Είχα μια συζήτηση μ' ένα φίλο προ ολίγου στο msn. Θα ταξιδέψει σύντομα στην Βαρκελώνη και ως ειδήμον του έδινα τα σχετικά tips ! Τι τα 'θελα και τα θυμήθηκα μεσοβραδίς ! Θα μελαγχολήσω, κι' ΄ύστερα εγώ, πως θα συνεχίσω; Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις ! Σας τα διηγιέμαι και κλαίω:
Θέλω να αφιερώσω την αποψινή μου 'έκρηξη' (το πιάσατε το υπονοούμενο...) στην Ελβετίδα Celine Monnié. Με επίθετο που παραπέμπει. Ήταν συμμαθήτρια μου στη σχολή Ισπανικών. Ένας άγγελος, μια 'πουρέκκα' που λέμε στην κυπριακή. Δεκαεφτάχρονο νινί, με μάτια στην αθωότητα βουτηγμένα. Με χειλάκια μονίμως μισάνοιχτα α' λα Παπαρίζου και με ερωτήσεις που σου υπενθύμιζαν το νεαρό της ηλικίας της: "Γιατί θεωρείς πως τα αγόρια και τα κορίτσια δεν μπορούν να κάνουν αληθινή φιλία;" Και πάει λέγοντας...
Με την Celine βγήκαμε δυο-τρεις φορές έξω και πάντα πηγαίναμε περίπατο στο λιμάνι mano a mano. Πίναμε κρασάκι εκεί και τις έλεγα ιστορίες και γελούσε. Για να καταλάβετε το εσάνς της στιγμής, να φαντατείτε λιμανάκι μυρωδάτο από αλμύρα θαλάσσης και φρέσκο ψάρι, με κανταδόρους που έπαιζαν στο ακορντεόν ανδαλουσιανές μελωδίες και σκηνικό που παρέπεμπε στην ταινία του Ντίσνευ 'Lady & the tramp' (την στιγμή που τα κουτάβια τρώνε σπαγγέτι από το ίδιο πιάτο), και όχι λιμανάκι της Πάφου λίγο πριν από τους εορτασμούς του Κατακλυσμού.
Μια φορά της αγόρασα και ένα λουλούδι από πλανόδιο αθίγγανο. Καλός μαλάκας και του λόγου μου. Την είδα που κοκκίνησε. (Μάνα μου!). Κατάλαβε τις προθέσεις μου προφανώς, και έσπευσε να μου υπενθυμίσει πως πίσω στην Βέρνη διαθέτει γκόμενο, κοινώς: 'Κάτω τα κουλά σου'. Γκόμενο στην ηλικία της. "Και τον αγαπώ, και θα έρθει να με επισκεφτεί σύντομα!" (Μετάφραση: Σκάσε απ' το κακό σου που δηλώνω πίστη στον 17χρονο γκόμενο και εσύ ο 24αρης να φας σκατά!). Όταν δε, ετέθη πλαγίως το ζήτημα πως την γουστάρω, γύρισε με ύφος πολλών Καρδιναλίων και μεγάλο τουπέ δηλώνοντας: "Μαζί σου; Μα είσαι μεγάλος ! Σαν τον πατέρα μου!". Που να ήξερε η δεσποινίς Μουνί πως τρελαίνομαι για αιμομυξίες !
Η πουρέκκα μου, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπήρξε κυρία ! Φλέρταρε με μέτρο, έδειχνε να επιδιώκει και να προσδοκεί την παρέα μου. Το τελευταίο μου βράδυ πριν φύγω ήθελε να με δει. Και μου έστειλε και sms γράφοντας: "Είναι μαζεμένες εδώ οι φίλες μου και θα δούμε dvd, θα προτιμούσα όμως να είμαι μαζί σου!" Να μας κάνεις την χάρη καημένη μου. Που τώρα στα τελευταία προτιμάς την παρέα μας ! "Θέλεις να ανταλλάξουμε μαιλ και να τα λέμε;" Με ρώτησε. "Όχι !" Απάντησα κοφτά, ωσάν μοντέρνος Μεταξάς. Με ένα 'ΟΧΙ' ηχηρό, σαν αυτό του δημοψηφίσματος ! Μου είπαν οι φίλοι μου να είμαι σκληρός μαζί της.
Βλέπετε, έπεσα σε Monnié από σπίτι !
2 σχόλια:
Ωραία ακούγονται όλα αυτά - σκέψου, έχεις ακόμα μια ευκαιρία να ζήσεις κάτι παρόμοιο! Ισως με πιο "απτή" κατάληξη... Την Τετάρτη όλα (ξανα)αρχίζουν!
Και όπως λέει η Βίσση "Μην ψάχνεις την αγάπη, η αγάπη όλους τους βρίσκει"!
Νισύριε !!! Εγώ σε γέννησα !! Φτου σου ! Με συγκίνησες βρε ! Άμα αποστήθησες και τους στίχους, χρίζεσαι επισήμως μέγκα-φαν, και ας μην το επεδίωξες !
Δημοσίευση σχολίου