Retro-Sexual

Σήμερα αγόρασα το Νίτρο Ιουνίου με τη Βίσση στο εξώβυζο (ναι, έπρεπε να περάσουν 10 μέρες για να φτάσει στη χώρα μας το νέο τεύχος!) και διάβασα ένα άρθρο που με χαροποίησε πολύ!

Ο άντρας μετροσέξουαλ πέθανε, του κάναμε και τα 40, λέει ο Κωστόπουλος! Τέρμα πια οι φλωράνς αποχρώσεις. Κάτω ο David Beckham και όλες οι κρέμες που διαφημίζει! Σήμερα επιστρέφει ο ρετροσέξουαλ! Ο άντρας ο πολλά βαρύς και όχι, με δυο φουσκάλες και τον κολοκοτρωνέικο μύστακα! Και δηλώνω πανευτυχής! Όχι επειδή αισθάνομαι πως εντάσσομαι πάραυτα σ’ αυτή την κατηγορία, αλλά επειδή το νέο ρεύμα θα με απαλλάξει από πολλά περιττά έξοδα και ανασφάλειες που με έπνιξαν τα τελευταία χρόνια. Ανασφάλειες που γεννήθηκαν στην προσπάθεια προσέγγισης διαφόρων προσφυγοπούλων, οι οποίες έκριναν τον ανδρισμό μου από το παπούτσι, αντί από το… πούτσι.

Για να καταλάβεις μια φορά, μια φίλη μού είπε ότι βγήκε ραντεβού με άντρα που γούσταρε τρελά, αλλά απέφυγε να τον φιλήσει, διότι ο κύριος φορούσε παπούτσι με μπούκλα ζώνης στο πλάι (δεν ξέρω πώς να το περιγράψω καλύτερα), το οποίο η Κύπρια Patricia Field θεώρησε απαράδεκτο! Έβγαλε τα flip-flop και τις ποδίνες, και έχει άποψη και για τα παπούτσια η Κύπρια… Τέλος πάντων, άλλο είναι το θέμα μας.

Αντιλαμβάνεστε πως κάτι τέτοιες κριτικές με ανάγκασαν καλώς ή κακώς να προσέχω περισσότερο το ντύσιμό μου τα τελευταία χρόνια. Τόσο πολύ, που έτυχα και αντίθετης κριτικής σε πρόσφατο ραντεβού: «Είναι πολύ καθαρά τα παπούτσια σου!» παρατήρησε απογοητευμένη μια μικρούλα. «Ναι, απέφυγα να πατήσω στις λάσπες» της απάντησα. «Δεν ήθελα να σε προσβάλω, απλώς τα βρίσκω τρομερά καθαρά!» δήλωσε με απαξίωση και έληξε άδοξα άλλο ένα ραντεβού.

«Του πελλού δεν βρίσκεται η ίσια του!»

Κλαδιά ελαίας και βάγια θα στρώσω για να παρελάσει ο ρετροσέξουαλ! Δεν υπονοώ πως θα αρχίσω να κλάνω και να ρεύομαι μπροστά στις γκόμενες (αν και ομολογώ, πως άμα κλάσεις με σιγαστήρα είναι τρομερή η επιτυχία), αλλά μια φορά, το άγχος του ρουχισμού και της υπόδησης θα καταστεί μηδαμινό στη ζωή μου. Ξέρεις πόσα λεφτά θα γλιτώσω;

Πήγα τις προάλλες να αγοράσω μια βερμούδα και δυο t-shirts και έκλαψα το μηνιάτικο! Και γιατί να αγοράσω νέα βερμούδα εφόσον αυτή που αγόρασα προ διετίας μια χαρά μου κάθεται; Για να κυκλοφορώ στα Ηλύσια Πεδία της Λευκωσίας; Να ήμουν στο Μιλάνο, να ήμουν στη Βαρκελώνη χαλάλι μου οι χλιδές και πολυτέλειες! Εδώ, ουδέν ευρώ θα ξανά ξοδέψω για μαλακίες. Χίλια χρόνια να ζήσει ο ρέτρο-σέξουαλ! Ο οποίος, φαντάζομαι, εκτός από τις στιλιστικές επιλογές θα επαναφέρει στο προσκήνιο και τις ρετροσέξουαλ συμπεριφορές! Ήδη άρχισα να τις εφαρμόζω:

Το Σάββατο, εκεί που έλιωνε το σαρκίο μου υπό τις απέλπιδες προσπάθειες του ανεμιστήρα να με δροσίσει, θυμήθηκα τον μεγάλο μου έρωτα. Μελαγχόλησα, και έσπευσα – ο μαλάκας – να της στείλω μήνυμα: «Ελπίζω να είσαι καλά, σε πεθύμησα και μου λείπεις!» Ήθελα να πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα την έκανε να χαμογελάσει και ότι τουλάχιστον θα λάμβανα ένα ευγενικό reply back του τύπου: «Thank you very much!» Ξέρεις… για τα προσχήματα. Αντ’ αυτού, έλαβα το εξής: «Έλαβα το ανόητο μήνυμα σου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν σέβεσαι την προσωπική μου ζωή και με ποιο δικαίωμα μου στέλνεις ένα τέτοιο μήνυμα. Ποιος στο διάολο νομίζεις ότι είσαι; Μην με ξανά-ενοχλήσεις! Δεν ανέχομαι άλλο την αγένειά σου!»

Μάλιστα...
Ακολούθησε παύση ολίγων λεπτών. Αίφνης, ξύπνησε ο ρετροσέξουαλ μέσα μου και με εθνική υπερηφάνεια και καθυστέρηση 8 ετών της απάντησα:

«Ούτε τα 5 σεντς που χρεώθηκα για το sms δεν αξίζεις! Δεν γαμιέσαι… σκατοπουτάνα!»

Διαχρονικό!