Στον Αστερισμό του Αιγοπρόβατου

Βάλσαμο διά τους οφθαλμούς μου οι χθεσινές εικόνες έξω από το Προεδρικό όπου οι αγελαδοτρόφοι, ή ποιμνιοτρόφοι, ή αιγοπροβατοτρόφοι, ή οι τέλοσπάντων «κατσελλάρηδες» αυτής της χώρας εξαπέλυσαν πυρά, αμνοερίφια εις ένδειξη διαμαρτυρίας διά τη μείωση της επιδότησής τους εις το 50%.

 

Μα, δεν χορταίνω να βλέπω τη φάση που το αρνάκι περνά τις πύλες του προεδρικού (μετά το τρίτο λεπτό στο βίντεο εκτυλίσσονται οι στιγμές απείρου κάλλους)! Την έχω στο replay εδώ και δέκα λεπτά! Έχω ξεκαρδιστεί. Ειδικά η στιγμή που βλέπω και αστυνομικό της φρουράς του προεδρικού να τα χάνει μη ξέροντας πως να ανακόψει τη πορεία του αρνιού, θα μείνει κλασσική εις τον αιώνα τον άπαντα!

Δεν είναι η πρώτη φορά που αρνί περνά τις πύλες του προεδρικού, βεβαίως, βεβαίως. Τόσα και τόσα εδονόπουλα έχουν περάσει κατά καιρούς για να παραστούν σε εκδηλώσεις του Χριστόφια. Αλλά, χθες ήταν η πρώτη φορά που είδαμε αρνάκι πραγματικό, στα τέσσερα, να κατευθύνεται προς τον φυσικό του χώρο. Το… Προβατικό Μέγαρο της Δημοκρατίας!

Απορίες:

Το αρνάκι αυτό συνελήφθη; Αν ναι, τέθηκε υπό κράτηση ως φασιστικό;

Επιστράφηκε στον νόμιμο ιδιοκτήτη του ή κρατήθηκε για ανάκριση;

Πάντως αν επιβεβαιωθούν οι φήμες ότι χθες το μεσημέρι η Έρση σέρβιρε αρνάκι καπαμά, εγείρονται υποψίες διά την κατάληξη της σύλληψης. Το βλέπω μπροστά μου: Να μπαίνει ο Χριστόφιας σπίτι με το ψόφιο κατσίκι τυλιγμένο γύρω από το λαιμό του, σαν τον Ηρακλή, και να της λέει: «Κόρη Έλση, μάντεψε ποιοι... εκατσικώθηκαν σήμερα πάνω στη κκελλέ μου!»

Επίσης, λένε οι φήμες ότι ο Πρόεδρος στεναχωρήθηκε πολύ και γι αυτό το πολιτικό ολίσθημα. Τόσο πολύ που χθες βράδυ δεν μπορούσε να κλείσει μάτι στο κρεβάτι, για να εισπράξει τη συμβουλή της Έλσης: «Μέτρα προβατάκια!»

Ο Πρόεδρος μετρά προβατάκια κι εμείς μετρούμε μέρες! Δεν αργεί ο Φεβρουάριος. Έχω ζήσει την Κυπριακή Δημοκρατία από τον Κυπριανού κι έπειτα, δηλαδή σχεδόν έζησα όλες τις κυβερνήσεις. Τόσα καραγκιοζιλίκια συσσωρευμένα δεν είχαμε ποτέ μέσα στην ίδια πενταετία! Πόσο… «κατσικοπόδαρος» πρέπει να είσαι για να τυχαίνουν όλα σε σένα; Θεέ των αρνιών και των αιγοπροβάτων, ποια αφέγγαρη νύχτα στο νησί αυτό μας γέννησε;

Μ’ έχει πιάσει ο οίστρος τώρα. Θέλω να απαγγείλω! Φέρτε μου τον Χριστόφια να του αφιερώσω ένα ποίημα. Βάλτε τον να κάτσει μπροστά μου. Τον κοιτάζω κατάματα και αίφνης νιώθω μια ανίκητη επιθυμία να του αφιερώσω μια διασκευή της γνωστής επιτυχίας «αρνάκι, άσπρο και παχύ!» Ησυχία! Ξύπνησε μέσα μου ο ποιητής Φανφάρας:

Κεφάλι άσπρο και παχύ, της Αννούς καμάρι, εβγήκες  στην πολιτική και στο χλωρό χορτάρι.

Από τη χαρά σου την πολλή απρόσεκτα κυβερνούσες, της μάνας σου τη συμβουλή καθόλου δεν ψηφούσες (ταιριάζει και το ψοφούσες)

"Καθώς Χριστόφκια προχωρείς, και σαν ελάφι τρέχεις, να κακοπάθεις ημπορείς, και πρέπει να προσέχεις!"

Χαντάκι βρέθηκε βαθύ, ορμά σαν το ρημάδι, να το πηδήσει προσπαθεί, μα σπάει το παπάρι!

Ααααχ! Σαν έρθει η ώρα κι η στιγμή για τη δική σου Δίκη, θα γελάν’ οι τράγοι, το αρνί, το παρδαλό κατσίκι!»

 

Πάρτε τον τώρα.