Ώπα, είπα, λέω!

Πολύ το χάρηκα που κέρδισε ο Αλκαίος! Όποτε ακούσω αυτό το τραγούδι, συγκινούμαι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά συγκινούμαι. Και ο στίχος αντιπροσωπευτικότατος του δράματος του ελληνικού κράτους και η αύρα που εκπέμπει λεβέντικη, και τα νιάτα μου θυμούμαι, ό, τι πρέπει για τον φετινό τελικό στο Όσλο που μέχρι στιγμής καταποντίζεται από δακρύβρεχτες μπαλάντες από τους εταίρους μας.

Ο ελληνικός τελικός ήταν ένα χάλι μαύρο! Συναγωνιζόταν άνετα τον κυπριακό τελικό. Το καλό όμως της ΕΡΤ ήταν που αυτοσαρκάστηκε με το τραγουδάκι στην αρχή και δεν μας πούλησε το πρόγραμμα ως μια avant garde στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης, όπως ήθελε να κάνει το ΡΙΚ.

Θέλω να σχολιάσω τα εξής:

- Το σκηνικό ήταν μια κακή αντιγραφή του X-factor.

- Οι παρουσιάστριες, εκτός τόπου και χρόνου και χωρίς καμία χημεία μεταξύ τους. Πάλι καλά να λέμε, όμως, που δεν ξέθαψαν τη Μπόκοτα!

- Η Sunny Μπαλτζή δήλωσε πολλάκις πως μόλις της έγινε η πρόταση για να γράψει τραγούδι για τη Γιουροβίζιον έσκασε στα γέλια. Το βρήκε πολύ υποτιμητικό για την κουλτούρα της η σοπράνο! Με τι θράσος διεκδίκησες τη ψήφο μας στο τέλος, δεν καταλαβαίνω. Με το θράσος της απελπισίας προφανώς, όταν ειδικά εκπροσωπείς ένα είδος μουσικής όπως το είμαστε-ψαγμένα-πρεζάκια-και-δεν-μας-ξέρει-ούτε-η-μάνα-μας. Πολύ χάρηκα που έχασαν, διότι στο τέλος έγλειφαν εκεί που έφτυναν και εγώ αυτούς τους κομπλεξισμούς δεν τους πάω. Χώρια που τελευταίως ανέβαιναν επικίνδυνα στα στοιχήματα!

- Η τραγουδίστρια στο τραγούδι του Πυροβολάκη μου θύμισε τη Τσίλα από τη "Φάρμα". Ο Πυροβολάκης, επίσης συγκαταλέγεται μέσα στους φετινούς καημένους. Όταν τον είδα απόψε με το «σιδερωμένο» μαλλάκι να παίζει τη λύρα του, έψαχνα τις τσέπες μου, να του δώσω μπουρμπουάρ!

- Τον Αλκαίο τον περίμενα καλύτερο για να σου πω την αλήθεια. Φωνητικά τον βρήκα μέτριο, το «σόου» με τα τύμπανα το λάνσαραν πρώτοι οι Σκοπιανοί με την μετριότατη συμμετοχή τους το 2005, γενικότερα ουδεμία πρωτοτυπία. Για να μην σχολιάσω τον οργανοπαίχτη της κριτικής λύρας που παρέπεμπε σε Παπαρίζου-Τραβεστί. Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι θα καταποντιστεί το φαβορί, αλλά τελικά όλοι οι υπόλοιποι ήταν χειρότεροι. Φαντάσου!

- Οι Μέλισσες είχαν φοβερό στιλ επί σκηνής και γενικά μ’ αρέσουν. Το ΄Κρυφά' ήταν από τα χιτ που έπαιξε κατ' επανάληψη το i-pod μου. Επειδή είναι πρωτοεμφανιζόμενοι και ήξεραν ότι οι πιθανότητες να βγάλουν νοκ-αουτ τα μεγαλύτερα ονόματα ήταν μηδαμινές επέλεξαν να στείλουν μια συμμετοχή χαμένη από χέρι, η οποία τουλάχιστον θα τους βοηθούσε να προωθήσουν τη δισκογραφία τους. Και πολύ καλά έκαναν.

- Πολύ λυπήθηκα που η τραγουδίστρια των Émigré δεν χόρεψε συρτάκι στο ορχηστρικό σημείο του τραγουδιού τους. Αν το έκανε, θα έπαιζε άνετα την πρωτιά.

- Ο Χατζηνάσιος και ο Καραδήμος πέρασαν και δεν ακούμπησαν.

Καλά ξεκατινιάσματα από αύριο στα μεσημεριανά και καλό καλοκαίρι!