Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2007

Χωρίζουμε !

Νέα Ευρωπαϊκή νομοθεσία έρχεται να εναρμονίσει και να ρυθμίσει το ποσό διατροφής που πληρώνει μηνιαίως ο τρισκατάρατος μπερμπάντης σύζυγος στο μίνιμουμ. Χτυπούν καμπάνες!

Η νομοθεσία δεν γνωρίζω κατά πόσο θα επηρεάσει το κυπριακό δίκαιο. Όμως, γνωρίζω πως στην Αγγλία οι αποζημειώσεις ανέρχονται σχεδόν στο ήμισυ της περιουσίας του συζύγου και το βρίσκω τουλάχιστον γελοίο. Σε μια χώρα, όπως την Βρεττανία, όπου η γυναίκα έχει χειραφετηθεί εδώ και χρόνια, είναι αστείο να της αποδίδεται η μισή περιουσία του συζύγου ως αποκατάσταση του εγώ της. Ειδικά αν αυτή εργάζεται και μπορεί να σταθεί στα πόδια της αξιοπρεπώς. Θεωρώ πως κάποια έξοδα, αν υπάρχουν παιδιά, δικαιολογούνται. Διαφορετικά, το καπελάκι μου στραβά, φόρεσα κι’ άντε γεια χαρά!

Εδώ εντοπίζεται και η μαλακία του ωραίου φύλου. Ενώ ορύονται καθημερινά πως είμαστε ίσοτιμοι, εν τούτοις απαιτούν διατροφή. Γιατί κυρία μου θέλεις διατροφή; Είσαι κουτσή, στραβή ή ηλίθια και δεν μπορείς να βγεις έξω να δουλέψεις, να αυτοσυντηρηθείς; Θα μου πεις, για να κατέρρευσε ο γάμος, σίγουρα θα είσαι ένα απ’ τα τρία. Αλλά πέρα απ’ τη πλάκα, δεν καταλαβαίνετε πως η αίτηση διατροφής ελλείψει ασθένειας και ανικανότητας, σας προσβάλλει ως φύλο και ως προσωπικότητες;

Είδατε άντρα να αιτείται διατροφή; Κατά την γνώμη μου, θα έπρεπε. Αλλά σκέφτεστε με τι μούτρα θα εμφανιστεί ένας άντρας στην κοινωνία και να παραδεχτεί, πως, «Ναι, με κεράτωσε, χωρίζουμε, τώρα θέλω διατροφή και αποζημείωση για τα χρόνια που χαράμησα για πάρτη της;» Μόνο κουδούνια που δεν θα του κρεμμάσουν. Συνεπώς, εξακολουθούμε να ζούμε σε συγχισμένες εποχές όπου θεωρητικά είμαστε όλοι ίσοι, αλλά ηθικά οι άντρες παραμένουν ανώτεροι.

Ακούστε να σας πω χρυσές μου κόρες. Ή θα είμαστε σε όλα ίσοι, ή σε τίποτα! Δεν μας κάνατε εσείς φλώρους για να μας ζητήσετε και τα ρέστα από πάνω. Θέλετε ισότητα; Να μην περιμένετε άντρα-κυνηγό τότε! Να μας διεκδικήσετε εσείς και μια φορά. Δεν θα μου το παίζετε το πρωί αδίστακτες career women και το βράδυ πριγκίπισσες! ...Ήθελα να’ ξερα πόσες γυναίκες κάλεσαν άντρα για φαγητό επειδή γουστάρουν. Καμία. Όπως καμία γυναίκα δεν θα ανοίξει την πόρτα για να περάσει ενας άντρας. Δεν είναι καλαίσθητο. Συμφωνώ. Ούτε το εγκρίνω. Αλλά ισοπέδωση των πάντων δεν θέλατε; Και τον σακί γεμάτο και τον γάϊδαρο δεμένο; Μόνο κώλο δεν μας ζητήσατε, αν και δεν θα εκπλαγώ αν το ακούσω κι’ αυτό σύντομα.

Δυστυχώς, μέσα στα τελευταία 100 χρόνια ζήσατε κοσμογονικές αλλαγές και σας χτύπησε λίγο στο κεφάλι. Εκεί που η ύπαρξη σας εξυπηρετούσε καθαρά λόγους αναπαραγωγής και σεξουαλικής εκτόνωσης, τώρα βρεθήκατε καριερίστες με δικαίωμα ψήφου και γνώμης. Ευτυχώς! Αφού όμως κατεβάσατε όρχεις, απαιτώ να σταθείτε αντάξιες αυτών. Και να μην θυμάστε την εύαλωτη φύση σας όποτε σας συμφέρει. Να πάτε και στρατό, να πήξει ο νους σας, που οι μισές ακούσατε για πολιτική άμυνα και έναν ντουβρουτζά τον πάθατε. Να βγείτε και στην ταράτσα να γυρίσετε την κεραία, να κατεβάσετε και τα σκουπίδια, να αλλάξετε και το λάστιχο του αυτοκινήτου!

Εν ολίγοις, χάθηκαν οι ρόλοι. Θέατρο που όλοι οι χαρακτήρες παίζουν τον ίδιο ρόλο είναι πολύ βαρετό! Δυστυχώς, μεγάλωσα με το πρότυπο του πρίγκηπα που σώζει την πριγκίπισσα. Μα, είναι δύσκολοι καιροί για ιππότες ! Πού θα πάει; Δεν θα ξέμεινε καμία κοιμωμένη;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Paroti ginaika simfono apolita me auta poy les. TO thimomaste kai emis mono otan mas simferei. FIlakia polla
Xsereis....i thia!!!

Nisyrios είπε...

Γεια σου θεία! Να αγιάσει ο στόμας'!

Αυτό λέγεται "κατ'επιλογήν φεμινισμός" - ή αλλιώς, για τους άντρες "lose-lose situation"...

Πολύ καλό το ότι η γυναίκα χειραφετήθηκε... Βλέπεις στις παλιές ταινίες το ότι όλη η ύπαρξή της και αυτοσκοπός της ήταν το να βρει έναν άντρα και να τον κρατήσει πάσει θυσία, γιατί αλλιώωωςςς... πραγματικά ήταν να τις λυπάσαι, στο αδιέξοδο που βρίσκονταν, και οποιαδήποτε "ομπρέλα" του νόμου τότε ήταν υπέρ τους, όπως έδειξε και η εξαίρετη "Μηχανή του Χρόνου" του Alpha την περασμένη Κυριακή.

Αλλα τώρα...; Ε! Δεν υπάρχει πια ούτε καν η δικαιολογία του "μου έφαγες τα καλύτερά μου χρόνια", λες και μια κοπέλα τη λες πια γεροντοκόρη ή ζωντοχήρα...! Αλλά δε φταίνε αυτές. Βρίσκουν και τα κάνουν! Γιατί ιστορικά αποδεικνύεται το πόσο αγαθιάρηδες είμαστε οι άντρες και δε σηκώνουμε κεφάλι!

(ή μαλλον σηκώνουμε εύκολα κεφάλι και αυτό είναι το πρόβλημα ;-))

Ανώνυμος είπε...

Χρίστο μου!
Είμαστε και εμείς το ίδιο συγχισμένες με τους ρόλους μας.
Ντορέττα