυφόροι μας. Η Κύπρος είναι παντού και εμείς πιο ευτυχισμένοι από ποτέ.

3. Κύπρος – Το Σκανδιναβικό φιόρδ.

Μακριά από κάθε έγνοια και κάθε μπελά. Η Κύπρος στο πραγματικό της μέγεθος και αξία. Ένα καταπράσινο νησάκι φιόρδ που απολαμβάνει την ηρεμία και την πραότητα των Σκανδιναβών! Χωρίς υδατικό πρόβλημα, χωρίς την απίστευτη υγρασία του καλοκαιριού που προκαλεί δύσπνοια και χωρίς τους 50 βαθμούς κελσίου που σου καίνε τον εγκέφαλο. Ανήκουμε στο Νορβηγικό κράτος, που ως γνωστόν είναι από τα πιο πλούσια της Ευρώπης, εξ ου και δεν κόπτεται να γίνει μέλος της ΕΕ. Εγώ δεν έχω καλύτερο!

4. Κύπρος – Στο κέντρο του κόσμου.

Το Λουξεμβούργο και το Λιχτενστάιν, καλά την έχουν. Δυο κρατίδια που συνορεύουν με χώρες του χαϊρκού, βλέπε Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Ελβετία. Ευημερούν και ευτυχούν! Δεν έχουν προβλήματα κι ας μην τα ξέρει ούτε η μάνα τους! Πλάκα, πλάκα, το Λουξεμβούργο κέρδισε και πέντε φορές τη Γιουροβίζιον. Ε, τι θα πειράξει τώρα, αν μπηχτούμε κι εμείς μαζί τους; Θα πειράξει τους Γερμανούς να απορροφήσουν ακόμα μισό εκατομμύριο κόσμο; Εδώ κοντεύουν να απορροφήσουν ολόκληρη Ελλάδα! Θα τους πειράξουμε εμείς; Δεν θα ενοχλούμε, ούτε θα κάνουμε φασαρία. Θα ζούμε ήρεμοι μέσα στα καταπράσινα δάση, θα πίνουμε μπίρες και θα βλέπουμε ταινίες. Υποσχόμαστε! Και ας μην κερδίσουμε τη Γιουροβίζιον, ποτέ.

5. Κύπρος στην απομόνωση.

Επειδή shit happens, μπορεί κάτι να πάει στραβά και να βρεθούμε εν τω μέσω Νεκρής Θάλασσας. Εκεί θα συμβαδίζει η θέση μας με τη ψυχολογική μας κατάσταση. Δεν ξέρω πως θα γίνει, αλλά επειδή όλα τα καταφέρνουμε, δεν θα εκπλαγώ αν τελικά δεν χωρέσουμε να περάσουμε μέσα από το Γιβραλτάρ, αλλά χωρέσουμε μέσα από τον Εύξεινο Πόντο.